ข้ามไปเนื้อหา

เซติเญ

พิกัด: 42°23′N 18°55′E / 42.38°N 18.92°E / 42.38; 18.92
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซติเญ

Цетиње
  • Prijestonica Cetinje
  • Пријестоница Цетиње
  • เมืองหลวงเก่าเซติเญ
ธงของเซติเญ
ธง
ตราราชการของเซติเญ
ตราอาร์ม
สมญา: 
Valley of the Gods[1][2]
เซติเญตั้งอยู่ในประเทศมอนเตเนโกร
เซติเญ
เซติเญ
ที่ตั้งของเซติเญ
เซติเญตั้งอยู่ในบอลข่าน
เซติเญ
เซติเญ
เซติเญ (บอลข่าน)
เซติเญตั้งอยู่ในยุโรป
เซติเญ
เซติเญ
เซติเญ (ยุโรป)
พิกัด: 42°23′N 18°55′E / 42.38°N 18.92°E / 42.38; 18.92
ประเทศธงของประเทศมอนเตเนโกร มอนเตเนโกร
เทศบาล เซติเญ
ก่อตั้งค.ศ. 1482
นิคม94
การปกครอง
 • ประเภทนายก-สมัชชา
 • นายกเทศมนตรีNikola Đurašković (SDP)
 • ประธานสมัชชาMilena Vujačić (Stara garda LSCG)
 • พรรคที่มีเสียงข้างมากSDP–(Stara garda LSCG)
พื้นที่
 • เมืองและเทศบาล910 ตร.กม. (350 ตร.ไมล์)
ความสูง650 เมตร (2,130 ฟุต)
ประชากร
 (สำมะโน 2011)
 • อันดับที่ 7 ในมอนเตเนโกร
 • ความหนาแน่น20 คน/ตร.กม. (50 คน/ตร.ไมล์)
 • เขตเมือง14,093 ลดลง คน
 • นอกเมือง2,564 ลดลง คน
 • เทศบาล16,657 ลดลง
เขตเวลาUTC+1 (เวลายุโรปกลาง)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (เวลาออมแสงยุโรปกลาง)
รหัสไปรษณีย์81250
รหัสพื้นที่+382 41
รหัส ISO 3166-2ME-06
ป้ายทะเบียนCT
ภูมิอากาศCfb
เว็บไซต์www.cetinje.me

เซติเญ (มอนเตเนโกร: Cetinje / Цетиње) เป็นเมืองในประเทศมอนเตเนโกร เคยเป็นเมืองหลวงเก่าของแคว้นมอนเตเนโกร จากสำมะโน ค.ศ. 2011 เมืองนี้มีประชากร 14,093 คน ในขณะที่เทศบาลเซติเญมีพลเมือง 16,657 คน[3] เซติเญตั้งอยู่ในเขตภูเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ มีสุสานของผู้ครองแคว้นมอนเตเนโกร และพิพิธภัณฑ์ซึ่งตั้งอยู่ในพระราชวังเดิม เมืองนี้ก่อตั้งขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 15 และกลายเป็นอู่วัฒนธรรมมอนเตเนโกร

ชื่อ

[แก้]

รายงานจากข้อมูลที่บันทึกไว้ ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 17 มีแม่น้ำ Cetina ไหลลงมาจากที่ราบ ส่วนหนึ่งของเมืองจึงเรียกตามแม่น้ำสายนั้นว่า Cetinjsko polje (ทุ่งเซติเญ) ในเวลานั้น Cetinjsko polje เคยเป็นหมู่บ้านขนาดเล็ก ภายหลังเมืองที่สร้างใหม่ได้ชื่อเซติเญ (Cetinje) ส่วนในบันทึกทางประวัติศาสตร์ เซติเญได้รับการกล่าวถึงครั้งแรกใน ค.ศ. 1440[4]

ประวัติ

[แก้]

ก่อตั้ง

[แก้]
อนุสาวรีย์อีวัน เซอร์โนเยวิช

เซติเญได้รับการจัดตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1482 เมื่ออีวัน เซอร์โนเยวิช (Ivan Crnojević) ย้ายเมืองหลวงจาก Obod ทางตอนเหนือของแม่น้ำเซอร์โนเยวิชไปยังทุ่งที่ตีนเขาLovćenที่ป้องกันได้ง่าย ในปีเดียวกันเขาสั่งให้สร้างราชสำนักขึ้นที่ตำแหน่งใหม่และจัดตั้งอาราม (อุทิศแด่พระนางมารีย์) ด้วยเงินบริจาคส่วนบุคคลใน ค.ศ. 1484 ราชสำนักและอารามเป็นอาคารสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาที่มีการบันทึกหลังแรกในมอนเตเนโกร[5] เซอร์โนเยวิชจำต้องย้ายที่ตั้ง Eparchy แห่งเซตาจาก Vranjina ไปยังเซติเญเนื่องจากการรุกรานของออตโตมันใน ค.ศ. 1485[6] เมืองนี้ตั้งชื่อตามแม่น้ำ Cetina

เขตมุขนายกเซตาได้รับการเลื่อนสถานะเป็น metropolitanate ที่เซติเญ[6] โดยเซตาตกอยู่ภายใต้การปกครองของออตโตมันครั้งแรกใน ค.ศ. 1499 จากนั้นถูกผนวกเข้าไปในซันจักมอนเตเนโกรใน ค.ศ. 1514[7]

ประชากร

[แก้]
ประวัติจำนวนประชากร
ปีประชากร±%
19489,038—    
19539,102+0.7%
19619,359+2.8%
197111,876+26.9%
198114,088+18.6%
199115,946+13.2%
200315,137−5.1%
201113,918−8.1%
ที่มา: [8]

ชาติพันธุ์

[แก้]
กลุ่มชาติพันธุ์ จำนวน ร้อยละ
มอนเตเนโกร 12,705 91.3%
เซิร์บ 539 3.9%
แอลเบเนีย 37 0.3%
โครแอต 37 0.3%
โรมา 28 0.2%
อื่น ๆ และไม่ระบุ 572 4.1%
รวม 13,918 100%

ภาษา

[แก้]
ภาษา จำนวน ร้อยละ
มอนเตเนโกร 11,656 83.8%
เซอร์เบีย 1,426 10.2%
เซิร์บ-โครแอต 226 1.6%
อื่น ๆ และไม่ระบุ 610 4.4%
รวม 13,918 100%

ศาสนา

[แก้]

ข้อมูล: สำนักงานสถิติแห่งมอนเตเนโกร - MONSTAT, สำมะโน ค.ศ. 2011[9]

ศาสนา จำนวน ร้อยละ
อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ 12,844 92.28%
อเทวนิยม 233 1.67%
โรมันคาทอลิก 133 0.95%
อิสลาม 103 0.74%
อื่น ๆ 178 1.27%
ไม่ระบุ 364 2.61
รวม 13,918 100%

ความสัมพันธ์นานาชาติ

[แก้]

เมืองพี่น้อง

[แก้]

เซติเญเป็นเมืองพี่น้องกับเมืองดังนี้:[10][11]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Legenda o nastanku Cetinja". สืบค้นเมื่อ 22 June 2022.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  2. "ŽURNAL U DOLINI BOGOVA: Ovo đe sada stojim neka se zove Cetinje". สืบค้นเมื่อ 15 September 2014.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  3. "Cetinje". Visit-Montenegro.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-18. สืบค้นเมื่อ 28 February 2012.
  4. "The History of Cetinje". สืบค้นเมื่อ 22 June 2022.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  5. Žarko Domljan; Jugoslavenski leksikografski zavod "Miroslav Krleža."; Jugoslavenski leksikografski zavod "Miroslav Krleža". (1984). Likovna enciklopedija Jugoslavije. Zavod. p. 245. สืบค้นเมื่อ 26 April 2013. Ivan Crnojević podigao dvorac, kasnije i crkvu zetske mitropolije... to su prvi datirani spomenici renesanse u Crnoj Gori
  6. 6.0 6.1 Glasnik Srpskog istorijsko-kulturnog društva "Njegoš". Vol. 61–62. Njegoš. 1989. p. 49. Николе на острво Врањина у Скадарском Језеру. Године 1485. под навалом Турака морала је бити премештена на Цетиње, где је и подигнута на степен митрополије. Она ће касније одиграти видну улогу како у верском тако и у националном животу Срба Црне Горе.
  7. Ćorović, Vladimir (1933). Istorija Jugoslavije (ภาษาเซอร์เบีย). Beograd: Narodno Delo. สืบค้นเมื่อ 27 April 2011. Год. 1499. припојена је била Црна Гора скадарском санџакату. Али, год. 1514. одвојио је султан поново и поставио јој за управника, као санџак-бега, потурченог Станишу, односно Скендер-бега Црнојевића.
  8. "Popis stanovništva, domaćinstava i stanova u Crnoj Gori 2011. godine" (PDF). MONSTAT. สืบค้นเมื่อ 12 July 2011.
  9. "Popis 2011". สืบค้นเมื่อ 2011-09-29.
  10. "Partnerski gradovi". bar.me (ภาษาMontenegrin). Cetinje. สืบค้นเมื่อ 29 December 2019.
  11. "Bratimljenje" (PDF). database.uom.me (ภาษาMontenegrin). Zajednica opština Crne Gore. January 2013. p. 29. สืบค้นเมื่อ 2019-12-29.
  12. "Orașe înfrățite cu Alba Iulia". apulum.ro (ภาษาโรมาเนีย). Alba Iulia. สืบค้นเมื่อ 2022-10-18.

บรรณานุกรม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]