Prijeđi na sadržaj

Nova Varoš

Izvor: Wikipedija
Za ostale upotrebe, v. Nova Varoš (razvrstavanje).
Nova Varoš


Nova Varoš

Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Zlatiborski
Opština Nova Varoš
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 10335
Geografija
Koordinate 43°27′23″N 19°48′25″E / 43.456333°N 19.806833°E / 43.456333; 19.806833
Nadmorska visina 1111 m
Nova Varoš na mapi Srbije
Nova Varoš
Nova Varoš
Nova Varoš (Srbije)
Ostali podaci
Poštanski kod 31320
Pozivni broj 033
Registarska oznaka NV


Koordinate: 43° 27′ 23" SGŠ, 19° 48′ 25" IGD

Nova Varoš je gradsko naselje u opštini Nova Varoš u Zlatiborskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 10335 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 10424 stanovnika).

Geografske odlike

[uredi | uredi kod]

Nova Varoš je smeštena na sredini magistralnog puta Beograd - Bar, na nadmorskoj visini do 1.000 m. Nad njom se izdiže planina Zlatar, dugačka 22 km i široka 12 km, sa najvišim vrhom od 1.627 m. Sama novovaroška opština obuhvata površinu od 584 km² u kojoj živi preko 16.638 stanovnika.

Kod naselja Kokin Brod, 11 kilometara severno od Nove Varoši ka Zlatiboru, podignuta je velika nasipna brana (hidrocentrala) i tako je u dolini Uvca stvoreno Zlatarsko jezero (ili jezero Kokin Brod), dugačko 30 kilometara, sa akumulacijom od preko 400 miliona kubnih metara vode.

Struju uvačkog elektro-sistema nazvan „Limske hidroelektrane“ proizvode hidrocentrale „Uvac“, „Kokin Brod“, „Bistrica“ i „Potpeć“, tako da proizvedu godišnje oko 800 miliona kilovat-časova električne energije. U opštini posluje oko 75 preduzeća i 450 radnji, a zaposleno je 2.484 stanovnika.

Poljoprivredu karakteriše razvijeno stočarstvo, proizvodnja mlečnih proizvoda, od kojih je najpoznatiji čuveni zlatarski sir. Značajni poljoprivredni potencijali postoje u razvoju voćarstva, pčelarstva i otkupu i preradi šumskih plodova. Poljoprivrednu površinu čini 57,10% ukupne površine opštine, a šumskom zemljištu pripada 33,85%.

Za turizma u Novoj Varoši i njenoj okolini postoje dobri preduslovi, koji se ogledaju u lepotama i drugim prirodnim vrednostima planine Zlatar i akumulacionih jezera.

Jedna od izuzetnih prirodnih retkosti je beloglavi sup, čije je stanište u kanjonu reke Uvac.

Kulturno-istorijske spomenike predstavljaju: crkve - brvnare po selima, zgrada stare škole u Radoinji, crkva i džamija u Novoj Varoši i drugi belezi i znamenja. Oni svedoče o životu ljudi ovog kraja kroz vekove i o prisustvu Kelta, Rimljana, Slovena i drugih naroda na ovim prostorima.

Istorija

[uredi | uredi kod]

Nova Varoš je nastala u sredinom 16. veka. Vezuje se za ime Skender-paše Đenovljanina. Kad je Skender-paša, putujući iz Bosne za Carigrad (1530), zastao sa pratnjom na zaravni ispod planine Zlatara i oduševljen lepotama ovog šumovitog predela i opojnim mirisom borovine, naredio je pri polasku da se tu podigne kasaba. Ubrzo je niklo naselja na mestu današnje Nove Varoši. Nazvano je Skender-pašina Palanka. Kad je naraslo do blizu 2.000 kuća, „buknu požar i sprži palaku do temelja“ (Evlija Čelebija). Većina stanovnika je ostala tu i podigla novu kasabu koju nazvaše Jeni Kasaba, što na srpskom znači Nova Varoš.

Sve življa trgovina stokom i njenim proizvodima, učinila je da se varoš, na raskrsnici važnih puteva, brzo rasvijala. Administrativno, od 1776, bila je u sastavu novopazarskog sandžaka. Sredinom 19. veka Nova Varoš, prema zapisima ruskog konzula i putopisca Aleksandra Giljferdinga, imala je oko 300 kuća i oko 1.200 stanovnika, „što je bila realnija procena od one koju je izneo Elvija Čelebija, koji je inače sklon preterivanju, naveo da u Novoj Varši ima čak. 2.000 kuća“.[1]

Početkom 19. veka (1809), u Prvom srpskom ustanku, grad su privremeno zaposeli i zapalili Karađorđevi ustanici. Karadorđe je nakon zaposedanja video da je to lepa varoše te je proti Milutinu iz Guče poslao naredbu da je poštedi:

Kojekude, ova varoš da se od naše vojske ili straže ne popali, ili ne izgori, jerbo je šteta ovakve lepote kuća da se poruše i izgoru, već ako nas ćeraju Turci opet neka ostanu njima, ako li pak posle mi njih poćeramo, to će one biti naše, samo neka ostane nepopaljena.[2]

Ipak, prilikom povlačenja ustaničke srpske vojske ispred nadolazećih Turaka, prota Milutin iz Guče je, i pored voždovog zahteva, naredio vojnicima da Novu Varoš spale. "I tu vojska serpska izgore onako lepu varoš", zapisao je N. Ninković u knjizi "Žiznoopisanije moje".[2] Odlaskom Karađorđevih ustanika, Novu Varoš je, bežeći od turske odmazde, napustio veliki broj srpskog življa, iselivši se u Srbiju.

Posle više okršaja u Prvom i Drugom srpskom, a zatim i u Nevesinjskom ustanku 1875. godine (velika borba u susednom selu Radoinji), narod ovog kraja oslobodio se turskog ropsta pobedom u Prvom balkanskom ratu 1912. godine. Nova Varoš je tada imala 450 kuća i 2.909 stanovnika.

I u Prvom svetskom ratu novovaroški kraj dao je veliki doprinos pobedi protiv centralnih sila Austro-Ugarske i Nemačke, a na Solunskom frontu i protiv Bugarske. Njihov zemljak, proslavljeni vojvoda Petar Bojović, rodom iz sela Miševići podno Zlatara, komandovao je srpskom Prvom armijom.

Nova Varoš nije ostala po strani i u Narodnooslobodilačkom ratu 1941—1945. Narod ovog kraja svrstao se u velikom broju u jedinice narodnooslobodilačke vojske, u Zlatiborsku četu odnosno Treću proletersku sandžačku udarnu brigadu, a sama Nova Varoš je više od 70 puta bila čas okupirana, a čas ponovo oslobađana. Konačno je oslobođena 4. decembra 1944.

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Nova Varoš živi 7885 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 35.3 godina (35.1 kod muškaraca i 35.6 kod žena). U naselju ima 3132 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3.30.

Ovo naselje je u uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 1781[3]
1953. 2179
1961. 3200
1971. 5718
1981. 8565
1991. 10424 10405
2002. 10462 10335
Etnički sastav prema popisu iz 2002.[4]
Srbi
  
8416 81.43%
Bošnjaci
  
1028 9.94%
Muslimani
  
498 4.81%
Jugosloveni
  
110 1.06%
Crnogorci
  
43 0.41%
Mađari
  
8 0.07%
Hrvati
  
7 0.06%
Makedonci
  
4 0.03%
Bunjevci
  
4 0.03%
Slovenci
  
2 0.01%
Albanci
  
2 0.01%
Ukrajinci
  
1 0.00%
Slovaci
  
1 0.00%
Rumuni
  
1 0.00%
nepoznato
  
62 0.59%


Slavni ljudi

[uredi | uredi kod]
  • Petar Bojović, srpski vojvoda iz balkanskih ratova i prvog svetskog rata;
  • Ivan Kukolj Kuki, pevač narodne muzike;
  • Nemanja Nedović, srpski košarkaški reprezentativac;
  • Zlatko Krdžević, poznati fudbaler Crvene Zvezde
  • Milan Topalović Topalko , pevač zabavne muzike;
  • Ivan Šaponjić , poznati fudbaler Partizana
  • dr.Sulejman Mašović, jedan od istaknutih Islamskih mislilaca na Balkanu;
  • Ljubinko Drulović, proslavljeni fudbalski reprezentativac i igrač Rada, Porta, Benfike i Partizana

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Dr Slobodan Ristanović:Kroz Srbiju i Crnu Goru Beograd 2005. str 245.
  2. 2,0 2,1 Milorad Tomanić, Srpska crkva u ratu i ratovi u njoj
  3. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  4. Knjiga 1, Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-00-9

Povezano

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]