Przejdź do zawartości

Pol Plançon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pol Plançon
Ilustracja
Imię i nazwisko

Pol-Henri Plançon

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1851
Fumay

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1914
Paryż

Typ głosu

bas

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewak

Pol-Henri Plançon (ur. 12 czerwca 1851 w Fumay, zm. 11 sierpnia 1914 w Paryżu[1][2]) – francuski śpiewak operowy, bas.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w Paryżu u Gilberta Dupreza i Giovanniego Sbriglii, na scenie zadebiutował w 1877 roku w Lyonie rolą hrabiego de Saint-Bris w Hugonotach Giacoma Meyerbeera[1][2]. W 1880 roku wystąpił w paryskim Théâtre de la Gaîté jako Colonna w operze Petrarque Hippolyte’a Duprata[2]. W 1883 roku debiutował w Opéra de Paris jako Mefistofeles w Fauście Charles’a Gounoda i odtąd przez 10 sezonów związany był z tą sceną[1][2], uczestnicząc w prawykonaniach m.in. Cyda Jules’a Masseneta (1885) i Ascanio Camille’a Saint-Saënsa (1890)[1]. W 1891 roku rolą Mefistofelesa debiutował w londyńskim Covent Garden Theatre[2], gdzie następnie występował do 1904 roku, m.in. w prapremierowych przedstawieniach oper La navaraisse Jules’a Masseneta (1894) i Much Ado about Nothing Charlesa Villiersa Stanforda (1901)[1]. W 1893 roku rolą Jupitera w operze Philémon et Baucis Charles’a Gounoda debiutował na deskach Metropolitan Opera, w której występował do 1908 roku[1][2].

W jego repertuarze znajdowało się około 50 ról w operach twórców francuskich, niemieckich, włoskich i angielskich[2]. Wykonywał też operowe partie barytonowe, a także utwory oratoryjne[1]. Zachowały się nagrania płytowe jego głosu z lat 1902–1908[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 127. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2815. ISBN 0-02-865530-3.