Malacosoma americanum
| Malacosoma americanum | |||
| (Fabricius, 1793) | |||
 imago | |||
 gąsienice w oprzędzie | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Malacosoma americanum | ||
| Synonimy | |||
| |||
Malacosoma americanum – gatunek motyla nocnego z rodziny barczatkowatych.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Gatunek ten występuje we wsch. i centralnej części USA po Góry Skaliste na zach., oraz w płd.- wsch. Kanadzie od Nowej Szkocji po Albertę[1].
Budowa ciała
[edytuj | edytuj kod]Rozpiętość skrzydeł u imago wynosi 22 do 44 mm. Gąsienice osiągają do 57 mm długości[1].
Ubarwienie ciała i skrzydeł u osobników dorosłych ciepło-płowobrązowe. Na przedniej parze skrzydeł dwie poprzeczne, białe pręgi, ich środkowa część czasem jest biaława. U samca skrzydła są ciemniejsze i bardziej brązowawe, u samicy zaś jaśniejsze i bardziej żółtawe[1]. Gąsienice z charakterystyczną, kremową lub białą, linią biegnącą wzdłuż grzbietu, boki ciała z niebieskim, czarnym, pomarańczowym i białym deseniem. Głowa ciemna[1].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]
Odżywianie
[edytuj | edytuj kod]Larwy żerują na wielu gatunkach drzew i krzewów, szczególnie z rodziny różowatych (np. na wiśniach, jabłoniach czy czeremsze amerykańskiej)[1].
Cykl życiowy
[edytuj | edytuj kod]Młode gąsienice pojawiają się gromadnie wczesną wiosną i budują one namiotowaty oprzęd w którym żerują, rozbudowując go, do wczesnego lata. Dorosłe larwy rozpraszają się i szukają miejsca do przepoczwarczenia. Imago spotyka się latem (np. w stanie Rhode Island jest to czerwiec i lipiec, ze szczytem pojawu na początku lipca). Samice składają jaja, które zimują, na gałęziach drzew. W ciągu roku występuje jedno pokolenie[1].
Wrogowie naturalni
[edytuj | edytuj kod]Parazytoidem tego gatunku jest gąsienicznik Itoplectis conquisitor. Przylatują one do kwitnących kwiatów roślin na których żerują gąsienice.
Pasożytami jaj są Telemonus clisiocampanae z rodziny Scelionidae oraz Ablerus clisiocampe z rodziny Azotidae[1].
Znaczenie dla człowieka
[edytuj | edytuj kod]Większość roślin żywicielskich tego gatunku ma niewielkie znaczenie dla człowieka, tak więc nie jest on uznawany za szkodnika[1].