topyekûn

Türkçe

Belirteç

topyekûn

[1] eksiksiz, toplam, toplu olarak

Söyleniş

IPA^(anahtar): ˈtopjeˈkjun

Heceleme

Heceleme: top‧ye‧kûn

Örnekler

[1] Batı diplomasisi topyekûn nice acı dersler gördü, nice çetin imtihanlardan geçti. - Y. K. Karaosmanoğlu

Köken

Türkçe top + -yekûn