มัจจุราชมืดโหดมฤตยู
| มัจจุราชมืดโหดมฤตยู | |
|---|---|
 | |
| กำกับ | สตีเฟ่น ฮ็อปกินส์ |
| เขียนบท | บทประพันธ์: จอห์น เฮนรี่ แพ็ตเตอร์สัน บทภาพยนตร์: วิลเลียม โกลด์แมน |
| อำนวยการสร้าง | แกรนท์ ฮิลล์ ไมเคิล ดักลาส พอล ราดิน |
| นักแสดงนำ | วัล คิลเมอร์ ไมเคิล ดักลาส ทอม วิลคินสัน จอห์น คานิ |
| กำกับภาพ | วิลมอส ซิกมอนด์ |
| ตัดต่อ | โรเจอร์ บอนเดลลี โรเบิร์ต บราวน์ จูเนียร์ |
| ดนตรีประกอบ | เจอร์รี โกลด์สมิธ |
| ผู้จัดจำหน่าย | พาราเมาต์พิกเจอส์ |
| วันฉาย | 11 ตุลาคม ค.ศ. 1996 (ในสหรัฐอเมริกา) ต้นปี ค.ศ. 1997 (ในประเทศไทย) |
| ความยาว | 135 นาที |
| ประเทศ | สหรัฐอเมริกา |
| ภาษา | อังกฤษ สวาฮีลี ฮินดี |
| ทุนสร้าง | 55,000,000 ดอลลาร์สหรัฐ |
| ข้อมูลจาก IMDb | |
มัจจุราชมืดโหดมฤตยู ชื่อภาษาไทยของภาพยนตร์สัญชาติอเมริกัน ในชื่อภาษาอังกฤษว่า The Ghost and the Darkness ที่สร้างมาจากนิยายผจญภัยในป่าแอฟริกา เรื่อง The Man-Eaters of Tsavo ที่เขียนโดย ผู้พันจอห์น เฮนรี่ แพ็ตเตอร์สัน ที่นำเค้าโครงมาจากประสบการณ์จริงของตนเองเกี่ยวกับสิงโตกินคนที่ซาโว[1]
นำแสดงโดย วัล คิลเมอร์, ไมเคิล ดักลาส, ทอม วิลคินสัน กำกับโดย สตีเฟ่น ฮ็อปกินส์ ความยาว 135 นาที ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัลออสการ์ สาขาลำดับเสียงยอดเยี่ยม ประจำปี ค.ศ. 1996 ด้วย
คำโปรย
[แก้]- Prey For The Hunters
เนื้อเรื่อง
[แก้]ในปี ค.ศ. 1898 จักรวรรดิอังกฤษกำลังแผ่อำนาจไปทั่วดินแดนแอฟริกา ผู้พันจอห์น เฮนรี่ แพ็ตเตอร์สัน (วัล คิลเมอร์) นายทหารหนุ่มชาวไอริช-อังกฤษผู้จบวิศวกรรมศาสตร์ ถูกส่งตัวไปประจำที่ซาโว เคนยา เพื่อคุมการสร้างทางรถไฟ โดยกรรมกรหลากหลายเชื้อชาติและความเชื่อ และทาสชาวพื้นเมือง เมื่อแรกไปถึง จอห์นตื่นตาตื่นใจกับธรรมชาติของสัตว์ป่าที่แอฟริกา โดยมี ซามูแอล (จอห์น คานิ) ล่ามชาวพื้นเมืองเป็นผู้ช่วยประสานงาน
ต่อมาไม่นาน เกิดมีเหตุสัตว์ป่าบุกจู่โจมจีค่ายที่พักคนงานและลากคนงานไปกิน จอห์นอาสาจะจับตายให้ได้ แต่ก็ไม่สำเร็จ เหตุการณ์บานปลายไปเรื่อย ๆ ชาวพื้นเมืองแตกตื่นโดยเชื่อว่า มันคือ "มาร" (Ghost) และ "ทมิฬ" (Darkness) ที่ถูกส่งมา ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งมันได้ แต่จอห์นเชื่อว่า มันคือ สิงโตธรรมดา ๆ เท่านั้นเอง
เมื่อจอห์นไม่สามารถหยุดยั้งได้ ชาร์ล เรมิงตัน (ไมเคิล ดักลาส) พรานประสบการณ์สูงถูกส่งมา แรกเริ่มเรมิงตันเชื่อว่า ตนจะสามารถจัดการกับปัญหาทั้งหมดได้ แต่เมื่อได้พบปะกับสิงโตทั้ง 2 ตัวแล้ว แม้แต่พรานประสบการณ์สูงและมั่นใจในตัวเองอย่าง เรมิงตัน ต้องผวา[2]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ ข้อมูลหลังใบปิดภาพยนตร์
- ↑ "Ghost and the Darkness, The มัจจุราชมืดโหดมฤตยู". โมโนทูยู. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-03-29. สืบค้นเมื่อ 2008-02-27.
