İçeriğe atla

Arch Enemy

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Arch Enemy
Wacken Open Air 2016'da Arch Enemy
(soldan sağa: Sharlee D'Angelo, Michael Amott, Alissa White-Gluz, Jeff Loomis ve Daniel Erlandsson).
Genel bilgiler
Başladığı yerİsveç İsveç
TarzlarMelodik death metal, Thrash Metal
Etkin yıllar1995-günümüz
Müzik şirketiCentury Media
İlişkili hareketler
Resmî sitearchenemy.net
ÜyelerAlissa White-Gluz
Michael Amott
Jeff Loomis
Sharlee D'Angelo
Daniel Erlandsson
Eski üyelerNick Cordle
Johan Liiva
Martin Bengtsson
Peter Wildoer
Michael San Pablo
Fredrik Åkesson
Christopher Amott
Angela Gossow

Arch Enemy, 1995 senesinde İsveç'in Halmstad kentinde kurulan melodik death metal grubudur. Grup on bir stüdyo albümü, üç canlı albüm, üç video albümü, üç toplama albüm ve dört EP yayınladı.

Geçmiş

[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yıllar ve Black Earth (1995–1997)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Michael Amott'un (Carcass, Candlemass, Carnage ve Spiritual Beggars) kurduğu grup Arch Enemy, ilk olarak Amott Carcass'tan ayrıldığında bir araya geliyordu. O ve küçük kardeşi Christopher'ın (Armageddon) ardından, vokalist Johan Liiva (eski Carnage, Furbowl, Devourment) ve davulcu Daniel Erlandsson (Eucharist) gruba katıldı.

Grubun Black Earth adlı ilk albümü Studio Fredman'da kaydedilmiş ve 1996'da şu anda feshedilmiş olan Wrong Again Records tarafından piyasaya sürülmüştü. İlk teklileri "Bury Me an Angel" ile MTV rotasyonuna ulaşırken Japonya'da oldukça büyük bir başarı elde etmiş ve İsveç'te orta düzeyde bir başarı elde etmişlerdi.

Stigmata, Burning Bridges ve Gossow (1998–2000)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Arch Enemy davulcusu Daniel Erlandsson

Black Earth'ün piyasaya sürülmesinden sonra grup, Century Media ile bir sözleşme imzaladı. 1998'de Arch Enemy, basçı Martin Bengtsson ve davulcu Peter Wildoer'ın gruba katıldığı Stigmata'yı yayınladı. Albüm, Avrupa ve Amerika'da daha geniş bir dinleyici kitlesine ulaşırken popülerlik kazanıyordu. Bu aynı zamanda dünya çapında piyasaya sürülen ilk Arch Enemy albümüydü.

1999'da Sharlee D'Angelo (eski King Diamond, eski Mercyful Fate) Arch Enemy'nin baslarını devralırken Daniel Erlandsson (Eucharist, eski Carcass) yeniden davulcu olarak işe alınıyordu. Burning Bridges piyasaya sürüldü ve ardından Burning Japan Live 1999 adlı canlı albüm geldi. Burning Bridges turnesi sırasında, D'Angelo'nun yerine geçici olarak iki kez; önce Dick Lövgren (Meshuggah, eski Armageddon) ve ardından Roger Nilsson (eski Spiritual Beggars, Firebird, the Quill) bas gitarı üstlenmişti.

Kasım 2000'de vokalist Johan Liiva gruptan ayrıldı ve yerini Almanya'dan death metal vokalisti Angela Gossow aldı.

Wages of Sin ve Anthems of Rebellion (2001–2004)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gossow ile kaydedilen ilk albüm, 2001'de piyasaya sürülen Wages of Sin'di. Aynı yılın Aralık ayında Arch Enemy, Slayer ve Motörhead ile birlikte "Japan's Beast Feast 2002" konserine katıldı.

Anthems of Rebellion 2003 yılında piyasaya sürülürken, "End of the Line" ve "Dehumanization" şarkılarında olduğu gibi ikinci bir sesin uyum içinde şarkı söylemesi gibi, bazı yenilikler getiriyordu. Ertesi yılın Kasım ayında grup, Manowar, Megadeth ve Carcass şarkılarının kapaklarıyla birlikte canlı kayıtların yer aldığı Dead Eyes See No Future EP'sini yayınladı. Haziran 2004'te grup başka bir Japonya turuna çıkacaktı.[1]

Doomsday Machine (2005–2006)

[değiştir | kaynağı değiştir]

Haziran 2005'te Arch Enemy, altıncı stüdyo albümleri Doomsday Machine'in kaydını tamamladı. Temmuz 2005'te gitarist Christopher Amott, kişisel hayatına odaklanmak için gruptan ayrıldı. Geçici olarak yerini gitarist Gus G. (Ozzy Osbourne, Firewind) ve ardından Eylül 2005'te Fredrik Åkesson aldı. Christopher, grubun yapımcı Fredrik Nordström (daha önce ilk dört albümünde grupla birlikte çalışmış olan) ile yeni albümlerini kaydetmeye başlamak üzere stüdyoya girmesinden kısa bir süre önce Mart 2007'de gruba kalıcı olarak geri döndü.[2] Åkesson, Mayıs 2007'de Opeth'in yeni gitaristi olacaktı.

Rise of the Tyrant (2007–2008)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Arch Enemy, 2009'da Norveç Rock Festivali'nde, vokalde Angela Gossow ile canlı performans sergilerken

Arch Enemy'nin Rise of the Tyrant adlı yedinci stüdyo albümü 24 Eylül 2007'de Avrupa'da ve 25 Eylül 2007'de Amerika Birleşik Devletleri'nde piyasaya sürüldü. Rise of the Tyrant, Billboard 200 listesine 84 numaradan giriş yaptı. Bu, Doomsday Machine albümünün listelere giriş seviyesini aşmış ve grubun o güne kadarki en yüksek liste başarısı olmuştu. Gossow, yeni albümün daha fazla duygu ve daha az çift vokalin yanı sıra daha az vokal işlemeye sahip olduğunu ve daha "ham" bir sunum sağladığını söyledi.[3]

Arch Enemy, Ağustos 2007'de Sabbat ve In Flames'in konserleri arasında Bloodstock Açık Hava Festivali'nde sahne aldı.[4] Daha sonra 2007'nin sonunda Machine Head, Trivium, DragonForce ve Shadows Fall ile Black Crusade turnesine çıktılar.

8 Mart 2008'de Arch Enemy, canlı DVD Tyrants of the Rising Sun için Tokyo, Japonya'da canlı bir gösteri gerçekleştirdi.[5] Arch Enemy ayrıca Nisan 2008'de Opeth ile birlikte "Defenders of the Faith" turnesinin ortak ana sahnelemelerini paylaşırken, DevilDriver ve 3 Inches of Blood onlar için ön gruplar oldu. Daha sonra Mayıs 2008'de Dark Tranquillity, Divine Heresy ve Firewind ile destekleyici eylemler olarak "Tyranny and Bloodshred" turnesine çıktılar.

The Root of All Evil (2009–2010)

[değiştir | kaynağı değiştir]

28 Eylül 2009'da Avrupa'da, 30 Eylül'de Japonya'da ve 6 Ekim'de Amerika Birleşik Devletleri'nde The Root of All Evil adlı bir derleme albüm yayımlandı.[6] The Root of All Evil, grubun Gossow vokalist olarak katılmadan önceki kariyerini kapsayan on iki yeniden kaydedilmiş şarkı içeriyor ve bazı materyaller, basçı olarak D'Angelo ile birlikte kaydediliyordu.[7][8] 2009 yılının ilk yarısında Avrupa ve Güney Amerika'yı gezen grup, daha sonra Opeth, Chimaira ve Motörhead ile birlikte her yıl düzenlenen "Dubai Desert Rock Festival"'de performans sergiledi.[9][10][11] 28 Eylül 2009'da The Root of All Evil'in yayınlanmasının ardından grup, Yeni Zelanda'ya ilk ziyaretlerini içeren Asya ve Avustralya turnesine çıktı. Tur, 17 Ekim'de Japonya'daki "Loud Park festivalinde" Megadeth, Judas Priest, Slayer, Anthrax, Rob Zombie ve Children of Bodom gibi diğer sanatçıların eklenmesiyle başladı. Ayrıca 25 Ekim'de, Seul'de Melon AX Hall'da konser vermek üzere Güney Kore'de turneye çıktılar.

Khaos Legions ve Christopher'ın ikinci ayrılışı (2011–2013)

[değiştir | kaynağı değiştir]
Arch Enemy, 2011 Metaltown Festival'de canlı performans sergiliyor

Eylül 2010'da Angela Gossow ile yapılan bir röportaja göre Arch Enemy, grubun web sitesinde duyurulduğu gibi Haziran 2011'de piyasaya sürülmek üzere sekizinci stüdyo albümleri Khaos Legions'ın kayıtlarına başlamak için 1 Aralık'ta stüdyoya girdi.[12] Albümden çıkan ilk tekli "Yesterday is Dead and Gone" adıyla 31 Mart'ta Century Media web sitesinde yayımlandı. Albüm 31 Mayıs 2011'de yayınlandı. 12 Aralık'ta grup ertesi gün Köln'de "World Khaos Tour" başlıklı canlı DVD için bir gösteri çekeceklerini duyurdu.[13]

3 Mart 2012'de grubun resmî Facebook sayfasında Christopher Amott'un bir kez daha gruptan ayrıldığı açıklandı. Yerine Arsis'ten Nick Cordle getirildi.[14] Arch Enemy, 25 Nisan 2012'de "Under Black Flags We March" adlı parça için Khaos Legions'dan üçüncü müzik videosunu yayınladı. Nick Cordle sadece videoda görünmekle kalmıyor, aynı zamanda yeni bir gitar solosu kaydediyor ve bunu grupla ilk parçası haline getiriyordu.

Gossow'un ayrılışı ve War Eternal (2014-2015)

[değiştir | kaynağı değiştir]

3 Mart 2014'te grup, Haziran 2014'te piyasaya sürülecek dokuzuncu stüdyo albümlerinin adının War Eternal olacağını açıkladı.

17 Mart 2014'te Gossow, gruptan ayrıldığını ve onun yerine geçen Kanadalı metalcore grubu Agonist'in eski vokalisti Alissa White-Gluz'u memnuniyetle karşılayan bir bildiri yayınladı. Açıklamada, grupla geçirdiği zamanın tadını çıkardığını belirtirken, hayatına devam etmesinin, ailesiyle birlikte olmasının ve başka ilgi alanlarının peşinden koşmasının zamanının geldiğini yazdı. Gossow, Arch Enemy'nin menajeri olarak kalacağını doğrularken, "meşaleyi yıllardır sevgili bir arkadaşım ve mükemmel bir vokalist olarak tanıdığım süper yetenekli Alissa White-Gluz'a devredeceğim. Her zaman parlamak için bir şansı hak ettiğini düşündüm - ve şimdi alıyor. Tıpkı 2001'de bu şansı elde ettiğim gibi" şeklinde belirtiyordu.[15]

White-Gluz ayrıca şunları söyleyen bir bildiri yayınladı: "Hayatımda ve müzik kariyerimde yeni bir bölümü duyurmaktan büyük onur ve mutluluk duyuyorum. Wages of Sin, satın aldığım ilk metal albümdü ve ilk dinleyişte aşktı benim için. En sevdiğiniz gruptan size katılmanızı isteyen bir telefon almanız sık rastlanan bir durum değildir! Aynı zamanda harika arkadaşlar olarak gördüğüm inanılmaz yetenekli müzisyenlerle çalışma fırsatına sahip olduğum için çok heyecanlıyım. Arch Enemy ile şimdi tamamen yeni bir seviyede yazıp performans göstermeyi dört gözle bekliyorum! Müzik sonsuza kadar, metal sınırsız ve bu sadece bir başlangıç!."[15]

Arch Enemy'nin Kuzey Amerika turnesi sırasında War Eternal albümünü destekleyen gitarist Nick Cordle, 10 Kasım 2014'te gruptan ayrıldı. Özellikle, San Francisco'nun Regency Balo Salonu'ndaki gösteri sırasında sette kalan sadece birkaç şarkıyla sahneden ayrıldı.[16] Christopher Amott, turun geri kalanında gruba geçici olarak yeniden katılırken, ünlü gitarist Jeff Loomis (eski Nevermore'da çalan) resmî yedek olarak ilan edildi ve Kreator ve sonraki gruplarla Avrupa turnesi için gruba katılacaktı.[17]

Yeni proje Black Earth (2016–2017)

[değiştir | kaynağı değiştir]

22 Ocak 2016'da Arch Enemy'nin kurucu üyeleri Black Earth adında bir yan proje oluşturdular. Eski üyeler Liiva ve Christopher Amott ile şimdiki üyeler Daniel Erlandsson, Michael Amott ve Sharlee D'Angelo'dan oluşan grup, Mayıs 2016'da hem Arch Enemy'nin hem de ilk albümleri Black Earth'ün çıkışının 20. yıldönümünü kutlamak için tüm biletleri tükenmiş bir Japonya turu gerçekleştirirken, Black Earth albümünde sadece grubun ilk üç albümünden şarkılar seslendirdiler.[18]

Will to Power (2017–2019)

[değiştir | kaynağı değiştir]

26 Ağustos 2016'da Arch Enemy'nin 2017'de yayınlanacak onuncu stüdyo albümü üzerinde çalıştığı duyuruldu.[19] 22 Mayıs 2017'de grup, albümün 8 Eylül 2017'de Century Media Records tarafından piyasaya sürülecek olan Will to Power adını alacağını açıkladı.[20]

İlk single "The World Is Yours", 14 Temmuz 2017'de, ilk iki günde YouTube'da 1.1 milyondan fazla görüntülenen bir müzik videosuyla birlikte yayınlandı.[21]

2 Ağustos 2017'de grup, While She Sleeps ve Fit for an Autopsy de dâhil 2017 sonbaharında Trivium ile birlikte ortak bir Kuzey Amerika turnesini duyurdu.[22]

Ekim 2018'de yapılan bir röportajda Michael Amott, "orada burada biraz yazdığını" ve bir sonraki Arch Enemy albümü için "birkaç yeni fikri" olduğunu açıkladı.[23]

Covered in Blood (2019)

[değiştir | kaynağı değiştir]

18 Ocak 2019'da Arch Enemy, yıllar boyunca kapsanan şarkılardan oluşan bir derleme albüm olan Covered in Blood'ı yayınladı.

Avrupa turu ve Deceivers (2020-günümüz)

[değiştir | kaynağı değiştir]

30 Kasım 2020'de Arch Enemy, Behemoth, Carcass ve Unto Others ile European Siege Tour 2021'e katılımlarını duyurdu.[24] 21 Ekim 2021'de Arch Enemy, yeni single'ları "Deceiver, Deceiver"ın müzik videosunun prömiyerini yaptı.[25] 10 Aralık 2021'de başka bir single olan "House of Mirrors" için bir müzik videosu yayınladılar.[26] 27 Ocak 2022'de Arch Enemy, uzun zamandır beklenen 11. albümleri Deceivers'ın 12 Ağustos 2022'de çıkacağını duyurdu.[27][28]

Müzikal tarzı ve etkileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Arch Enemy'nin müzik tarzı melodik death metal olarak sınıflandırılmıştır.[29][30] AllMusic eleştirmeni Steve Huey, grubun sesini "progresif ve death metal etkilerinin bir karışımı" olarak tanımlıyor.[31] Burning Bridges gibi daha önceki albümler, hâlâ melodik death metal olarak sınıflandırılsa da, daha çok klasik death metal merkezlidir.[32] Arch Enemy üzerindeki etkileri olan gruplar Iron Maiden, Judas Priest, Black Sabbath, W.A.S.P., Manowar, Metallica, Megadeth, Slayer, Testament, Pantera, Death, Obituary, Carcass, Mercyful Fate ve King Diamond olarak belirtilmiştir.

Grup üyeleri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Arch Enemy, With Full Force 2019'da performans sergilerken
  • Michael Amott
    Michael Amott
  • Daniel Erlandsson
    Daniel Erlandsson
  • Sharlee D'Angelo
    Sharlee D'Angelo
  • Alissa White-Gluz
    Alissa White-Gluz
  • Jeff Loomis
    Jeff Loomis

Zaman çizelgesi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Diskografi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Ana madde: Arch Enemy diskografisi
Stüdyo albümleri
EP'ler
  • 2002: Burning Angel (CD)
  • 2004: Dead Eyes See No Future (CD)
  • 2007: Revolution Begins (CD)
  • 2017: Råpunk (CD/Plak)
Canlı albümler
Toplama albümler
  • 2009: The Root of All Evil (CD)
  • 2009: Manifesto of Arch Enemy (CD)
  • 2019: Covered in Blood (CD, LP)
Video albümler
  • 2006: Live Apocalypse (DVD)
  • 2008: Tyrants of the Rising Sun: Live in Japan (DVD)
  • 2016: War Eternal Tour: Tokyo Sacrifice (DVD, Blu-ray)

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "ARCH ENEMY: Japanese Support Acts Announced". Blabbermouth.net. 5 Haziran 2004. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2009. 
  2. ^ "Arch Enemy: Guitarist Christopher Amott Rejoins The Fold". Blabbermouth.net. 22 Mart 2007. 6 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2010. 
  3. ^ Gossow, Angela (16 Mart 2007). "Angela Gossow offers update from the studio (incl. video)". Archenemy.net. 18 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2010. 
  4. ^ "Bloodstock Heavy Metal Festivals". Bloodstock.uk. 22 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2010. 
  5. ^ "Arch Enemy's Audio Message for Japanese Fans". creativeman productions. 5 Mart 2008. 6 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2008. 
  6. ^ "Merci Beaucoup, France and Luxembourg - Arch Enemy Tour Recap". Archenemy.net. 16 Mart 2007. 26 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2010. 
  7. ^ Popoff, Martin (22 Eylül 2008). "Arch Enemy Plans To Re-Record Album Of Early Material, ..." metalunderground.com. MetalUnderground. 6 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2010. 
  8. ^ "ARCH ENEMY: 'The Root Of All Evil' Coming This Fall". roadrunnerrecords.com. Blabbermouth.net. 23 Haziran 2009. 21 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2010. 
  9. ^ "Dubai Desert Rock Festival 2009 attendance press release". roadrunnerrecords.com. Blabbermouth.net. 15 Eylül 2008. 25 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2008. 
  10. ^ "Motorhead to Headline Dubai Desert Rock Festival". Blabbermouth.net. 25 Kasım 2008. 26 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2010. 
  11. ^ Kumar, Shyama (7 Mart 2009). "Metal lives at Dubai's Desert Rock festival". gulfnews.com. GulfNews. 10 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2009. 
  12. ^ "ARCH ENEMY To Enter Studio In December". Blabbermouth.net. 28 Eylül 2009. 3 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2009. 
  13. ^ "ARCH ENEMY - FILM COLOGNE SHOW ON TUESDAY, DECEMBER 13TH!". ArchEnemy.net. 12 Aralık 2011. 16 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2011. 
  14. ^ "Christopher Amott and Arch Enemy part ways". facebook.com. Facebook: Arch Enemy. 5 Mart 2012. 12 Aralık 1998 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2022. 
  15. ^ a b "Angela Gossow Leaves Arch Enemy". metalhammer.teamrock.com. Metal Hammer. 17 Mart 2014. 5 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2022. 
  16. ^ "Arch Enemy - Wikipedia: Fact or Fiction?". Loudwire. 13 Eylül 2017. 31 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2022. 
  17. ^ "Wow: ARCH ENEMY Announce New Guitarist Jeff Loomis". MetalInjection.net. 17 Kasım 2014. 19 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2014. 
  18. ^ 26 Mayıs 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde [https://web.archive.org/web/20170526223157/http://www.blabbermouth.net/news/former-and-current-members-of-arch-enemy-reunite-in-black-earth arşivlendi. Former And Current Members Of Arch Enemy Reunite In Black Earth - Blabbermouth.net]
  19. ^ "ARCH ENEMY Aiming To Release New Album In September 2017; "We'll Take Our Sweet Ass Time, Because If It's Good It's Good, But If It's Not We'll Keep On Working,"Says Bassist Sharlee D'Angelo". Brave Words & Bloody Knuckles. 28 Ağustos 2016. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2016. 
  20. ^ "ARCH ENEMY To Release 'Will To Power' Album In September". Blabbermouth.net. 22 Mayıs 2017. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2017. 
  21. ^ Hill, John (14 Temmuz 2017). "Arch Enemy Unveil Music Video for Anthemic New Track "The World Is Yours"". Loudwire. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2017. 
  22. ^ "TRIVIUM And ARCH ENEMY To Join Forces For North American Tour; BLABBERMOUTH.NET Presale Available". Blabbermouth.net. 2 Ağustos 2017. 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2017. 
  23. ^ "MICHAEL AMOTT Has 'A Few New Ideas Already For' ARCH ENEMY's Next Album". Blabbermouth.net. 23 Ekim 2018. 27 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2018. 
  24. ^ "EUROPEAN TOUR 2021! - Arch Enemy". ArchEnemy.net. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2021. 
  25. ^ "Arch Enemy debut Deceiver, Deceiver, their first original music in four years". Guitar World. 22 Ekim 2021. 9 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2022. 
  26. ^ "Arch Enemy's new single House Of Mirrors is a melodeath take on Iron Maiden-style epic metal". Loudersound.com. 10 Aralık 2021. 11 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2022. 
  27. ^ Brannigan, Paul (28 Ocak 2022). "Arch Enemy announce eleventh studio album Deceivers" (İngilizce). Loudersound.com. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2022. 
  28. ^ "ARCH ENEMY: 'Deceivers' Album Release Delayed". Blabbermouth.net. 7 Haziran 2022. 7 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022. Extreme metal ustaları ARCH ENEMY, 11. stüdyo albümleri "Deceivers"ın çıkış tarihini daha önce duyurulan 29 Temmuz'dan 12 Ağustos'a erteledi. (Extreme metal masters ARCH ENEMY have pushed back the release date of their 11th studio album, "Deceivers", to August 12 from the previously announced July 29.) 
  29. ^ Law, Sam (17 Ocak 2015). "Kreator plus: Arch Enemy, Shining, Marty Friedman". Kerrang!, 1551. s. 50. Gençleşmiş melo-death ekibi Arch Enemy bu gece ilk metal yumruğu getiriyor... (Rejuvenated melo-death crew Arch Enemy bring the first metal punch tonight...) 
  30. ^ Freeman, phil. "Arch Enemy - The Root of All Evil". allmusic.com. Allmusic. 25 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2015. 
  31. ^ Huey, Steve. "Arch Enemy - biography". allmusic.com. Allmusic. 22 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2015. 
  32. ^ Huey, Steve. "Review: Arch Enemy - Burning Bridges". allmusic.com. Allmusic. 24 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2017. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Arch Enemy ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.


"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Arch_Enemy&oldid=32717857" sayfasından alınmıştır