Peter Vanneck
Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1922 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
2 sierpnia 1999 |
Zawód, zajęcie |
polityk, pilot, inżynier, menedżer |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji (1979–1989) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Peter Beckford Rutgers Vanneck (ur. 7 lutego 1922 w Londynie, zm. 2 sierpnia 1999 tamże) – brytyjski polityk, inżynier i menedżer, pilot wojskowy, poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn polityka, gubernatora Wiktorii Williama Vannecka oraz Amerykanki Margaret Eleanor Crosby. Kształcił się w szkołach średnich w Australii i Wielkiej Brytanii. W 1940 ukończył Royal Naval College jako midszypmen, w 1941 wypromowany do rangi kapitana. Od 1940 do 1949 służył w Royal Navy, służył m.in. na pokładzie HMS King George V (1939) podczas walk na Oceanie Atlantyckim i w Afryce Północnej, dowodził też małymi jednostkami pływającymi. W 1945 rozpoczął szkolenia z pilotażu, przeszedł wówczas do Fleet Air Arm[1].
Od 1949 studiował w Kolegium Trójcy Świętej w Cambridge, gdzie uzyskał tytuł Master of Arts w zakresie inżynierii. W 1953 kształcił się na Uniwersytecie Harvarda, uzyskał honorowy tytuł Doctor of Science w City University. Należał do stowarzyszeń zawodowych inżynierów i pilotów[2]. Jednocześnie działał w eskadrach w Cambridge i Harvardzie, a od 1950 służył w pomocniczych siłach lotniczych Royal Auxiliary Air Force. Uzyskiwał promocję do rang lejtanta (1951), kapitana i inspektora (1962). Stacjonował w jednostkach w Londynie, Ipswich i Eastbury. Odszedł z lotnictwa w 1973 ze stopniem komandora lotnictwa (uzyskanym w latach 60.)[1]. W latach 60. i 70. zajął się działalnością biznesową w branży przemysłowej i bankowej. Był maklerem w spółce Rowe & Pitman, został wiceprzewodniczącym rady London Stock Exchange[1].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Konserwatywnej. Działał w ramach samorządu City of London Corporation, zajmował honorowe funkcje Zastępcy Lejtanta Londynu (1970), Szeryfa Londynu (1974) i Lorda Majora Londynu (1977–1978). Od 1978 do 1979 był nadto Wysokim Szeryfem Suffolk[2]. W 1979 i 1984 wybierany posłem do Parlamentu Europejskiego, przystąpił do frakcji Europejscy Demokraci[3]. W 1989 nie uzyskał reelekcji.
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony m.in. Krzyż Sił Powietrznych (1953), Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (1963) i I klasy (1977), Orderem Świętego Jana Jerozolimskiego (1965), Orderem Łaźni III klasy (1973). Wyróżniony także m.in. brytyjskim Air Efficiency Award (1954), francuską Legią Honorową III klasy (1981) oraz belgijskim Orderem Korony II klasy (1983)[1]. Był wolnomularzem i sędzią pokoju, pełnił także różne funkcje honorowe, w tym od 1963 do 1979 przy królowej Elżbiecie II[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Royal Navy officers. unithistories.com. [dostęp 2023-08-14]. (ang.).
- ↑ a b c Sir Peter B.R. Vanneck. parltrack.org. [dostęp 2023-08-11].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2023-08-10].
- Absolwenci Trinity College (Cambridge)
- Brytyjscy działacze społeczni
- Brytyjscy inżynierowie
- Brytyjscy menedżerowie
- Brytyjscy oficerowie
- Brytyjscy piloci
- Brytyjscy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Brytyjscy samorządowcy
- Brytyjscy wolnomularze
- Komandorzy Legii Honorowej
- Ludzie urodzeni w Londynie
- Odznaczeni Krzyżem Sił Powietrznych (Wielka Brytania)
- Odznaczeni Orderem Imperium Brytyjskiego
- Odznaczeni Orderem Korony (Belgia)
- Odznaczeni Orderem Łaźni
- Odznaczeni Orderem Świętego Jana Jerozolimskiego
- Politycy Partii Konserwatywnej (Wielka Brytania)
- Uczestnicy kampanii afrykańskiej 1940–1943
- Urodzeni w 1922
- Zmarli w 1999