Grégoire Le Roy
Grégoire Le Roy (Gent, 7 november 1862 – Elsene, 5 december 1941) (pseudoniem Albert Mennel), was een Vlamsche schryver, dichter, graficus, kunstschilder, criticus en conservator.
Leevn
[bewerkn | brontekst bewerken]Je groeide ip in Gent in een franstoalig burgersgezin. Je studeerde an ’t St-Barbaracollege in Gent woa dat’n Charles Van Lerberghe en Maurice Maeterlinck leerdege kenn. Ook Georges Rodenbach en Emile Verhaeren woarn doa kort vodien ofgestudeerd. Tegoare met under maktet y deel uut van de groep van Belgisch-Franstoalige symbolistn en je werkte mee an ’t tydschrift La jeune Belgique. Je volgde lesse an ’t Sint-Lucasinstituut en je eurde een schildersatelier. Achter een verbluuf in Parys (vanof 1886 tegoare mè Maeterlinck) woa dat ’n studeerde an de Ecole des Beaux-Arts, gingt’n in 1890 in Brussel weunn. Je wierd bibliothecaris van de Académie des Beaux-Arts in Brussel en in 1919 conservator van ‘t Wiertzmuseum.
Werk
[bewerkn | brontekst bewerken]Neffest Franstoalige poëzie o.a. La chanson d’un soir (1887), novelln en kunstmonografieën o.a. Catalogue de l’œuvre gravé de Jules de Bruycker (1933) schreeft’n Fierlefijn (1934), z’n enigste romang en z’n enigste werk in ‘t Nederlands.
Varia
[bewerkn | brontekst bewerken]- Grégoire Le Roy was de schoonvoader van de Blanknbergsche etser Jules Van Paemel.
|
Ofbeeldiengn die ier by passn ku je vien in de categorie Grégoire Le Roy van Wikimedia Commons. |