Przejdź do zawartości

Sokar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
z
k
r
P3
Sokar w hieroglifach
Sokar
bóstwo zmarłych, strażnik wejścia do podziemi; patron metalurgów, rzemieślników, tragarzy i przewoźników; bóg pustyni i wiatru
Ilustracja
Sokar (grobowiec Totmesa III w Dolinie Królów
Inne imiona

Seker, Sekeri

Występowanie

mitologia egipska

Wcielenie zwierzęce

sokół

Teren kultu

starożytny Egipt

Sokar (Seker, Sekeri; gr. Sokaris, Socharis) – w mitologii egipskiej bóstwo dokonujące przyjęcia i oczyszczenia zmarłego władcy oraz przenoszący go na swej barce do niebios[1]; patron metalurgów, rzemieślników i tragarzy (nosicieli lektyk) oraz wszelkich przewoźników.

Był także bogiem pustyni[2] i wiatru, w życiu pozagrobowym strażnikiem wejścia do podziemi[potrzebny przypis] oraz opiekunem memfickiej nekropoli w Sakkarze, której nazwa najprawdopodobniej pochodzi od jego imienia. Miał postać sokoła lub mumii z głową tego ptaka[2].

Sokar był obecny w różnych ceremoniach religijnych, odgrywał ważną rolę m.in. w misteriach ozyriańskich. W Epoce Późnej był identyfikowany z Ptahem i Ozyrysem, co spowodowało z czasem jego integrację z tymi bogami i powstanie jednego bóstwa zmarłych o imieniu Ptah-Sokar-Ozyrys. Wtedy też dodano mu za małżonkę Sechmet, wcześniej żonę Ptaha[3]. Jego związek z rytuałami pogrzebowymi trwał do końca starożytnej cywilizacji egipskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dembska Albertyna, 1995: Kultura starożytnego Egiptu: słownik. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
  2. a b Dembska Albertyna
  3. Dembska Albertyna, 1995: Kultura starożytnego Egiptu: słownik, hasła: Sokaris i Sachmet. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.