M18 Hellcat
 | Bu madde hiçbir kaynak içermemektedir. (Temmuz 2024) (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin) |
| M18 Hellcat | |
|---|---|
 | |
| Çeşidi | Tank imha edici |
| Uyruğu |  ABD
|
| Özellikler | |
| Ağırlık | 18 ton |
| Uzunluk | 6,65 m (topla beraber) |
| Genişlik | 2,87 m |
| Yükseklik | 2,58 m |
| Zırhı | 5-25 mm |
| Ana silahı | 1x 76.2 mm M1A1 top (45 mermi) |
| Diğer silahları | 1x .50 cal M2HB makinalı tüfek (800 mermi) |
| Motor | Continental R-975-C4, 9 silindir, radial piston benzinli motor 340 hp (253 kW) |
| Kaldırma kapasitesi | 18,9 beygir/ton |
| Süspansiyon donanımı | Torsion Bar |
| Harekat menzili | 169 km |
| Azami hızı | 88 km/h |
76 mm Gun Motor Carriage M18 ABD Ordusunun II. Dünya Savaşı sırasında kullandığı tank imha edicilerinden biridir. Savaş sırasındaki süratinden dolayı ki bunda Wright Continental R-975 motorun payı büyüktür, ona kısaca Hellcat denirdi.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]Aralık 1941 ayında Ordu Ağır Toplar Bölümü, Christie süspansiyonlu, Wright Continental R-975 motorlu ve 37 mm toplu tank yokedici üzerinde çalışıyordu. Fakat Kuzey Afrika muharebelerinde bu topun yetersiz kalması üzerine 57 mm topun kullanılmasına karar verildi. Yapılan çalışmalar ve denemelerden sonra önce 75 oradanda 76 mm topta karar kılındı. Aynı şekilde Chiristie süspansiyonlar atılarak yerine burma yaylı süspansiyona geçildi. Şubat 1943'te proje tamamlandı ve Haziran 1943'te üretime geçildi.
Üretim aşamasında Amerikan ordusuna bağlı askerlerin de görüşlerinin alınmasının faydası çok olmuştur. Aracın motoru ve aksamları çok kolaylıkla yerlerinden çıkarılabiliyor, tamir edilip kolayca takılıyordu.
M18'e ait T70 prototipi ilk olarak 1944 yazında Anzio,İtalya'da kullanıldı.
M10'dan farklı temelde hızlı olmak üzere tasarlandı. Bundan dolayı daha küçük ve hafifti bu da hızlı olmasını sağlıyordu. Üzerinde Sherman 76 modelinde de kullanılan 76 mm top taşıyordu. İçerisinde 5 kişilik mürettebat, 45 top mermisi ve M2 makinalı tüfeği bulunmasına rağmen rahat bir iç hacmi vardı.
En büyük sorunu zayıf zırhı ve etkisiz topuydu. Normal bir mermi ile Alman Tiger ve Panther tanklarının ön zırhında sadece ufak bir hasar verebiliyordu. Aslında hızlı olması için zırhı inceltilmiş ve topu ufaltılmıştı. Savaşın sonlarına doğru kullanılan yüksek tahrip güçlü mermiler sayesinde 76 mm topun gücü arttı.
Varyasyonları
[değiştir | kaynağı değiştir]M18'in sadece bir değişik modeli üretildi. Taretsiz bu modele Armored Utility Vehicle M39 deniyordu. Personel ve kargo nakilinde veya top çekicisi olarak kullanılıyordu.
Üretimi
[değiştir | kaynağı değiştir]M18'ler savaşın sonlarına yakın 1944 Kasım'ına kadar toplamda 2.507 adet üretildi. Bir tanesinin maliyeti 57.500 USD idi. Savaştan sonra Amerikan Ordusu'nun elinde ihtiyacından fazla M18 bulunuyordu. Bunların çoğunu başka ülkelere verildi. Örneğin 90'lı yıllara kadar Yugoslav Ordusu'nda kullanıldı. Daha sonra Sırbistan Ulusal Muhafızları tarafından 90'lı yıllardaki Yugoslavya iç savaşında kullanıldılar.
Bağlantılı araçlar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- 105mm Howitzer Motor Carriage T88 - M18 üzerine 105mm T12 howitzer konuldu, savaş sonunda iptal edildi.
- Armoured Utility Vehicle T41/M39 - Taretsiz M18 çekici ya da piyade taşıyıcı olarak kullanıldı. Silah olarak .50cal Browning M2 makinalı tüfek vardı. (900 mermi mühimmat)
- 76mm Gun Motor Carriage T86 (Amfibik) - M18 özel kule dizaynı ile yüzebiliyordu.
- 76mm Gun Motor Carriage T86E1 (Amfibik) - T86 ile aynı, yeni iticiler eklendi.
- 76mm Gun Motor Carriage T87 (Amfibik) - Üzerine 105mm T12 howitzer topu kondu ve T88 dendi. Savaş sonrası bütün amfibik araçların üretimi durduruldu.
Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
