Charles Stallard
| Charles Stallard | |
 Kol. Charles Stallard is 'n week ná sy honderdste verjaardag op 4 Junie oorlede op 13 Junie 1971. | |
Minister van Mynwese
| |
| Ampstermyn 1939 – 1945 | |
| Eerste minister | Jan Christian Smuts |
|---|---|
| Voorafgegaan deur | Deneys Reitz |
| Opgevolg deur | Sidney Frank Waterson |
Lid van die Volksraad vir Pietermaritzburg-Distrik
| |
| Ampstermyn 1939 – 1948 | |
| Eerste minister | Jan Christian Smuts |
Lid van die Volksraad vir Roodepoort
| |
| Ampstermyn 1929 – 1938 | |
| Eerste minister | Barry Hertzog |
| Opgevolg deur | F.B. Allen |
Persoonlike besonderhede
| |
| Gebore | Charles Frampton Stallard 4 Junie 1871 Londen, Engeland, Verenigde Koninkryk |
| Sterf | 13 Junie 1971 Johannesburg, Transvaal, Suid-Afrika |
| Politieke party | Suid-Afrikaanse Party (1911–1934) Dominium-party (1934–1948) |
| Alma mater | Universiteit van Oxford |
Kol. Charles Frampton Stallard (Londen, 4 Junie 1871 – die plaas Hope Woolith, naby Johannesburg, 13 Junie 1971) was 'n Suid-Afrikaanse regsgeleerde, politikus en soldaat.
Herkoms
[wysig | wysig bron]As seun van 'n Londense koopman kry hy sy skoolopleiding aan die St. Edward's School, Cambridge, en aan die Merton College, Oxford, en word toegelaat tot die balie aan Gray's Inn in 1895. In 1900 sluit hy hom aan vir vrywillige diens in die City Imperial Volunteers en Paget's Horse in Suid-Afrika. Ná die Anglo-Boereoorlog bou hy 'n groot praktyk as lid van die balie in Johannesburg op.
Hy wend hom tot die politiek, maar verloor in 1909 in Turffontein as kandidaat vir die Wetgewende Vergadering van Transvaal. Hy wen egter dieselfde setel in die eerste verkiesing ná Uniewording in 1910 en neem sy setel in die Transvaalse Provinsiale Raad in. In 1915 neem hy deel aan die Suid-Afrikaanse veldtog in Suidwes-Afrika en word daarna 'n vrywilliger oorsee tydens die Eerste Wêreldoorlog. Hy word na Vlaandere gestuur, aanvanklik as assistent-provoos-geweldiger van die 41ste Divisie. As kompanjiebevelvoerder in 'n infanteriebataljon word hy vereer met die M.C. (Military Cross) by Messines. Van die Westelike Front word hy verplaas na Italië as kolonel van die 12th Surreys en verwerf hy die D.S.O. (Distinguished Service Order).
Volksraadslid
[wysig | wysig bron]
In die 1929-verkiesing word hy op 13 Junie in Roodepoort verkies as lid van die Suid-Afrikaanse Party, waarvan hy voorsitter aan die Rand was. Hy bly die lid vir Roodepoort tot 11 April 1938. Hy die verloor die setel in die 1938-verkiesing met 374 stemme teen F.B. Allen van die Verenigde Party. Ná nege jaar verskuif hy na die kiesafdeling Pietermaritzburg-Distrik toe hy die kiesafdeling in 'n tussenverkiesing op 12 September 1939 teen C.F. Clarkson van die Verenigde Party wen met 'n meerderheid van 2 745 (Clarkson het slegs 148 stemme gekry vergeleke met Stallard se 2 893). Stallard wen Pietermaritsburg-Distrik in die 1943-verkiesing weer vir die Dominiumparty met 3 493, vergeleke met 1 234 vir R.G.L. Mathias van die Arbeidersparty. Dit was een van sewe setels wat sy party kon wen, waarvan een in Kaapland was en ses in Natal.
Toe genls. J.B.M. Hertzog en Jan Smuts kragte saamsnoer en die Verenigde Party stig, het Stallard Smuts huiwerig 'n kort rukkie lank in die koalisie ondersteun, maar hy bedank in 1934 om die Britsgesinde Dominiumparty te stig, waarvan hy leier word. Ná die skeuring tussen Hertzog en Smuts oor deelname aan die Tweede Wêreldoorlog word Stallard lid van die oorlogskabinet as minister van myne. In dié hoedanigheid bewerkstellig hy aansienlike verbeteringe ten opsigte van die ontginning van basisminerale. Sy party het sy afsonderlike identiteit behou en in 1948 besluit Stallard om die koalisie-regering te verlaat.
Uittrede
[wysig | wysig bron]
Stallard tree uit die openbare lewe. Hy was sy lewe lank 'n vrygesel en besluit om te gaan boer. 'n Kollega het hom beskryf as "'n Victoriaan met die grasie en sjarme van daardie era en 'n lieflik vermaaklike storieverteller. Sy toesprake was altyd buitengewoon korrek." Op sy landgoed Hope Woolith (12 km buite Johannesburg), wat hy amper 70 jaar lank besit het, het hy die St. Cuthbert-kerkie grotendeels eiehandig gebou. Dikwels het hy self dienste vir sy vriende en plaasarbeiders gelei. Die grootste gedeelte van sy erflating het hy bemaak aan die Anglikaanse skool St. Martin in Rosettenville, Johannesburg, en die helfte sy plaas is in 'n trust vir die skool geplaas.
Hy sterf 'n week ná sy honderdste verjaardag, wat met militêre vertoon gevier is, aangesien Stallard toe steeds (vanaf 1937) ere- bevelvoerende kolonel van die Witwatersrand Rifles was.
Bronne
[wysig | wysig bron]- Potgieter, D.J. (red.) 1972. Standard Encyclopaedia of Southern Africa. Cape Town: Nasionale Opvoedkundige Uitgewery (Nasou).
- Schoeman, B.M. 1977. Parlementêre verkiesings in Suid-Afrika 1910–1976. Pretoria: Aktuele Publikasies.