Przejdź do zawartości

Pogórze Ciężkowickie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pogórze Ciężkowickie
Ilustracja
Skamieniałe Miasto w Ciężkowicach
Mapa regionu
Megaregion

Region karpacki

Prowincja

Karpaty Zachodnie

Podprowincja

Zewnętrzne Karpaty Zachodnie

Makroregion

Pogórze Środkowobeskidzkie

Mezoregion

Pogórze Ciężkowickie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska
woj. małopolskie
woj. podkarpackie

Pogórze Ciężkowickie (513.62) – mezoregion geograficzny w południowo-wschodniej Polsce. Wchodzi w skład Pogórza Środkowobeskidzkiego.

Topografia

[edytuj | edytuj kod]

Od zachodu sąsiaduje z Pogórzem Rożnowskim (oddziela je rzeka Biała), od wschodu z Pogórzem Strzyżowskim (oddziela je rzeka Wisłoka). Od północy graniczy z Płaskowyżem Tarnowskim, do którego opada wyraźnym progiem Góry św. Marcina (około 150 m względnej różnicy wysokości, 384 m n.p.m.). Od południa opada do Kotliny Jasielsko-Krośnieńskiej[1]. Wierzchowina osiąga wysokość 320–440 m n.p.m. Najwyższym wzniesieniem jest Liwocz (562 m n.p.m.). Inne wybitniejsze wzniesienia to: Brzanka (534 m), Gilowa Góra (508 m), Kokocz (441 m)[2]. Powierzchnia regionu wynosi około 740 km²[1].

Opis regionu

[edytuj | edytuj kod]

W budowie geologicznej wyróżniają się dwie odrębne serie geologiczne: sfałdowany flisz serii śląskiej i pokrywa czwartorzędowa. Obszar ten zbudowany jest głównie z piaskowców i zlepieńców ciężkowickich. Środowisko przyrodnicze przekształcone w dużym stopniu w wyniku działalności człowieka[1]. Na najlepiej zachowanej części regionu utworzono Ciężkowicko-Rożnowski Park Krajobrazowy i kilka rezerwatów przyrody[2]:

Największymi miastami regionu są: Jasło, Tuchów, Pilzno, Biecz, Ciężkowice.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Na Pogórzu Ciężkowickim znajdują się cenne obiekty zabytkowe i historyczne:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  2. a b Pogórze Ciężkowickie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005. ISBN 83-89165-37-6.