Edison–Lalande pili
Edison–Lalande pili Thomas Edison tarafından Felix Lalande ve Georges Chaperon tarafından daha önceki bir tasarımda geliştirilen bir çeşit alkalin pili idi.[1] Bir potasyum hidroksit solüsyonunda bakır oksit ve çinkodan oluşan tabaklardan oluşuyordu. Hücre voltajı düşük (yaklaşık 0.75 volt) idi, ancak iç direnç de düşük olduğundan bu hücreler büyük akımlar verebiliyordu.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]1880'de, Paris'te bulunan De Branville ve Company adlı 25 rue de la Montagne Sainte-Geneviève firması, Lalande ve Chaperon'un patentini kullanarak bakır oksit pilleri üretti. 1887'de Fransız denizaltısı Gymnote (Q1) yapıldı.[2] Tekneye başlangıçta Coumelin, Desmazures ve Baillache tarafından üretilen potasyum hidroksit elektrolit ile çinko ve bakır oksit elektrotları kullanılan 540 Lalande-Chaperon alkalin hücresi takıldı. Edison, toz halindeki bakır oksitin bakır oksit briketlerinin yerine geçerek Lalande-Chaperon hücresinde geliştirildi.[3][4]
Lalande tipi hücrenin bir başka modifikasyonu, 1905 yılında İngiliz patent GB190416751'de Heinrich Poerscke ve Gustav Wedekind tarafından patentlendi. Bu hücrede bakır oksit depolarizörü bir dökme demir potanın içine yapıştırılmıştır.[5] Depolarizer bittiğinde, hücre sökülmüş ve sıvı dökülmüştür. Ardından pot, bakır okside bakırın tekrar oksitlenmesi için havada ısıtıldı. Siemens'in Neotherm hücresine benzerdi.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2017.
- ^ https://worldwide.espacenet.com/publicationDetails/biblio?DB=worldwide.espacenet.com&II=1&ND=3&adjacent=true&locale=en_EP&FT=D&date=19050729&CC=GB&NR=190416751A&KC=A [yalın URL]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2017.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2017.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2017.