Ana Terter
Ana Terter je bila srpska kraljica u periodu od 1284. godine do 1299. godine, kao supruga srpskog kralja Stefana Uroša II Milutina.
Četvrta po redu Milutinova supruga, bila je kći bugarskog cara Đorđa I Tertera. U Srbiju je došla 1284. godine, nakon proterivanja Jelisavete Arpad.
Uoči dolaska Ane Terter u Srbiju, postavilo se pitanje legitimnosti budućeg braka. Naime, srpskom kralju bi to bio četvrti brak, što se kosilo sa kanonskim pravilima pravoslavne Crkve. Da bi se uklonila ta “prepreka”, prethodni Milutinov brak, sa Jelisavetom Arpad, proglašen je nevažećim, što srpskoj Crkvi nije teško palo, s obzirom na to da je ona, tj. Crkva, od samog početka, bila protiv tog braka. Kraljica Ana je u Srbiji provela znatno više vremena, nego sve njene prethodnice zajedno. Možda bi ona, do kraja svog života i ostala pored supruga, da na to nisu uticale političke prilike na Balkanu. Naime, srpski kralj Milutin je, nakon dugog i uspešnog ratovanja protiv Vizantije, bio rešen da diplomatskim putem očuva novoosvojene krajeve. Stoga je rešio da uspostavi mir i čvršći savez sa Vizantijom, pribegavši već oprobanom receptu - sklapanjem braka. Vizantijski car, Andronik II Paleolog, pritešnjen nadirućom snagom srpske države, dao je Stefanu Milutinu ruku svoje petogodišnje kćeri, Simonide. Uoči Uskrsa, 1299. godine, na reci Vardaru, nedaleko od Soluna, došlo je do svojevrsne “razmene“. Naime, vizantijski car je svome novopečenom zetu predao svoju kćer, sa njenom pratnjom, a dotadašnja srpska kraljica je, zajedno sa taocima, predata Grcima. Ovaj postupak srpskog kralja nije naišao na odobravanje članova srpske kraljevske porodice, što iz lične saosećajnosti sa bivšom snahom, što iz političkih razloga. Međutim, kralj Stefan Milutin se na to nije previše obazirao, nego je. čak, ponovo izdejstvovao poništenje braka, čime je njegov sin iz braka sa Anom Terter, Stefan Konstantin, preko noći postao „nezakoniti sin“. Nekadašnja bugarska princeza, žrtva političke trgovine, poslata je u Solun, odakle joj se dalji životni put obavija velom zaborava.