Przejdź do zawartości

Sam Groth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sam Groth
Ilustracja
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

19 października 1987
Narrandera

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

2006

Zakończenie kariery

2018

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

53 (10 sierpnia 2015)

Australian Open

3R (2015)

Roland Garros

1R (2015, 2016)

Wimbledon

3R (2015)

US Open

2R (2014, 2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

24 (2 lutego 2015)

Australian Open

QF (2017, 2018)

Roland Garros

SF (2014)

Wimbledon

3R (2016, 2017)

US Open

3R (2016)

Sam Groth, właśc. Samuel Groth (ur. 19 października 1987 w Narranderze) – australijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W lutym 2009 roku poślubił słowacką tenisistkę Jarmilę Gajdošovą, która po ślubie zaczęła reprezentować Australię. W kwietniu 2011 roku rozstali się po dwóch latach małżeństwa.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku Groth awansował do finału gry podwójnej chłopców podczas wielkoszlemowego Wimbledonu, w parze z Andrew Kennaughem. Spotkanie o tytuł para przegrała z deblem Jesse LevineMichael Shabaz.

Karierę zawodową rozpoczął w 2006 roku.

W grze podwójnej Groth wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour, w parze z Chrisem Guccione, w lipcu 2014 roku w Bogocie i 2 lata później w Newport. W czerwcu 2014 roku Australijczyk osiągnął półfinał wielkoszlemowego Rolanda Grarrosa w deblu, wspólnie z Andriejem Gołubiewem. Ponadto Groth przegrał 3 finały rozgrywek ATP World Tour.

Od roku 2014 był reprezentantem Australii w Pucharze Davisa.

W maju 2012 roku ustanowił rekord świata w prędkości serwisu podczas meczu 2. rundy turnieju ATP Challenger Tour w Pusanie[1].

W 2016 zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1 rundzie[2].

W styczniu 2018 ogłosił zakończenie kariery zawodowej[3]. W swoim ostatnim występie, partnerując rodakowi Lleytonowi Hewittowi (już wówczas przebywającemu na sportowej emeryturze), dotarł do ćwierćfinału gry podwójnej wielkoszlemowego Australian Open 2018. Australijczycy pokonali m.in. mistrzów US Open 2017, rozstawionych z numerem trzecim Rojera i Tecău.

W rankingu gry pojedynczej Groth najwyżej był na 53. miejscu (10 sierpnia 2015), a w klasyfikacji gry podwójnej na 24. pozycji (2 lutego 2015).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Masters 1000
ATP World Tour 500
ATP World Tour 250

Gra podwójna (2–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 20 lipca 2014 Bogota Twarda Australia Chris Guccione Kolumbia Nicolás Barrientos
Kolumbia Juan Sebastián Cabal
7:6(5), 6:7(3), 11–9
Finalista 1. 3 sierpnia 2014 Waszyngton Twarda Indie Leander Paes Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
5:7, 4:6
Finalista 2. 28 września 2014 Shenzhen Twarda Australia Chris Guccione Holandia Jean-Julien Rojer
Rumunia Horia Tecău
4:6, 6:7(4)
Finalista 3. 19 października 2014 Moskwa Twarda (hala) Australia Chris Guccione Czechy František Čermák
Czechy Jiří Veselý
6:7(2), 5:7
Zwycięzca 2. 17 lipca 2016 Newport Trawiasta Australia Chris Guccione Wielka Brytania Jonathan Marray
Kanada Adil Shamasdin
6:4, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Padł rekord prędkości serwisu tenisowego [online], sport.interia.pl [dostęp 2020-05-10] (pol.).
  2. Sam Groth Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-31] (ang.).
  3. Aussie Groth Shares His Career Highlights, atpworldtour.com (dostęp: 31 stycznia 2018).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]