Przejdź do zawartości

Wiesław Skałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiesław Skałkowski
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1930
Sanok

Data śmierci

24 czerwca 2005

Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku
Okres

od 14 listopada 1972
do 1975

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Kazimierz Grabowski

Następca

Jan Kwolek

Naczelnik Miasta Sanoka
Okres

od czerwca 1975
do 28 lutego 1979

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Następca

Ryszard Grzebień

Przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku
Okres

od 26 marca 1979
do 1979

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Stanisław Czekański

Następca

Aleksander Żmuda

Wicewojewoda Krośnieński
Okres

od 1979
do 1981

Przynależność polityczna

PZPR

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” Złota Odznaka Honorowa Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” Odznaka Zasłużony dla SFA

Wiesław Władysław Skałkowski (ur. 18 maja 1930 w Sanoku, zm. 24 czerwca 2005) – polski działacz komunistyczny PZPR, Przewodniczący Prezydium MRN w Sanoku i Naczelnik Miasta Sanoka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grobowiec rodziny Skałkowskich w Sanoku

Wiesław Władysław Skałkowski urodził się 18 maja 1930 w Sanoku jako syn Władysława (1899–1953, w II RP funkcjonariusz Policji Państwowej II RP, a podczas okupacji niemieckiej Policji Polskiej Generalnego Gubernatorstwa oraz żołnierz SZPZWZAK[1]) i Anny z domu Korneckiej (zm. 1982[2])[3][4][5][6][7]. Miał siostrę Janinę oraz dwóch braci: Tadeusza (ur. 1923, poległy w bitwie o Kołobrzeg 1945[8]) i Zygmunta (1928–2012, żołnierz AK, późniejszy nauczyciel, inspektor szkolny w Lesku i Sanoku[9][10][a]. Rodzina Skałkowskich mieszkała w Sanoku w domu nad Sanem[5].

Wiesław Skałkowski ukończył szkołę powszechną w Sanoku, następnie kształcenie w Technikum Administracyjno-Gospodarczym, gdzie otrzymał dyplom technika administracji gospodarczej[5][6]. 2 lipca 1973 ukończył studia na kierunku administracji z tytułem magistra na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[11][5][6]. Był zatrudniony w Spółdzielni Wielobranżowej „Pokój” w Sanoku, w tym od 1952 do listopada 1953 był jej prezesem[5][6]. Po odbyciu służby wojskowej pracował w Okręgowym Przedsiębiorstwie Mięsnym w Rzeszowie od 1955 do 1957, a od 1957 był zatrudniony w Sanockiej Fabryce Autobusów na stanowisku planisty w dziale ekonomicznym[12][5][6]. W tej fabryce pracował przez 18 lat, także na innych stanowiskach[5]. W tym czasie w jej ramach był twórcą i od 1965 prezesem Spółdzielni Domków Jednorodzinnych[13][14], które wybudowała ok. 50 domów w dzielnicach Błonie i Posada[5].

W latach 1950–1955 był członkiem Związku Młodzieży Polskiej[7]. Od 3 marca 1955 był w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej jako kandydat, od 16 marca 1956 członek[7]. W Autosanie był I sekretarzem Oddziałowej Organizacji Partyjnej (OOP) PZPR[4]. Po likwidacji powiatu sanockiego w wyniku rozporządzenia Rady Ministrów z 6 października 1972[15] Wiesław Skałkowski został Przewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej (MRN) w Sanoku (w składzie Prezydium znalazł się także m.in. Edward Zając)[16] wybranym podczas jej sesji inauguracyjnej 14 listopada 1972[17][5]. Kilka dni wcześniej, 10 listopada 1972 został członkiem egzekutywy Komitetu Miejskiego (KM) PZPR w Sanoku[18][4]. Na mocy zmian reorganizacyjnych z końca 1973 (MRN stała się organem władzy państwowej, zaś jej przewodniczącym zostawał z urzędu I sekretarzem KM PZPR) od 1973[7] lub od czerwca 1975 do 1979 był pierwszym naczelnikiem miasta[5][19]. Od 1 czerwca 1975 miasto Sanok terytorialnie i urzędowo zostało przyporządkowane do województwa krośnieńskiego. Od października 1975 do 29 stycznia 1990 ponownie był członkiem egzekutywy KM PZPR[20][7]. Od 1976 do 1978 był słuchaczem Wieczorowego Uniwersytetu Marksizmu-Leninizmu[7]. W 1978 był członkiem Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku[21]. Od 24 lutego do 27 grudnia 1979 (wzgl. od 1 marca do 27 grudnia 1979[7]) pełnił funkcję I sekretarza KM PZPR w Sanoku, a 26 marca 1979 także przewodniczącym MRN w Sanoku (na obu stanowiska zastąpił Stanisława Czekańskiego)[4][22][23][5][6]. Jego następcą na tym stanowisku został Aleksander Żmuda[23], a Wiesław Skałkowski 28 grudnia 1979 został powołany na stanowisko wicewojewody krośnieńskiego[4][24][7][23][6]. Pełnił ten urząd do 30 stycznia 1981[6][7]. Po ustąpieniu Aleksandra Żmudy zastąpił na stanowisku I sekretarza KM PZPR[25][26][27], ponownie wybrany w maju 1981[28] (wzgl. od 1 marca 1981[7]) i sprawował tę funkcję do 29 stycznia 1990[29][30][7]. Był wybierany członkiem plenum Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krośnie: 13 listopada 1975[31][32][4], 17 lutego 1978[33], 17–18 czerwca 1981[34][35], 27 stycznia 1984[36], i pełnił tę funkcję w latach 80[37]. W grudniu 1986 został wybrany członkiem Egzekutywy KW PZPR w Krośnie[38]. Jako przedstawiciel PZPR w kwietniu 1988 został wiceprzewodniczącym Miejskiego Kolegium Wyborczego w Sanoku[39]. W 1990 przeszedł na emeryturę[5][6].

Pełnił funkcję prezesa zarządu Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka w latach 1973–1980 i 1987–1990[40][41][42]. Od 1 stycznia 1982 do listopada 1984 był kierownikiem Rejonowego Ośrodka Pracy Partyjnej w Sanoku[43][7]. W listopadzie 1983 zasiadł w Zarządzie Wojewódzkim Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Krośnie[44]. Był przewodniczącym rady programowej pisma „Gazeta Sanocka – Autosan[45].

Wiesław Skałkowski zmarł 24 czerwca 2005 i został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku[46][47]. Był żonaty z Cecylią (1932–2009)[48].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Syn Zygmunta, Wiesław Władysław Skałkowski (ur. 1956) był funkcjonariuszem Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej, zob. Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2017-04-03]. Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krośnie (1975) 1983-1990. Wiesław Władysław Skałkowski. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-08-28].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Zagórski, Konspiracja w Sanoku w okresie okupacji w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 708.
  2. Kondolencje. „Nowiny”. Nr 50, s. 5, 11 marca 1982. 
  3. Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 582 (poz. 122).
  4. a b c d e f GSA 1981 ↓, s. 2.
  5. a b c d e f g h i j k l Zając 2004 ↓, s. 6.
  6. a b c d e f g h i Oberc 2008 ↓, s. 348.
  7. a b c d e f g h i j k l Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Wiesław Skałkowski. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-08-28].
  8. Andrzej Brygidyn. Śladami synów Ziemi Sanockiej – żołnierzy 6 Dywizji Piechoty. „Rocznik Sanocki”. Tom VI, s. 167, 168, 1988. 
  9. Zygmunt Skałkowski: Nekrologi. nekrologi.net, 23 listopada 2011. [dostęp 2014-06-02].
  10. Kalendarium działań „Solidarności” w sanockiej oświacie na tle przemian ustrojowych w Polsce. sokolsanok.pl, 3 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2015)].
  11. GSA 1981 ↓, s. 2. Tu podano, że miał wykształcenie prawnicze.
  12. GSA 1981 ↓, s. 2. Tu podano, że w Autosanie pracował od 1951.
  13. Bałda 2012 ↓, s. 139.
  14. Stachowicz 2008 ↓, s. 220.
  15. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych. Życie polityczne. W przełomie październikowym w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 800.
  16. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych. Życie polityczne. W przełomie październikowym w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 801.
  17. Sesja MRN w Sanoku. Nowe władze aglomeracji miejskiej. „Nowiny”, s. 1, Nr 317 z 15 listopada 1972. 
  18. Nowe władze miejskich instancji partyjnych. „Nowiny”. Nr 313, s. 2, 11 listopada 1972. 
  19. Andrzej Brygidyn, W latach powojennych. Życie polityczne. W przełomie październikowym w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, s. 802.
  20. Jan Kwolek ponownie pierwszym sekretarzem KM PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 3 (21), s. 1–2, 1–15 lutego 1975. 
  21. Stachowicz 2008 ↓, s. 258.
  22. Stachowicz 2008 ↓, s. 262–263, 272.
  23. a b c Oberc 2008 ↓, s. 953.
  24. Stachowicz 2008 ↓, s. 266.
  25. Plenum KM PZPR w Sanoku. „Nowiny”. Nr 21, s. 2, 31 stycznia – 1 lutego 1981. 
  26. GSA 1981 ↓, s. 1-2.
  27. Stachowicz 2008 ↓, s. 272.
  28. Wiesław Skałkowski ponownie I sekretarzem KM PZPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 15 (215), s. 1, 20–31 maja 1981. 
  29. Plenum KW PZPR w Krośnie. „Nowiny”. Nr 244, s. 2, 21–22 października 1989. 
  30. Oberc 2008 ↓, s. 954.
  31. Z obrad Wojewódzkiej Konferencji Partyjnej w Krośnie. „Nowiny”. Nr 252, s. 1–2, 14 listopada 1975. 
  32. Sanoczanie w wojewódzkich władzach partyjnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 22-23 (41-42), s. 1, 1–15 grudnia 1975. 
  33. Obradowała II Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR w Krośnie. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 7 (100), s. 1, 1–10 marca 1978. 
  34. Członkowie KW PZPR w Krośnie. „Nowiny”. Nr 23, s. 3, 15 czerwca 1981. 
  35. Reprezentanci Sanoka w partyjnych władzach województwa. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 19 (219), s. 1, 1–10 lipca 1981. 
  36. Sanoczanie w wojewódzkich władzach partyjnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 5 (296), s. 1–2, 10–20 lutego 1984. 
  37. Członkowie KW PZPR w Krośnie. „Nowiny”. Nr 233, s. 3, 6 października 1986. 
  38. I sekretarz KM PZPR Wiesław Skałkowski – członkiem Egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 1 (400), s. 1, 1–10 stycznia 1987. 
  39. Wiesław Koszela. Miejskie Kolegium Wyborcze i Miejska Komisja Wyborcza w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 13 (448), s. 1, 1–10 maja 1988. 
  40. Oberc 2008 ↓, s. 961.
  41. Zbigniew Koziarz. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka (1904–1994). „Rocznik Sanocki”. Tom VII, s. 14, 1995. 
  42. Nowe władze TRUMS. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 19 (418), s. 1–2, 1–10 lipca 1987. 
  43. Turniej piłkarski o „Puchar wyzwolenia” (organizator: kierownik ROPP Wiesław Skałkowski). „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 24 (480), s. 7, 1–10 września 1983. 
  44. Sanoczanie wyróżnieni na III Zjeździe TPPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 32 (288), s. 2, 20–30 listopada 1983. 
  45. „Gazeta Sanocka – Autosan” od kuchni. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 10 (481), s. 5, 1–10 kwietnia 1989. 
  46. Władysław Skałkowski. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2021-08-28].
  47. Bałda 2012 ↓, s. 165.
  48. Cecylia Skałkowska. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2021-08-28].
  49. W atmosferze dumy i satysfakcji witamy Święto Odrodzenia. Wysokie odznaczenia państwowe za wydajną i rzetelną pracę. „Nowiny”. Nr 165, s. 2, 21 lipca 1978. 
  50. Wysokie odznaczenia dla sanoczan z okazji Święta Odrodzenia. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 21 (114), s. 1, 20–31 lipca 1978. 
  51. Józef Ząbkiewicz. Dar miasta dla harcerzy. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 13 (484), s. 5, 1–10 maja 1989. 
  52. Franciszek Hamerski. Obchody „Dnia metalowca”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 3, s. 2, 13 kwietnia 1974. 
  53. Uroczyste obchody 59 rocznicy Wielkiego Października. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 21-22 (66-67), s. 2, 15–30 listopada 1976. 
  54. Nagrody i wyróżnienia dla budowniczych zespołu basenów. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 1 (70), s. 5, 1–15 stycznia 1977. 
  55. Wiesław Koszela. Odsłonięcie Pomnika Wdzięczności. Złote odznaki TPPR. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 21 (90), s. 2, 15–30 listopada 1977. 
  56. Owocne półtora roku współpracy Kraków – Sanok. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 23–24 (92–93), s. 1, 15–31 grudnia 1977. 
  57. Owocna współpraca Sanoka i Krakowa. „Nowiny”, s. 2, Nr 262 z 17 listopada 1978. 
  58. Na linii Sanok–Kraków. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 33 (126), s. 5, 20–30 listopada 1978. 
  59. Obchody Dnia Działacza Kultury w Zakładowym Domu Kultury. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 15 (144), s. 6, 20–31 maja 1979. 
  60. O problemach kultury na sesji MRN. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 31 (160), s. 2, 1–19 listopada 1979. 
  61. Wpisani do „Księgi zasłużonych dla województwa krośnieńskiego”. „Nowiny”. Nr 170, s. 4, 21 lipca 1983. 
  62. Wiesław Koszela. Dorobek i zamierzenia sanockiej organizacji LOK. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 33 (468), s. 3, 20-30 listopada 1988. 
  63. Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 564, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]