Przejdź do zawartości

Laudivio Zacchia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laudivio Zacchia
Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia

1565
Vezzano Ligure

Data i miejsce śmierci

30/31 sierpnia 1637
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika Santa Maria sopra Minerva

Biskup Montefiascone
Okres sprawowania

1605–1630

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

25 lipca 1605

Prezbiterat

26 lipca 1605

Sakra biskupia

28 sierpnia 1605

Kreacja kardynalska

16 stycznia 1626
Urban VIII

Kościół tytularny

S. Sisto
S. Petri ad Vincula

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

28 sierpnia 1605

Konsekrator

Pietro Aldobrandini

Współkonsekratorzy

Paolo Alberi
Metello Bichi

Laudivio Zacchia (ur. w 1565 w Vezzano Ligure, zm. 30 albo 31 sierpnia 1637 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1565 roku w Vezzano Ligure, jako syn Gasparego Zacchii i Veronici de’ Nobili (jego bratem był Paolo Emilio Zacchia)[1]. Studiował na Uniwersytecie Pizańskim, gdzie uzyskał doktorat z prawa[1]. Po studiach poślubił Laurę Biassę de’ Nobili, z którą miał syna Marcella i córkę Felice[1]. Marcello zmarł w wieku 18 lat, natomiast Felice, mając lat 17, wyszła za mąż za Alessandra Rondininiego, z którym miała dziewięcioro dzieci (wśród nich był Paolo Emilio Rondinini)[1]. Po śmierci żony, Laudivio Zacchia udał się do Rzymu, gdzie został zastępcą skarbnika Kamery Apostolskiej i protonotariuszem apostolskim[1]. 25 lipca 1605 roku przyjął święcenia diakonatu, a następnego dnia – prezbiteratu[2]. 17 sierpnia został wybrany biskupem Montefiascone, a jedenaście dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1621–1623 był nuncjuszem w Wenecji, a w okresie 1624–1626 – prefektem Pałacu Apostolskiego[1]. 16 stycznia 1626 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Sisto[2]. W 1626 roku został prefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników i pełnił tę funkcję przez rok[3]. W 1630 roku zrezygnował z zarządzania diecezją[2]. W latach 1632–1634 zasiadał w komisji, prowadzącej drugi proces Galileusza i był jednym z trzech kardynałów (obok Francesca Barberiniego i Gaspara de Borjy), którzy sprzeciwili się potępieniu astronoma[1]. Zacchia zmarł 30 albo 31 sierpnia 1637 roku w Rzymie[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Laudivio Zacchia. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-15]. (ang.).
  2. a b c d Laudivio Zacchia. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-15]. (ang.).
  3. Mianowany został przed 27 lipca 1626, zob. Theologiae Cursus Completus : ex tractatibus omnium prefectissimus ubique habitatis et a magna parte parte episcoporum necnon theologorum europae catholicae, universim ad docendos levitas pascendosve populos alte positis, 19, kol. 236. W 1627 zastąpił go na tym stanowisku Antonio Marcello Barberini (Hubert Wolf, Jyri Hasecker, Judith Schepers, Römische Inquisition und Indexkongregation. Grundlagenforschung III: 1542–1700, Schöningh 2020, s. 134-135).