Nasriy sheʼr
Qiyofa
Bu maqolada ichki havolalar juda kam. |
Nasriy sheʼr — lirik kechinmalarning sochma badiiy nutq shaklidagi ifodasi. Nasriy sheʼrda harakterningtaraqqiyoti koʻrsatilmay, uning oniy holati tasvirlanadi. Muallif nutqining histuygʻuga boyligi, individual emotsional boʻyoqning ustunligi, nutqning maʼlum ritmik qonuniyatiga mosligi, ni-hryat, oʻziga xos intonatsiyaga egaligi, pauzaning koʻpligi Nasriy sheʼrning muhim xususiyatidir. Unda baʼzan alohida soʻz bir yoki bir necha gapga teng keladi. Koʻp hollarda ran yoki soʻzlar soʻroq, undov ohangiga ega boʻladi. Nasriy sheʼr baʼzan lirik nasr deb yuritiladi. Opbek, Usmon Nosir, Mirtemir va boshqa ijodida Nasriy sheʼrning yaxshi namunalari bor.[1]
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (avgust 2024) |