Prijeđi na sadržaj

Nicholas Wolterstorff

Izvor: Wikipedija
Nicholas Wolterstorff
Filozofija 20. i 21. vijeka
Zapadna filozofija
Biografske informacije
RođenjeNicholas Paul Wolterstorff
(1932-01-21)21. 1. 1932.
Bigelow, Minnesota, SAD
SupružnikClaire Kingma (vj. 1955)
DjecaEric Wolterstorff (1958–1983)
Obrazovanje
Alma materKoledž Calvin (B.A.)
Univerzitet Harvard (M.A.; Ph.D.)
Zanimanjefilozof, teolog, autor, profesor
Filozofija
Škola/Tradicijaanalitička filozofija
Glavni interesiepistemologija, ontologija, metafizika, filozofija religije, estetika, politička filozofija
Znamenite ideje
Glavna djela
O univerzalijama (1970)
Razum u granicama religije (1976)
Djela i svjetovi umjetnosti (1980)
Umjetnost u akciji (1980)
Do zagrljaja pravde i mira (1983)
Jadikovanje za sinom (1987)
Inspiracija

Nicholas Wolterstorff (Bigelow, 21. 1. 1932. – ), američki filozof, teolog, autor i profesor.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Wolterstorff je rođen 1932. u Bigelowu, maloj farmerskoj zajednici u Minnesoti, u radničkoj porodici nizozemskog porijekla. Visoko obrazovanje započeo je 1949. na Koledžu Calvin u Grand Rapidsu gdje su mu predavali William Harry Jellema, Henry Stob i Henry Zylstra, te ga upoznali s neoreformiranom tradicijom Abrahama Kuypera. Na ovom koledžu Wolterstorff se sprijateljio s budućim utjecajnim kršćanskim filozofom Alvinom Plantingom, također dugogodišnjim suradnikom i koautorom knjiga. Titulu prvostupnika (B.A) stekao je 1953. i iste godine nastavio je studij filozofije na Univerzitetu Harvard. Na univerzitetu je glasio kao osoba sa staromodnim vjerskim stavovima, ali je bio cijenjen zbog intelektualne strogosti i neustrašivosti na teološke prigovore.

Epistemologija koju je razradio na Harvardu objašnjava da vjera filozofa može preživjeti hegemoniju logičkog pozitivizma. Magistrirao je 1954. godine, a dvije godine kasnije obranio je doktorat (Ph.D.) na temu teorije pojedinaca Alfreda Northa Whiteheada (engl. Whitehead's Theory of Individuals). U međuvremenu se oženio s Claire Kingma (1955) i tri godine kasnije dobio sina Erica. Nakon stjecanja doktorata Wolterstorff je upisao postdoktorski studij na Koledžu trojstva pri Univerzitetu u Cambridgeu gdje mu je kolega bio C. D. Broad. U Sjedinjene Države vratio se 1957. godine i akademsku karijeru započeo je kao instruktor filozofije na Univerzitetu Yale, a dvije godine kasnije prešao je na matični Koledž Calvin gdje je radio kao profesor filozofije punih trideset godina (19591989).

Tokom 1970-ih i ranih 1980-ih Wolterstorff je objavio više značajnih filozofskih radova o epistemologiji, ontologiji, metafizici, filozofiji religije, estetici, političkoj filozofiji, kao što su O univerzalijama (engl. On Universals), Razum u granicama religije (engl. Reason within the Bounds of Religion), Djela i svjetovi umjetnosti (engl. Works and Worlds of Art), Umjetnost u akciji (engl. Art in Action) i Do zagrljaja pravde i mira (engl. Until Justice and Peace Embrace). Godine 1978. Wolterstorff je bio među osnivačima Društva kršćanskih filozofa (SCP), udruge koja će vremenom akumulirati velik broj eminentnih kršćanskih filozofa, osobito postojećih članova Američkog filozofskog društva.

Pet godina kasnije (1983) pretrpio je veliku osobnu tragediju jer 25-godišnji sin Eric mu je poginuo prilikom alpinizma u Austriji, što ga je 1987. nagnalo da objavi knjigu Jadikovanje za sinom (engl. Lament for a Son). Zajedno s Plantingom, Alstonom, Adamsom i drugim kolegama, Wolterstorff je 1984. utemeljio utjecajni naučni časopis Faith and Philosophy. Nakon 30-godišnje karijere na Koledžu Calvin, 1989. zamijenio je Paula L. Holmera na mjestu profesora filozofske teologije na Teološkoj školi Univerziteta Yale. Od 1991. do 1992. služio je kao predsjednik centralnog odsjeka Američkog filozofskog društva, a naredne tri godine kao predsjednik Društva kršćanskih filozofa. Godine 1995. dobio je pozivnicu za održavanje predavanja na prestižnom seminaru Gifford (engl. Gifford Lectures) pri Univerzitetu u Edinburghu, na temu epistemologije Thomasa Reida. Na Yaleu je umirovljen 2002. kada je imao status profesora emeritusa, a potom je radio kao viši savjetnik na Institutu naprednih studija kulture (IASC) pri Univerzitetu u Virginiji. Tokom života objavio je preko 20 knjiga i 150 naučnih članaka.

Literatura

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]