gado

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ga-do

Etimologiyasi

0. 1l5 — kambagʻal; tilanchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tilanchilik bilan kun kechiradigan odam; tilanchi. ◆ Gʻulomjon gadoning boʻsh, ochiq qoʻli-ga bir narsa tashlash uchun choʻntaklarini kavlay boshladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

2 Kambagʻal, qashshoq. [Jamoliddin:] ◆ Xazinani boyitaman, deb xalqni gado qil-dingiz. Uygʻun va I . Sulton, Alisher Navoiy.

3 koʻchma Biror narsaga qiziquvchi, astoy-dil berilgan yoki zor, mushtoq odam. ◆ Ayol shirin soʻz gadosidir. n ◆ Sizning har bir soʻzingiz biz kabi ilm gadolari uchun tilla-dan afzaldir. Oybek, „Navoiy“ .

</a>^ch82?1

Tirnoq gadosi Farzandga zor odam. ◆ Sizning boʻlsa, yoʻlingiz boshqa. Siz — tirnoq gadosi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.

Antonimlari

ГАДО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gado
1 = gadoy; ◆ ~ boʻlmoq  ; становиться нищим, нищать;
2 нищий, нуждающийся;
3 перен. нуждающийся; ищущий, жаждущий; ◆ non ~si нуждающийся в куске хлеба, неимеющий куска хлеба; ◆ shirin soʻzning ~yi нуждающийся в ласке, в ласковом слове; ◆ ilm ~lari жаждущие знаний; ◆ 

• goʻshti ~yi уст. разг. сборные куски мяса без костей, мясные обрезки.