ครู
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]กร่อนมาจากภาษาสันสกฤต गुरु (คุรุ) หรือภาษาบาลี คุรุ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คฺรู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kruu |
| ราชบัณฑิตยสภา | khru | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰruː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ครู
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คะ-รู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ká-ruu |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha-ru | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˦˥.ruː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ครู