Manastır

Başlığın diğer anlamları için Manastır (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.

Trabzon'daki Sümela Manastırı

Manastır, din görevlilerinin ve kendini dine adayan kimselerin bir arada yaşadığı dinî yapıdır. Hristiyanlıkta, Budizm'de ve Hinduizm'de önemli bir yer tutar. Genelde şehirden ve uygarlıktan uzakta, ulaşılması zor alanlara kurulurlar. Bunun amacı, inzivaya çekilen kişilerin beşerî sorunlardan olabilecek en az düzeyde etkilenmesi ve şehirlere yapılacak olası askerî saldırıları en az zararla atlatmaktır.

İspanya’daki San Lorenzo de El Escorial kraliyet manastırı 1563–1584 yılları arasında İspanya Kralı II. Felipe tarafından inşa edilmiş dini ve kültürel bir yapıdır.

Finlandiya, Heinävesi’deki New Valamo manastırı bir Doğu Ortodoks manastırıdır.

Japonya, Kyoto’daki Hongan manastırı.

Manastır binaları genellikle kilise, yemekhane, yatakhane, kütüphane, revir ve bahçelerden oluşur. Manastırın bulunduğu yere, manastır düzenine ve içinde yaşayanların mesleklerine göre manastırda kendi kendine yeterlilik ve topluma hizmet etmek için bir takım binalar vardır. Bunlar okul ve darülaceze gibi hizmet binaları ve demirci, bira imalathanesi, ahır, ambar vb. imalat ve tarımsal binalardır.

Etimoloji

Manastır kelimesi, Yunanca: monastírios, μοναστήριος‘nün Yunanca: monastírion, μοναστήριον nötür halidir. Kelime, Yunanca: monazein, μονάζειν – "yalnız yaşamak", "yalnız veya bekar" (tüm hristiyan keşişler yalnız yaşar) anlamında Yunanca: mónos, μόνος kelimesi ile "-terion" "bir şey yapmak için yer" anlamındaki son ek iki kelimenin birleşimidir.

Manastır hayatı

Pek çok dinde manastırdaki hayat, sakinlerinin bekar hayatı sürmelerini ve hiç mal ve mülke sahip olmamalarını şart koşan cemaat kurallarınca belirlenir. Manastırın içindeki hayatın çevre halktan ayrı olma derecesi de manastırdan manastıra değişir. Bazı dini gelenekler, gündelik hayattan kopuk derin düşünceye dalmaları için manastır cemaati üyelerinin birbirinden bile ayrı zaman geçirmelerini zorunlu kılar. Bazı keşişler veya rahibeler de eğitim, tıbbi bakım gibi hizmetler vererek yerel halkla etkileşim kurar.

Bazı manastır cemaatleri ise hem ilgili geleneklere hem de yerel hava durumuna göre mevsimsel olarak bir araya gelir. Manastırdaki keşiş veya rahibeler, birkaç günden bir ömre kadar değişen sürelerde manastır cemaatine dahil olabilirler.

Ayrıca bakınız

• Marko Manastırı, Makedonya
• Aziz Antonius Manastırı, Mısır