prowincjusz

prowincjusz (język polski)

wymowa:

​, IPA: [prɔˈvʲĩnt͡sʲjuʃ], AS: [provʹĩncʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) lekcew. człowiek mieszkający na prowincji, niemający wielkomiejskiej ogłady i obycia towarzyskiego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prowincjusz	prowincjusze
dopełniacz	prowincjusza	prowincjuszy
celownik	prowincjuszowi	prowincjuszom
biernik	prowincjusza	prowincjuszy
narzędnik	prowincjuszem	prowincjuszami
miejscownik	prowincjuszu	prowincjuszach
wołacz	prowincjuszu	prowincjusze

przykłady:

(1.1) Na stacji stał jakiś prowincjusz z psem na smyczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prowincja ż, prowincjonalność ż, prowincjonalizm m, prowincjał m, prowincjałka ż

forma żeńska prowincjuszka ż

przym. prowincjalny, prowincjonalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prowincja + -usz < łac. provincia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) provincial
• białoruski: (1.1) правінцыял m
• bułgarski: (1.1) провинциалист m
• rosyjski: (1.1) провинциал m
• włoski: (1.1) provinciale m

źródła: