Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metylodezorfina
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(4R,4aR,7aS,12bS)-3,7-dimetylo-2,4,4a,5,7a,13-heksahydro-1H-4,12-metanobenzofuro[3,2-e]izochinolin-9-ol
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C18H21NO2
|
| Masa molowa
|
283,36 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
16008-36-9
|
| PubChem
|
5362518
|
| SMILES
|
CC1=CCC2C3CC4=C5C2(C1OC5=C(C=C4)O)CCN3C
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C18H21NO2/c1-10-3-5-12-13-9-11-4-6-14(20)16-15(11)18(12,17(10)21-16)7-8-19(13)2/h3-4,6,12-13,17,20H,5,7-9H2,1-2H3/t12-,13+,17-,18-/m0/s1
|
| InChIKey
|
CUFWYVOFDYVCPM-GGNLRSJOSA-N
|
|
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
|
|
Metylodezorfina – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny opioid, pochodna dezomorfiny. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[1]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[2].
