İçeriğe atla

Tuvalar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tuvalar
Тывалар Tıvalar

Önemli nüfusa sahip bölgeler
Rusya Rusya313.940[1]
Özbekistan Özbekistanbilinmiyor
Çin Çin4.000 (2000 yılı)[2]
Moğolistan Moğolistan100.000[3]
Kırgızistan Kırgızistanbilinmiyor
Türkiye Türkiyebilinmiyor
Ukrayna Ukraynabilinmiyor
Diller
Tuvaca
Din
Gök Tanrı, Budizm
Bu madde Tuva ve diğer yerlerde yaşayan Tuva adlı Türk halkı hakkındadır. Başlığın diğer anlamları için Tuva maddesine bakabilirsiniz.

Tuvalar veya Tıvalar (Tuvaca: Тывалар, Tıvalar), Rusya'nın Tuva Cumhuriyeti'nde ve Moğolistan'ın kuzeyinde yaşayan bir Türk halkıdır. Dilleri Türk dilleri'nin Sibirya grubu'na ait Tuvaca'dır. Toplam nüfusları 350.000 civarındadır.[2] Tuvalara bazı dönemlerde Soyon, Sayan, Soyot, Uranhay adları verilmiştir. Boy esasında ise Tuvaların Kırgız boyundan bazıları da Tuvaların Uygur boyundan olduğu bilinmektedir. Üst kimlik olarak Tuva adı benimsenmiştir. Moğolistan'da yaşayan Duhalar Tuvaların ayrıksı kabilesidir.

Tuva adının anlamı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tuva Türkleri günümüzde kendilerini Tıva olarak tanımlar. Tıva ve Tuva sözlerinin anlamı ile ilgili Tuva Türkçesinde bilindik bir sözcük bulunmamaktadır. Coğrafik dolaydaki çok yakın toplumlardan Duhalar veya Tuhalar ise kendilerini Tuuha ve ayrıca Tofalar, Tubalar bulunur. Kendilerini Tıa kişi olarak tanımlayan en kuzeyde yaşayan Türklerden Dolganlar ise Sahalar arasında sayılmaktadır. Dolgan Türkçesinde Tıa sözünün anlamı tundra anlamına gelmektedir. Uranhay sözü ile çok yakın bir anlama sahiptir. Bu yüzden Güney Sibirya Türk toplumları başta olmak üzere Moğol ve Evenki gibi birçok toplumu da kapsayacak adlandırmalar olmuştur.

Tarihleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
Tuvaların ataları olan Kök Türklerden kalan kaya yurukları.
Kızıl şehri yakınında Dokuz Bulak adlı kaynağın yanında ata binmiş kız ve oğlan.

Tuvalar Çin kaynaklarında Tu-po, Tu-p'o şekillerinde geçer. Bulundukları yerler kuzeyde Hsiao-hai ile batıda Kırgız Türkleri, güneyde Uygur Türkleri ile sınırlıdır. Üç boya ayrılmışlardır. Her biri kendini yönetir. Otları toplayıp kulübe yaparlar, tarım ile uğraşmazlardı. Tuva topraklarında çok miktarda ve çok türde ot bulunurdu. Bunların köklerini toplayıp şifalı yemekler yaparlardı. Avcılık yaparlardı. Kuş, balık yaygın olarak tüketilirdi. Samur kürk ve geyik derisi giyimleri vardı. Ölüleri ağaç kutu ile dağın içine ya da ağaların üzerine bırakırlardı. Kendilerini saf kan Türk kabul ederler. Toplumda cezalandırmaya gerek duyulmamıştı, çalınan mal olsa iki katı geri ödenirdi. Kurıkan Türklerine yakındırlar.[4] Tuba veya Tuvas, Moğolların kuzeybatısında, Tuhas, Toeles, Kırgıs ve Hang-has (Hakas) Türkleri ile birlikte adı geçen bir Türk halkıdır.[5] Tuhas Türkleri de Şibir Türkleri ile birlikte anılan yine Türk soylu bir halktır. Tumat adı da yine Türk toplulukları içinde adı geçen Selenge'nin batısında oturan diğer halklar gibi Moğollar tarafından orman halkı olarak adlandırılmıştır. Urianghai, Urianghacin, Urianghan, Urianghat, Urianghadai şekillerinde geçen Türk halkı ise Tanglu dağlarının kuzeyinde yaşamaktadır.[6] “Tıva” – ırkkökeni ilk defa Sayan-Altay bölgesinde Türk Uygurları ile ilişkilidir.

Tuvaları geçim kaynakları göz önüne getirilirse tipik olarak iki gruba ayrılır:

  1. Batı’da: Bozkır bölgelerinde tarım ve büyük-küçük baş hayvancılıkla uğraşanlar.
  2. Doğu'da: Tayga bölgesinde, avcılık ve Ren geyiği-sürübesiciliği yapanlar.

Tuva tarihi, antik yerleşim kalıntılardan Paleolitik Çağa kadar geriye gittiği öne sürülür. Sayan Dağları yakınındaki Tayga bölgesinde avcılık ve balıkçık yaparak yaşamışlardır. Tuva'da Sakalardan kalmış birçok buluntu vardır. M.Ö. 2. yüzyılda, Hun İmparatorluğu'nda yerleşik yaşamla birlikte göçebe yaşama da başlamışlardır.

Tuva adı eski Çin kaynaklarındaki T'o-pa boy adından gelmektedir. Topalar Eski Türklerin ana toprağı olan günümüzdeki Kuzey Çin topraklarında M.S. 4.-6. asırlarda 200 yıl kadar sürmüş olan Topa Devletini kurmuşlardır.

M.S. 500 yılından sonra, Türk yerleşimciler erken-Orta Çağ'da Köktürk devletinin parçası olarak bölgede yaşamaya başlamışlardır.

M.S. 1000 yılında, Tuba (Dubo) kabileleri dağlık-Tayga'da, Sayan sahasında, Samodi halklarını devirerek bölgeye yerleştiler.

1207 yılında, Tuvalar Cengiz Han'ın işgaline uğramış ve Moğollar bölgede etki alanlarını artırınca sonunda Moğol İmparatorluğu'nun bir egemenliğinde kalmışlardır. Moğol hakimiyeti yüzyıllar sürse de Tuvalar Türklüklerini kaybetmemişler, Moğollarla ırki karışmaya engel olmuşlardır. O devirde yazılmış olan "Moğolların Gizli Tarihi" adlı eserde Tuvalardan "Tuba" olarak bahsedilir.

1634 yılında, Moğol lideri Ombo Erdeni Altan Han (saltanat. 1627–1651) Rusya'ya bağlılığa yemin edmiştir.

17. yüzyılda Tuvalar Budizmi kabul etmişlerdir.

18. yüzyılda: Mançu ve Ch’ing Hanedanlığı (清朝, Qīng cháo) Tuvalar üzerinde egemen olmuştur.

1883-1885 yıllarında Tuva'da Çin-Mançur yönetimine başkaldıran 300 kadar kahraman Tuvalıdan 60'ı başbuğları Sambajık başkanlığında Ötüken (Ödügen)'i korumak için çetin şartlara rağmen sonuna kadar direnmişlerdir. Bu olay Tuvaların en önemli ayaklanma olayıdır. Sonunda Çin yönetimi acımasızca bu kahramanları yakalayıp başlarını keserek Tuvaların mukaddes saydığı aşıtlara dikmiştir. Tuva Tarihinde bu olaya "Aldan Maadırlar" ve "Aldan Durgunnar" adı verilmiştir.

1911-1912 yıllarında "Homdu Dayını" adı verilen Çinlilerle Moğollar arasındaki savaşa binlerce Tuvalı katılmış ve Çinlilere karşı cephe alarak Moğolları desteklemişlerdir.

Tuvalar, 1914 yılında ilk Tuva Halk Cumhuriyeti'ni, sonra Tuva Özerk Sovyetler Birliği Cumhuriyeti'ni ve en son günümüz de Tuva Cumhuriyeti (Тыва Республика)'ni kurmuşlardır.

Tuvaların en fazla yaşadığı öz ülkeleri Tuva Cumhuriyetinin modern sınırları

Nüfus

[değiştir | kaynağı değiştir]
Sayan Dağları içinde Irgak-Tayga Dağı

Rusya Federasyonunda Rusya'ya göre nüfus 313.940'tır. Tuvaların %35’i kırsal bölgede, %65'i şehirlerde yaşarlar ve kullandıkları tek dil Tuvacadır.

Tuva Cumhuriyetindeki Tuvalar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Tuva Cumhuriyeti

Tuvaların büyük çoğunluğu Tuva Cumhuriyetinde yaşamaktadır.

Rusya Federasyonu içinde özerk Tuva Cumhuriyeti ve başkent Kızıl
Tuva'nın şehirleri
Günümüz Tuva gençleri

Tofalar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Karagaslar da denilen Tofalar, Tuva'nın kuzeydoğusunda ve İrkutsk bölgesinde yaşarlar. Nüfusları çok azdır. Tofaların Tuvaların bir alt dalı olduğu tahmin edilmektedir. Dil ve kültürleri çok benzerlik gösterir.

Altay Tuvaları

[değiştir | kaynağı değiştir]

Altay adlı bölge günümüzde dört devletin sınırları içinde yer alır. Çin'in özerk Türk cumhuriyeti Doğu Türkistan'ın kuzey bölümü Altay adıyla söylenir. Moğolistan'ın batısı bölümü, Kazakistan'ın doğu bölümü, Rusya Federasyonu içinde ise Türklerin yaşadığı Altay Özerk Cumhuriyeti ve Altay Kray Bölgesi bulunmaktadır. Tuvalar ise hem Doğu Türkistan'da hem de Moğolistan'daki Altay yerleşimleri dolaylarında seyrek nüfuslu olarak yaşamaktadırlar.

Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nde

[değiştir | kaynağı değiştir]

Altay Tuvaları daha çok Sincan Uygur Özerk Bölgesi'nin Altay İline bağlı Burçin İlçesindeki Hemuhanas yerleşim yerinde yaşarlar. Tuvaca konuşanların sayısı en az 2.400'dür.[2] Çin'deki Tuvalar Çin Hükûmeti tarafından "Moğol" etnik grubunun bir parçası olarak tanınır.[7] Hanas Gölü çevresinde Tuvalar daha çok hayvancılık özellikle malcılık işleri ile uğraşmaktadırlar. Cungar Tuvaları (Jungar-Tuwiner) Burçin, Kaba nahiyelerinde ve Kanas Gölü yöresinde Tuvalar yaşarlar.

Moğolistan'da

[değiştir | kaynağı değiştir]

Moğolistan'da en az 27.000 Tuva bulunur.[2] Moğolistan'ın en batısında Tsengel (Sengel) adlı yerleşim yerinin büyük çoğunluğunu Tuvalar oluşturur.

Kazakistan'da

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kazakistan'nın doğusundaki Altay bölgesinde de bazı küçük Tuva grupları yaşamaktadır.

Tuvalarda boylar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Günümüz Tuvaları aynı Türkiye Türkleri gibi harmanlaşmıştır. Yani türlü Türk boyları arasında büyük bir karışım söz konusu olmuştur. Bilhassa soyadlarda kimin hangi boydan geldiği yaklaşık olarak tahmin edilebilir. Tuva'daki Türk boylarının adları şunlardır: Aba, Tele, Uygur, Payagu, Tas, İrgit (İrkut), Soyan, Çodu Sarıg, Telek, Baysara, Kırgız, Hal, Balıkçı, Hertek, Kuskun, Mungat, Şagay vs. Ayrıca 17. yüzyıl Rus gezginlerinin eserlerinde bahsedilen Tuva boyları da bulunur. Soyan, Maadı, Oorjak, Küjit, Toju, Karzzal, Çoodu, Todot, vs. 13. asır elyazma eserlerde Monguş, Tumat, Toju, Tongok ve Salçak (veya Selçuk) geçmektedir.

Tuvada yaygın adlar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tuvada Tuvalar kız ve oğullara genel olarak Türkçe adlar vermektedirler. Fakat Türkçe adların dışında en çok Tibetçe adlar göze çarpar. Belli bir yaş serisindeki kişilerde ise Rusça adların görülmesinin sebebi Sovyetlerin eski zamanlarda yaptığı Rusça adları yaygınlaştırma, güzel gösterme çalışmalarının bir sonucudur. Tuvalarda Tibetçe adların görülmesinin sebebi ise dini yakınlıktan dolayıdır. Tuvalar Tibet Budizmi'ne mensuptur.

Ayas (Türkçe erkek adı), Naçın[8] (Şahin, Güçlü savaşçı),[9] Mergen (mahir, akıllı. Erkek adı), Şolban (Türkçe.yıldız.Erkek adı), Sayan (Erkek adı), Aldınay (Türkçe kız adı. Altın-ay), Çinçi (Türkçe kız adı. boncuk), Çoygana (iğne yapraklı bir tür ağaç. Kız adı), Çoduraa (kara yemişenli bir tür ağaç.kız adı). Sayzana (bir tür çocuk oyunu. kız adı), Baylak (bereket, zenginlik. Türkçe erkek ve kız adı), Belek (Tanrıdan kutsi hediye. Türkçe kız ve erkek adı).

Kültür

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tuva halkının en meşhur destanı Keser olup 1963 yılında Kızıl şehrinde neşredilmiştir. Sovyet yanlısı Salçak (Selçuk) Toka (doğ.1901) meşhur yazarlarından biridir. Tuvalar, İslam Öncesi Türk inancı olan Gök Tanrı veya Şamanizm inancı ile birlikte Moğolistan'ın tesiri ile Lamaizm (Tibet Budizmi) dinini bir arada yaşayan bir Türk topluluğudur.

Tuva yemek kültürü

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Tuva yemekleri

Tuva mutfağı (Rusça: Тувинская кухня[10]) incelendiğinde Tuva yemek kültürünün yaylak- kışlak türünde yaşayan Türk yemek kültürünü içerdiği görülür. Yaylacılık ve göçebe kültür yemek kültürünü etkilemiştir. Bu yüzden et ve süt ürünleri yönünden boldur. Komşuları olan Türk toplulukları ve Moğol toplulukları ile benzer bir yemek kültürü vardır. İçeceklerden sütlü çay, kımız, hoytpak (fermente süt türü). Süt ürünlerinden bıştak (peynir türü), kurut (kurutulmuş peynir türü), tarak (koyu sıvı şekilde), aarjı (kurutulmuş peynir türü). Et yemeklerinden sogaja, kara mün, uja (koyunun but etinden yapılır), tırtkan (doğranmış etten), çereme, ijin-hırın, huujuur, boova ve boorzak, buuza, mançı (Kayseri mantısına göre çok büyük bir mantı türü, yumruk/sumsa mantı), dalgan (arpanın kavrulmuş unu). Baharatlardan kulça ve koynut.[11]

Hoy Özeer[12]

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mal özeeri de denir. Tıva (Tıva) Türklerinin hayvanları keserken bir merhamet göstergesi olarak yaptıkları tören.[13] Hoy, koyun ; özeer, kesmek demektir.[14]

Alfabe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tuvaların ulusal alfabesi Göktürk, Köktürk, Orhun, Yenisey diye de bilinen Türk Alfabesidir. Türk Alfabesinin bütün Türk Dünyasında kullanımının kaybolması üzerine Uygur Türklerini de içinde barındıran Tuvalar Soğd kökenli olduğuna inanılan alfabeyi, yani Uygur Türk Devleti alfabesini kullanmaya başladılar. Bu kullanım asırlarca sürmüştür. 20. yüzyıla değin komşuları Moğollarla birlikte Uygur Alfabesini kullanan Tuvalar 20. asırda Latin Alfabesine geçmiştir. Fakat Sovyet Rusya işgali ile sovyet propagandaları ile Kiril Alfabesine zorla geçirilmişlerdir. Günümüzde eğitim sisteminden bütün diğer alanlara kadar Rus Kiril Alfabesi kullanılmaktadır. Latin Alfabesine geçiş ile ilgili mali herhangi bir altyapı desteği olmadığından Rus Kiril Alfabesini kullanmak mecburiyetinde kalmıştır. Rusya Federasyonu Kiril Alfabesinden kopmayı engellemek için siyasi çevikliğini kullanmaktadır.

Din

[değiştir | kaynağı değiştir]

Halkın tarihi din değişim süreci şöyle olmuştur: Eski Türkler devrinde Tıva Türklerini oluşturan Türk boyları da Budizmin tesirinde kalmışlardır. Budizm, önce Hindistan'da devlet kuran Yüe-Çi Türkleri arasında yayılmıştır. Yüe-Çi'ler, Budizmin yayılmasına yardımcı oldular. Budizm; To-ba Türkleri zamanında şimdiki Kuzey Çin'deki eski Türkler arasında da yayıldı. M.S. VI. yüzyıl sonlarında Göktürk Hakanı To-Po (572-581), Budizmi kabul etti. Bu inancı Göktürkler arasında yaymaya çalıştı. Ölümünden sonra, Göktürkler bu dini tutmadılar. Bilge Kağan, bir aralık Budizme meyleder gibi olmuşsa da, Göktürk veziri Tonyukuk, bu inancın Türk karakterine uymadığını söyleyerek onu vazgeçirmiştir. Tıva halkının atalarından Uygurlar arasında ise, Budizm yaygın bir din olarak görülür.[15] Günümüzde Tuvalar hem Gök Tanrı inancının günümüze yansıması olan Şamanizm'i hem de Tibet Budizmi olan Lamaizm'i benimsemişlerdir. Özellikle başkent Kızıl şehrinde ticaret ile uğraşan Kırgızlar ise İslam dinine mensupturlar. Yine başkent Kızıl'da göçetmeye başlayan Ruslar ise Hristiyan'dır. Ülkede Hristiyan-Budizm çekişmesi vardır. Misyonerler, başkent Kızıl odaklı olarak çalışmakta halk arasında Hristiyanlığı yaymak için basın-yayın yoluyla faaliyet göstermektedir. Tuvaları Hristiyanlaştırabilmek için misyonerler hummalı bir çalışma içerisinde. Hakas Türkleri ve Saha Türklerinin çoğunluğunu Hristiyanlaştıran misyonerler Rusya yönetiminden de izin almış durumda. Hatta İncil Tuvacaya çevrilip 2011 yılında binlerce adet basıldıktan sonra dağıtıma geçildi.[16][17][18][19] Ayrıca İncil Rusça olarak Tuva’da satılmakta veya ücretsiz dağıtılmaktadır. Rusçasına ilgi göstermeyen Tuvaları bu defa da dil yönünden ele geçirmek ve sonra asimile etmek peşindedirler.[20] Tuva Cumhuriyetinin başkenti Kızıl şehrine kilise kurup Tuva gençlerini Hristiyanlığa çekmeye başladılar. İrkutsk’taki Tuvalardan mahkûmlara İncillerin gönderilmesi çalışması vardır.[21]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dil ve Linguistik

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Bičeldey K. A. Фарингализация в тувинском языке (Pharyngealisation in the Tuvan language). Kyzyl: Tipografija tyvinskogo gosudarstvennogo universiteta, 1999.
  • Chadamba, Z. B. Тоджинский диалект тувинского языка (The Tozhu dialect of the Tuvan language). Kyzyl: Tuvknigoizdat, 1974.
  • Dambyra, I. D. Vokalizm kaa-xemskogo govora v sopostavlenii s drugimi govorami i dialektami tuvinskogo jazyka [Vocalism of the vernacular of Kaa-Xem in comparison with other vernaculars and dialects of the Tuvan language]. Novosibirsk, ID "Sova", 2005.
  • Doržu, M. D. Бай-тайгинский говор в системе диалектов тувинского языка [The vernacular of Bay-Tayga in the dialect system of the Tuvan language]. Kyzyl: Tuvinskoe knižnoe izdatel'stvo, 2002.
  • Katanov, N. F. Опыт исследования урянхайского языка с указанием главных родственных отношений его к другим языкам тюркского корня (Preliminary investigation of the Uriankhai language, with indications of its main genetic affiliations with other languages of Turkic stock). Kazan: 1903.
  • Khabtagaeva, Baiarma. Long vowels in Mongolic loanwords in Tuvan. Turkic Languages 8, 191-197. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 2004. PDF
  • Khabtagaeva, Baiarma. Mongolic loanwords of Turkic origin in Tuvan. Turkic Languages 9, 85-92. Wiesbaden: Harrassowitz Verlag, 2005.
  • Khabtagaeva, Baiarma. The Intensity of Mongolian Influence in the Tuva Language. Acta Orientalia Hungarica 59 (1), 85-94. Budapest: Akademiai Kiado, 2006.
  • Mart-ool, K. B. 5-9 Класстарга тыва дылды башкылаарының методиказы (Tyvan Language Teacher's Methodology for Classes 5-9). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 2002. ISBN 5765502296
  • Mongush, D. A. (ed.). Тыва орфографияның болгаш пунктуацияниң дүрүмнери (Tyvan Orthography and Punctuation Rules). Kyzyl: Respublika Tipografijazy, 2001. ISBN 5926700191
  • Mongush, D. A., & Sat, Sh. Ch. Совет үеде тыва дылдың хөгжүлдези (Development of the Tuvan language during the Soviet period). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1967.
  • Sat, Shuluu Chyrgal-oolovich. Тыва дылды келгениниң шинчилеп төөгүзүнүң очериги (An overview of the history of the study of the Tuvan language). Kyzyl: Tuvinskoe knizhnoe izdatel'stvo, 1964.
  • Sat, Shuluu Chyrgal-oolovich. Формирование и развитие тувинского национального литературного языка (Formation and development of the Tuvan national literary language). Kyzyl: Tuvinskoe knizhnoe izdatel'stvo, 1973.
  • Seren, P. S. Тере-хольский диалект тувинского языка [The Tere-Xol dialect of the Tuvan language]. Abakan: Izd-vo Xakasskogo gosudarstvennogo universiteta im. H. F. Katanova, 2006.
  • Tatarincev, B. I. Смысловые связи и отношения слов в тувинском языке (Semantic connections and relations of words in the Tuvan language). Moscow: Nauka, 1987.
  • Ulamsurèngijn Cècègdar'. Obrazcy folklora i reči kobdoskix tuvincev [Samples of the folklore and speech of the Tuvans of Kobdo]. Kyzyl: Tuvinskoe knižnoe izdatel'stvo, 2003.

Deyim sözlükleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Sanchaa, Grigorij Buratovich, & Salzynmaa, Elizabeta Borakaevna (eds.). Тыва-моол-орус чугаа ному / Тува-монгол-орос ярианы дэвтер / Тувинско-монгольско-русский разговорник (Tuvan-Mongolian-Russian Phrasebook). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1972.
  • Salzynmaa, Elizabeta Borakaevna (ed.). Орус-тыва чугаа ному / Русско-тувинский разговорник (Russian-Tuvan Phrasebook). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1991. ISBN 5765501990
  • Seden-Khuurak, Aldynaj B. Англи-тыва чугаа ному (English-Tyvan Phrasebook). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 2003. ISBN 5765502571

Ders kitapları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Bicheldej, K. A. Поговорим по-тувински : пособие для изучающих тувинский язык (Let's speak Tuvan : textbook for learners of Tuvan). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1991.
  • Bicheldej, Kaadyr-ool. Let's Learn Tuvan!. Friends of Tuva, 1995. With cassette/CD.
  • Salzynmaa, E. B. Uchebnik tuvinskogo jazyka : dlja studentov russkoj gruppy filologicheskogo fakul'teta Kyzylskogo gosudarstvennogo pedagogicheskogo instituta (Tuvan language textbook : for students of the Russian group at the philological faculty of the state pedagogical institute in Kyzyl). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1980.

Gramer kitapları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Anderson, Gregory David, & Harrison, K. David. Tyvan. Languages of the World/Materials 257. München: Lincom Europa, 1999. ISBN 389589529X (errata)
  • Iskhakov, F. G. Тувинский язык : Очерк по Фонетике (The Tuvan language : An overview of the phonetics). Moscow: Izdatel'stvo akademii nauk SSSR, 1957.
  • Iskhakov, F. G., & Pal'mbakh, A. A. Грамматика тувинского языка : Фонетика и морфология (Grammar of the Tuvan Language : Phonetics and morphology). Moscow: Izdatel'stvo vostochnoj literatury, 1961.
  • Krueger, John R. Tuvan Manual. Area Handbook, Grammar, Reader, Glossary, Bibliography. Bloomington, Indiana: Indiana University, 1977. ISBN 877502145

Sözlükler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Anderson, Gregory David, & Harrison, K. David. Тыва-англи англи-тыва сөстүк (Tyvan-English English-Tyvan Dictionary). Kyzyl, 2002.
  • Anderson, Gregory David, & Harrison, K. David. Tuvan dictionary. München: Lincom Europa, 2003. ISBN 3895865281 (errata)
  • Arıkoğlu, Ekrem, & Kuular, Klara. Tuva Türkçesi sözlüğü (Tuvan Turkish Dictionary). Ankara: Türk Dil Kurumu, 2003. ISBN 9751616387 / 9789751616388 / 975-16-1638-7.
  • Mongush, D. A. (ed.) Орус-тыва словарь / Русско-тувинский словарь (Russian-Tuvan dictionary). Moscow: Russkij jazyk, 1980.
  • Mongush, D. A. Орус-тыва өөредилге словары / Русско-тувинский учебный словарь (Russian-Tuvan learner's dictionary). Moscow: Russkij jazyk, 1988. ISBN 520000330X
  • Mongush, D. A. (ed.) Краткий русско-тувинский словарь (Short Russian-Tuvan dictionary). Kyzyl: Novosti Tuvy, 1994.
  • Mongush, D. A. (ed.) Тыва дылдың тайылбырлыг словары : Сөстерниң болгаш быжыг сөс каттыжыышкыннарының уткалары орус дылче очулга. Том I. А-Й/ Толковый словарь тувинского языка : с переводом значений слов и устойчивых словосочетаний на русский язык (Explanatory dictionary of the Tuvan language : With a translation of the meaning of words and idioms in the Russian language. Volume I. A-J). Novosibirsk: Nauka, 2003. ISBN 5020297062
  • Mongush, D. A. Tïva-Türk slovar' / Tuvaca-Türkçe sözlük. Kyzyl: Tïvanïŋ gumanitarlïg šinčilelder institudu, 2005. ISBN 5-9267-0103-1
  • Ölmez, Mehmet. Tuwinischer Wortschatz mit alttürkischen und mongolischen Parallelen / Tuvacanın Sözvarlığı - Eski Türkçe ve Moğolca Denkleriyle. Wiesbaden: Harrassowitz, 2007. ISBN 3447054999
  • Ondar, B. K. Топонимический словарь Тувы (Toponymical dictionary of Tuva). Abakan, 2004. ISBN 5781002855
  • Pal'mbakh, A. A. (ed.) Орус-тыва словарь / Русско-тувинский словарь (Russian-Tuvan dictionary). Moscow, 1953.
  • Pal'mbakh, A. A. (ed.) Тыва-орус словарь / Тувинско-русский словарь (Tuvan-Russian dictionary). Moscow, 1955.
  • Tatarincev, B. I. Этимологический словарь тувинского языка. Том I. А-Б (Etymological dictionary of the Tuvan language. Volume I. A-B). Novosibirsk: Nauka, 2000. ISBN 5020323039
  • Tatarincev, B. I. Этимологический словарь тувинского языка. Том II. Д, Ё, И, Й (Etymological dictionary of the Tuvan language. Volume II. D, Jo, I, J). Novosibirsk: Nauka, 2002. ISBN 5020286974
  • Tatarincev, B. I. Этимологический словарь тувинского языка. Том III. К, Л (Etymological dictionary of the Tuvan language. Volume III. K, L). Novosibirsk: Nauka, 2004. ISBN 5020323047
  • Tenishev, È. R. (ed.) Тыва-орус словарь / Тувинско-русский словарь (Tuvan-Russian dictionary). Moscow: Izdatel'stvo sovetskaja ènciklopedija, 1968.
  • Zabelin, V. I., Zabelina, G. A., & Tsetsegdari, U. Six-language dictionary of birds names of Tuva and Western Mongolia. Novosibirsk: SO RAN, 1999.

Metinler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Geleneksel Edebiyat

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Kenin-Lopsan, M. B. Тыва хамнарның алгыштары (Blessings of Tuvan shamans). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1992. ISBN 5765502717
  • Orus-ool, S. M. Дүрген-чугаалар (Tongue twisters). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1994. ISBN 5765503721
  • Khadakhane, M., & Sagan-ool, O. (eds.). Тыва үлегер домактар, чечен сөстер / Тувинские пословицы и поговорки (Tuvan proverbs and sayings). Kyzyl: Tuvinskoe knizhnoe izdatel'stvo, 1966.
  • Plotkina, I., & Kalzan, A. (eds.). Тувинские народные пословицы и поговорки (Tuvan popular proverbs and sayings). Kyzyl: Tuvknigoizdat, 1955.
  • Kurbatskij, G. N. (ed.). Тыва Тывызыктар / Тувинские загадки (Tuvan riddles). Kyzyl: Tuvinskoe knizhnoe izdatel'stvo, 2002. ISBN 576550194X
  • Katanov, N. F. Proben der Volkslitteratur der türkischen Stämme. IX. Theil: Mundarten der Urianchaier (Sojonen), Abakan-Tataren und Karagassen. St. Petersburg: 1907.
  • Chanchï-chöö. Демир-Шилги аъттыг Тевене-Мөге : Тыва тоолдар (Tevene-Möge with the horse Demir-Shilgi : Tuvan Folktales). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1972.
  • Daryma, O. K., & Orgu, K. Kh. (eds.) Тыва тоолдар : Чедиги үндүргени (Tuvan folktales : Seventh volume). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1968.
  • Daryma, O. K.-Č., & Kuular, D. S. (eds.). Baazaŋaynïŋ tooldarï. Kyzyl: Tïvanïŋ Nom Ündürer Čeri, 1980.
  • Khadakhane, M. (ed.). Тувинские народные сказки (Tuvan folktales). Moscow: Detskaja literatura, 1984.
  • Samdan, Z. B. (et al.). Тыва улустуң тоолдары / Тувинские народные сказки (Tuvan folktales). Novosibirsk: Nauka, 1994. ISBN 5020302295
  • Taube, E. Drei tuwinische Varianten zur Sage von der Herkunft der Murmeltiere (Three Tuvan variants of the legend of the origin of the marmots). Studia Asiae : Festschrift Johannes Schubert I. Supplement to "Buddhist Yearly 1968". Halle/Saale: Buddhist Centre, 1969.
  • Taube, E. (ed.). Das leopardenscheckige Pferd und andere tuwinische Märchen aus der Mongolische Volksrepublik (The leopard-coloured horse and other Tuvan folktales from the People's Republic of Mongolia). Berlin: Kinderbuchverlag, 1977.
  • Taube, E. (ed.). Tuwinische Volksmärchen (Tuvan folktales). Berlin: Akademie-Verlag, 1978.
  • Taube, E. (ed.). Сказки и предания алтайских тувинцев (Tales and legends of the Altay-Tuvans). Moscow: Vostochnaja literatura, 1994. ISBN 5020172367
  • Taube, E. 2008. Tuwinische Folkloretexte aus dem Altai (Cengel/Westmongolei). Kleine Formen. Wiesbaden: Harrasowitz Verlag. ISBN 978-3-447-05636-6

Modern Edebiyat

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Kuular, Nikolaj. Даңгына : Шүлүктер (Princess : Poems). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1996. ISBN 5765504418
  • Choodu, Kara-Küske. Кыстар хары айтырбаңар! - Өршээ-өршээ! (Don't ask for girls' age - Mercy!). Kyzyl, 1996.
  • Sagan-ool, Viktor. Ырым - чалгын : Шүлүктер, шүлүктээн тоолдар (My song - Wing : Poems, poetic stories). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1996. ISBN 5765504574

Irlar ve Müzik

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Ырлар чыындызы: эге класстарга (Collection of Songs: Beginning Group). Kyzyl, 1998.
  • Aksyonov, A. N. Тувинская народная музыка (Tuvan folk music). Moscow: 1964. (Reprint Kyzyl, 2004)
  • Kjunzegesh, Jurij Shojdakovich (ed.). Тыва кожамыктар (Tuvan short songs). Kyzyl: Tyvanyŋ Nom Ündürer Cheri, 1965.
  • Kuular, Nina Manchin-Dorzhuevna (ed.). Ырлап чору, тыва кижи! (Чоннуң ынак ырларының чыындызы) (Sing, Tuvan! (A collection of favourite songs of the people)). Kyzyl, 2005.
  • Kyrgys, Zoya. Тыва чоннуң эртинези хөөмей / Khoomei Жемчужина тувы (Khoomei, Treasure of the Tuvan People). Kyzyl: Novosti Tuvy, 1992.
  • Kyrgys, Zoya. Ритмы шаманского бубна (Rhythms of the shamanic drum). Kyzyl: Novosti Tuvy, 1993.
  • Kyrgys, Zoya. Тувинское горловое пение (Tuvan throat singing). Novosibirsk: Nauka, 2002.
  • Levin, Theodore Craig and Valentina Süzükei. Where Rivers and Mountains Sing: Sound, Music, and Nomadism in Tuva and Beyond. Bloomington: Indiana University Press, 2006.
  • Taube, E. Tuwinische Lieder : Volksdichtung aus der Westmongolei (Tuvan Songs : Folk Poetry of Western Mongolia). Leipzig: 1980.
  • Taube, E. Барыын моолда сеңгел тываларының ырлары (Songs of the Tsengel-Tuvans of Western Mongolia). Kyzyl: Ulustar arazynyŋ xöömei attyg ertem tövü, 1995.

Kurgusuz

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Aranchyn, Yu. L. Күлтегин : Бурунгу түрк бижиктиң тураскаалдары (Kültegin : Eski Türk Yazıtı Anıtları). Kızıl: Tıvanıŋ Nom Ündürer Çeri, 1993. ISBN 5765503071
  • Namzal, Emzimaa. Холу чемзиг авам сөңү / Хлебосольная юрта (Nutricious and delicious : My mother's regalement / The hospitable yurt). Kyzyl: Novosti Tuvy, 1995.
  • Ragagnin, E. 2009. How to make a tasty hïyma. In: Turcological Letters to Bernt Brendemoen. Csato, E. A. et al. (eds.). Oslo. 259-266.

Tıva Türkçesine çevrilen eserler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Моолдуң чажыт төөгүзү (Moğolların Gizli Tarihi / The Secret History of the Mongols). Novosibirsk: Nauka, 2003.
  • Чаа Дугуржулга-Чагыг (The New Testament). Москва: Библия очулгазының институду, 2001.
  • Dojl, Artur Konan. Шерлок Холмстуң ужуралдары (The Adventures of Sherlock Holmes). Contains the following short stories: Өртең-сарыглар евилели (The Red-Headed League), Богемияга болган таварылга (A Scandal in Bohemia), Апельсин үрезиннери (The Five Orange Pips), Чирик эринниг кижи (The Man with the Twisted Lip), Эртине даш (The Adventure of the Blue Carbuncle). Kyzyl: Novosti Tuvy, 1992.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Tuva resmî kayıtları". 12 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2010. 
  2. ^ a b c d Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Ethno isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ Darbaa Y., Tıva Dugayında 99 Aytırıgga Harıılar, Abakan 2010
  4. ^ Çin KaynaklarınaGöre Eski Türk Boyları, Prof. Dr. Ahmet Taşağıl. Türk Tarih Kurumu yayınları, Ankara-2004. sayfa116-117
  5. ^ Yüan Chao Pishi (Mangholun niuça Tobçaan). çevirici: Prof . Dr. Ahmet Temir. TTK. Ankara. madde 239
  6. ^ Yüan Chao Pishi (Mangholun niuça Tobçaan). çevirici: Prof . Dr. Ahmet Temir. TTK. Ankara. s. 272-273
  7. ^ Mongush, M. V. "Tuvans of Mongolia and China." International Journal of Central Asian Studies, 1 (1996), 225–243. Talat Tekin, ed. Seoul: Inst. of Asian Culture & Development.
  8. ^ "Tuvan Submitted Names - Behind the Name". www.behindthename.com. 7 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2024. 
  9. ^ "Имя Начын на Имя.Ком. Значение имени Начын". imya.com. Erişim tarihi: 6 Eylül 2024. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2020. 
  11. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2014. 
  12. ^ Türkiye Türkçesinde seslendirmesi böyledir. İngilizce Khoy Ozeer olarak söylenir.
  13. ^ http://ngm.nationalgeographic.com/2012/07/vanishing-languages/rymer-text 23 Şubat 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
  14. ^ http://smartwool.tumblr.com/post/27633530405/khoj-ozeeri 9 Mart 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
  15. ^ Yılmaz Boyunağa, Türk İslam Sentezi, Yağmur yayınları. s. 59
  16. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 
  17. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 
  18. ^ "Arşivlenmiş kopya". 5 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 
  19. ^ "Arşivlenmiş kopya". 2 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 
  20. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 
  21. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Ölmez, Mehmet. "Tuvalar ve Tuvaca". Çukurova Üniversitesi, 1996. web sayfası28 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • Taube, Erika
    • (1972). "Die Widerspiegelung religiöser Vorstellungen im Alltagsbrauchtum der Tuwiner der Westmongolei". Parareligieuses des peuples altaique. Strasbourg. 119-138.
    • (1977). "Zur Jagd bei den Tuwinern des Cengel-sum in der Westmongolei". Jahrbuch des Museums für Völkerkunde zu Leipzig 31. 37-50.
    • (1978). "Tuwinische Volksmärchen". Berlin: Akademie Verlag.
    • (1981a). "Die Tuwiner im Altai (MVR)". Kleine Beiträge des Museums für Völkerkunde Dresden 4. 34-40.
    • (1981b). "Anfänge der Seßhaftwerdung bei den Tuwinern im Westen der Mongolischen Volksrepublik". Die Nomaden in Geschichte und Gegenwart. Berlin. 97-108.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Tuvalar&oldid=33763647" sayfasından alınmıştır