Partituur
Maak seker om die inhoud te skuif na die bladsy wat reeds aan Wikidata gekoppel is!
Indien altwee gekoppel is, sien hier.
'n Partituur (vanuit die Italiaans: partitura, indeling) is in musiekterme die volledige uiteensetting, meestal op papier, van 'n stuk musiek waarin alle afsonderlike partye onder mekaar genoteer staan. Die dirigent kan dus met een oogopslag die volledige verloop van die musiek volg. In die geval van simfonieë beslaan partiture dikwels volledige bladsye.
Die komponis of verwerker stel die partituur saam en versorg die notasie daarin.
Die verskillende instrumentegroepe word deur middel van blokhake vooraan die stelsel gegroepeer. 'n Akkolade (krulhakie) in plaas van 'n blokhaak dui aan dat meer as een notebalk by een instrumentalis hoort, byvoorbeeld in die geval van 'n klavier of orrel.
In die geval van komposisies vir klassieke orkeste word 'n spesifieke partituurvolgorde van bo na onder gevolg. Dié volgorde rangskik instrumente volgens verskillende instrumentegroepe, en daarna van hoog tot laag.
Dié partituurvolgorde is soos volg:
In moderne musiek word daar soms van grafiese partiture gebruik gemaak, waarin daar (soms naas die tradisionele notasiewyse) selfontwerpte tekens of grafika voorkom. 'n Grafiese partituur kan gebruik word om byvoorbeeld die verloop van elektronies geproduseerde klanke grafies weer te gee, om die musikus groter spelvryheid te gee, of om musiek weer te gee wat nie met behulp van die tradisionele notasiestelsel uitgedruk kan word nie.
In ligte musiek word daar dikwels van leibladsye (Engels: leadsheet) gebruik gemaak: 'n spesiale partituurvorm waarin slegs die melodie vasgelê word en bygaande akkoordsimbole gegee word.
Indien 'n partituur opgesom word, word dit 'n uittreksel genoem.
Oor die afgelope jare word al meer partiture met musieknotasiesagteware geskep en digitaal (byvoorbeeld deur die internet) aangebied of verkoop.