Przejdź do zawartości

Leonardo Spinazzola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonardo Spinazzola
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1993
Foligno

Wzrost

190 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

SSC Napoli

Numer w klubie

?

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2007 Virtus Foligno
2007–2012 AC Siena
2010–2012 Juventus (wyp.)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2012–2019 Juventus 10 (0)
2012 Empoli FC (wyp.) 7 (1)
2013 Virtus Lanciano (wyp.) 3 (0)
2013–2014 AC Siena (wyp.) 24 (1)
2014–2015 Atalanta BC (wyp.) 2 (0)
2015 Vicenza Calcio (wyp.) 10 (0)
2015–2016 Perugia Calcio (wyp.) 34 (0)
2016–2018 Atalanta BC (wyp.) 50 (0)
2019–2024 AS Roma 104 (5)
2024- SSC Napoli 0 (0)
W sumie: 244 (7)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Włochy U-19 1 (0)
2012  Włochy U-20 1 (0)
2017–  Włochy 24 (0)
W sumie: 26 (0)
  1. Aktualne na: 10 lipca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 10 lipca 2024.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
I miejsce Europa 2020
Liga Narodów UEFA
brąz Holandia 2022/2023

Leonardo Spinazzola (ur. 25 marca 1993 w Foligno) – włoski piłkarz grający na pozycji pomocnika we włoskim klubie SSC Napoli[1].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Treningi piłkarskie rozpoczął w Virtusie Foligno w wieku 6 lat[2]. W wieku 14 lat trafił do AC Siena, a w wieku 17 lat – do Juventusu[3], do którego był wypożyczony. W czerwcu 2012 został wykupiony przez Juventus, jednakże Siena wciąż miała połowę praw do zawodnika[4]. W lipcu 2012 został wypożyczony do Empoli FC[5]. W styczniu 2013 został wypożyczony do Virtusu Lanciano[6], a w sierpniu 2013 do AC Siena[7]. W sierpniu 2014 został wypożyczony do Atalanty BC[8]. W lutym 2015 został wypożyczony do Vicenzy Calcio[9], a w lipcu 2015 do Perugii Calcio[10]. W lipcu 2016 został wypożyczony na dwa sezony do Atalanty BC[11].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Młodzieżowy reprezentant Włoch[12]. W dorosłej reprezentacji zadebiutował 28 marca 2017 w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z Holandią[13][14]. 2 Lipca 2021 podczas wygranego meczu z Belgią w ramach Euro 2020 doznał zerwania ścięgna Achillesa boisko opuścił na noszach[15]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Arek Dobruchowski, Oficjalnie: Leonardo Spinazzola w Napoli [online], weszlo.com, 10 lipca 2024 [dostęp 2024-07-10] (pol.).
  2. Matteo Magri: «Non avrei mai fatto il calciatore senza la forza di mia madre». Corriere della Sera Bergamo, 2016-11-26. [dostęp 2017-03-29]. (wł.).
  3. Chi è. „Corriere della Sera Bergamo”, s. 11, 2016-11-26. (wł.). 
  4. Il mercato dei giovani bianconeri. Juventus F.C., 2012-06-19. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-22)]. (wł.).
  5. David Biuzzi: Con Boniperti e Spinazzola l’Empoli ha messo le ali. Il Tirreno, 2012-07-05. [dostęp 2017-03-29]. (wł.).
  6. Plasmati e Spinazzola per l'attacco rossonero. Virtus Lanciano, 2013-01-28. [dostęp 2017-03-29]. (wł.).
  7. Depositati i tesseramenti di Pulzetti, Giacomazzi, Spinazzola. AC Siena, 2013-08-10. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-05)]. (wł.).
  8. Giuseppe Giannone: Spinazzola all'Atalanta in prestito. Tutto Mercato Web, 2014-08-11. [dostęp 2017-03-29]. (wł.).
  9. Leonardo Spinazzola in biancorosso. Vicenza Calcio, 2015-02-02. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-07)]. (wł.).
  10. Spinazzola in prestito al Perugia. Juventus F.C., 2015-07-22. [dostęp 2017-03-29]. (wł.).
  11. Leonardo Spinazzola all'Atalanta. Atalanta BC, 2016-07-07. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-28)]. (wł.).
  12. Convocazioni e presenze in campo – Spinazzola Leonardo. Federazione Italiana Giuoco Calcio. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-21)]. (wł.).
  13. Olanda-Italia 1-2: Eder e Bonucci trascinano i debuttanti. la Repubblica, 2017-03-28. [dostęp 2017-03-29]. (wł.).
  14. Esordio in Nazionale per Petagna e Spinazzola. Atalanta BC, 2017-03-28. [dostęp 2017-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-30)]. (wł.).
  15. Koszmarna diagnoza! Najgorsze obawy stały się faktem! [online], sport.interia.pl [dostęp 2021-07-03] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]