sianokosy

sianokosy (język polski)

sianokosy (1.1)

sianokosy (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌɕãnɔˈkɔsɨ], AS: [śãnokosy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) roln. koszenie łąki i suszenie traw w celu uzyskania siana; zob. też sianokosy w Wikipedii

(1.2) okres, w którym wykonuje się te prace

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	sianokosy
dopełniacz	sianokosów
celownik	sianokosom
biernik	sianokosy
narzędnik	sianokosami
miejscownik	sianokosach
wołacz	sianokosy

przykłady:

(1.1) Nad domostwami trzepotały się gołębie, z łąk bliskich biła świeżość i woń sianokosów.

(1.2) Sianokosy skończyły się w tym roku dosyć wcześnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sianokos

(1.2) sianokos

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sianokos mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. sianokos + -y < pol. siano + kosić

uwagi:

zobacz też: żniwa • sprzęt

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) haymaking
• bułgarski: (1.1) сенокос m; (1.2) сенокос m
• rosyjski: (1.1) покос m
• węgierski: (1.1) szénakaszálás
• wilamowski: (1.1) hean ż, hēan ż, heeaon ż
• włoski: (1.1) fienagione ż; (1.2) fienagione ż

źródła: