kolorit
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ko-lo-rit
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]ital. colorito < lot. color — rang, tuye
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Rayem, gravyura va shu kabilarda ranglarning uygʻun, oʻzaro mutanosib boʻli-shi, uygʻunlik kasb etishi. ◆ Bir xil port-retda rassom boʻyoq, koloritga eʼtibor bersa, ikkinchi xil portretda u qahramonning ahvolini tasvir etishi mumkin. A. Umarov, „Portret — davrning yorqin ifodasi“ .
2 koʻchma Biror narsaning (tashqi koʻri-nish, badiiy asar, davr, hudud, xalq va sh. k.) oʻziga xos tomonlari, xususiyatlari majmui. ◆ Qahramonning nutqidagi bumaqol-lar milliy koloritni vujudga keltiradi, qahramon psixologiyasining biror tomonini ochishga yordam beradi. "UTA" .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КОЛОРИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.