Aller au contenu

åmaye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « animalia » (biesse, eployî a môde do walon "«djonne biesse»), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -aye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
åmaye åmayes

åmaye femrin

  1. (mot des cinsîs) vea frumele k' a dipus d' èn an, et k' i n' a nén co velé.
    • Il ont metou on ptit torea avou les åmayes. rl a: djinixhe.
    • I fåt-st aler tchaeke djoû, tchåssî d' pezants shabots,
      Woeyî so ene trope d' åmayes å mitan des brouwires ; Aveur les tchifes et l' front hålés des cwate solos,
      Et télfeye, doirmi ene nute å cour des sapinires. Marcel Launay (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje do sinse) vea frumele di tot l' minme kéne ådje.
    • Les omes avént saetchî l' vea; li cinsresse a vnu vey si c' esteut on vea u ene åmaye.
  3. vatche ki vént djusse d' awè si prumî vea.

Ratourneures

[candjî]
  1. åmaye a rapleni åmaye k' a l' ådje eyet l' pwès po poleur aler a gayet, avou les sôres di biesses d' après 1970, sovint 18 moes et 350 kg.
  2. åmaye plinne åmaye k' a stî prinjhe på torea.

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]

Modele:orto

Ratournaedjes

[candjî]
vatche a divni
vatche ki vént djusse di veler s' prumî vea