Kool Moe Dee
| Imię i nazwisko |
Mohandas Dewese |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1962 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1976 |
| Wydawnictwo | |
| Strona internetowa | |
Mohandas Dewese (ur. 8 sierpnia 1962 w Nowym Jorku) – amerykański raper lepiej znany pod pseudonimem Kool Moe Dee, jeden z pionierów gatunku hip-hop. Był jednym z pierwszych raperów, który zdobyli Nagrodę Grammy oraz pierwszym, który wystąpił podczas ceremonii rozdania[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początek kariery
[edytuj | edytuj kod]Kiedy Dewese uczęszczał do liceum razem ze swoimi kolegami Special K, DJ Easy Lee oraz L.A. Sunshine założył grupę Treacherous Three, która występowała na miejscowych imprezach[1]. Grupa zadebiutowała wydanym w 1980 roku nakładem wytwórni Enjoy Records singlem "The New Rap Language"[2]. Zespół był jednym z pierwszych, który przykładał dużą wagę do technicznego pisania tekstów.
W grudniu 1981 roku doszło do jednego z największych rapowych pojedynków między Kool Moe Dee a Busy Bee Starskim. Podczas jednej z imprez organizowanych w tamtym czasie na Harlemie odbywał się konkurs pojedynków freestyleowych, w których udział brał Busy Bee. Podczas jednej z takich walk, ktoś z tłumu krzyknął "Masz szczęście, że nie startuje z tobą Kool Moe Dee", wtedy raper zdenerwował się i zaczął obrażać Dewesea[3]. Kool Moe Dee nie chcąc zostać dłużny wszedł na scenę i rozpoczął walkę na rymy. W późniejszym wywiadzie raper powiedział:
Najbardziej szaloną rzeczą z tego wszystkiego jest to, że nigdy z nim nie miałem żadnego problemu. W zasadzie on i Spoonie G byli naprawdę spoko podczas wspólnego nagrywania. On i L.A. Sunshine również współpracowali ze sobą, więc to, że są równymi gośćmi tylko nas umacniało przed tą bitwą[3].
Cała walka uznawana jest za przełomowy moment w historii całej kultury hip-hopowej oraz kluczowy moment bitew freestyleowych[4]. Inny amerykański raper KRS-One powiedział o tym zdarzeniu:
To jest ta zmiana warty. Jeśli Kool Moe Dee przegrałby tę bitwę nic z tego co mówimy dzisiaj, nie byłoby powiedziane. To jak mówimy, nic, to by po prostu nie istniało. Wszyscy musielibyśmy dzisiaj zaczynać rym od: Bom didi bom di beng di beng dibi dibi[2].
W 1981 roku Treacherous Three podpisao kontrakt z Sugar Hill Records razem z takim grupą jak Grandmaster Flash and the Furious Five. W 1984 roku wystąpił razem ze swoim zespołem w filmie Rytm ulicy w reżyserii Stana Lathana. Był to pierwszy film poświęcony kulturze hip-hopowej. W tym samym roku grupa wydała swój debiutancki długogrający album zatytułowany po prostu The Treacherous Three.
Kariera solowa
[edytuj | edytuj kod]W 1985 roku po rozpadzie The Treacherous Three, oraz po ukończeniu studiów Kool Moe Dee postanowił rozpocząć karierę solową. W 1986 roku ukazała się pierwsza solowa płyta zatytułowana Kool Moe Dee, która zadebiutowała na 86. miejscu notowania Billboard 200 oraz 23. miejscu listy Top R&B/Hip-Hop Albums[5]. Płyta została dobrze przyjęta zarówno przez fanów jak i krytyków muzycznych. Drugie wydawnictwo How Ya Like Me Now, które zostało wydane rok po debiutanckim albumie było najbardziej udaną płytą w całej dyskografii artysty, uplasowawszy się na 35. miejscu Billboard 200 i 4. miejscu Top R&B/Hip-Hop Albums. Płyta według Recording Industry Association of America uzyskała status platynowej[6]. Kolejny album Knowledge Is King ukazał się w 1989 roku i pomimo wyższych notowań płyta uzyskała tylko status złotej[6]. W tym samym roku Kool Moe Dee wystąpił gościnnie na albumie Quincy Jonesa, Back on the Block obok takich raperów jak Melle Mel, Big Daddy Kane oraz Ice T. Płyta ta w 1991 roku zdobyła Nagrodę Grammy w kategorii Album of the Year, a Kool Moe Dee zdobył nagrodę Grammy w kategorii Nagroda Grammy w kategorii Best Rap Performance by a Duo or Group za utwór Back on the Block[7]. Czwarty album Funke, Funke Wisdom ukazał się w 1991 roku i zadebiutował na 72. miejscu notowania Billboard 200 oraz 19. Top R&B/Hip-Hop Albums[5]. Na albumie pojawili się Chuck D z grupy Public Enemy oraz KRS-One. Ostatni album rapera Interlude ukazał się w 1994 roku lecz został słabo przyjęty przez krytyków.
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy solowe
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Tytuł | Notowanie[5] | Certyfikat[6] (RIAA) | |
|---|---|---|---|---|
| USA 200 | USA R&B | |||
| 1986 | Kool Moe Dee | 83 | 23 | |
| 1987 | How Ya Like Me Now | 35 | 4 |
|
| 1989 | Knowledge Is King | 25 | 2 |
|
| 1991 | Funke, Funke Wisdom | 72 | 19 | |
| 1994 | Interlude | — | — | |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b John Bush: Kool Moe Dee - AllMusic. AllMusic. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- ↑ a b Kool Moe Dee - Old School Hip-Hop. rapstrefa.pl. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- ↑ a b Kool Moe Dee Vs. Busy Bee, Harlem World, 1981 - Old School Hip-Hop. rapstrefa.pl. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- ↑ A Bridge Between Two Eras: Kool Moe Dee as the Sole Survivor - The Best by Kool Moe Dee - Epinions.com. Epinions.com. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- ↑ a b c Kool Moe Dee Album & Song Chart History - Billboard.com. Billboard. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- ↑ a b c RIAA - Gold & Platinum - February 10, 2011. Recording Industry Association of America. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
- ↑ Kool Moe Dee - AllMusic. AllMusic. [dostęp 2011-02-10]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kool Moe Dee na AllMusic.
- Kool Moe Dee na Discogs.