Przejdź do zawartości

Sigebert II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sigebert II
ilustracja
król Franków salickich (Burgundia i Austrazja)
Okres

613

Poprzednik

Teuderyk II

Następca

Chlotar II

Dane biograficzne
Dynastia

Merowingowie

Data urodzenia

ok. 600

Data śmierci

613

Ojciec

Teuderyk II

Sigebert II (Zygbert II, ur. ok. 600, zm. 613) – dzielnicowy król Franków, najstarszy z czterech synów Teuderyka II.

Po śmierci ojca w 613 roku objął tron w Burgundii i Metzu (Austrazja) z inicjatywy swojej prababki Brunhildy, która aby utrzymać całość państwa burgundzko-austrazyjskiego odsunęła od tronu pozostałych braci Sigeberta II. Plany Brunhildy pokrzyżował Chlotar II, który pokonał jej wojska w bitwie pod Chalons-sur-Aisne. Po klęsce, Brunhilda wraz z prawnukami uciekła do Orbe, jednakże wskutek zdrady dostała się do niewoli i została wydana Chlotarowi II, który zabił natychmiast Siegeberta II oraz jego brata Corbusa. Trzeci z braci – Meroweusz, który był chrzestnym synem Chlotara II, został umieszczony w klasztorze, zaś czwarty – Childebert – zdołał uciec konno, lecz później zaginął. Brunhilda po pokazowym procesie została skazana na śmierć, a Chlotar II po jej pokonaniu ponownie zjednoczył całe królestwo Franków.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Gustav Faber – Merowingowie i Karolingowie, PIW, Warszawa 1994

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]