Przejdź do zawartości

Kevin Duckworth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kevin Duckworth
#54, 00
środkowy
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1964
Harvey

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 2008
Gleneden Beach, Oregon

Wzrost

213 cm

Masa ciała

125 kg

Kariera
Aktywność

1986 – 1997

Szkoła średnia

Thornridge (Dolton, Illinois)

College

Eastern Illinois (1982–1986)

Draft

1986, numer: 33
San Antonio Spurs

Kevin Jerome Duckworth (ur. 1 kwietnia 1964 w Harvey, zm. 25 sierpnia 2008 w Gleneden Beach) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji środkowego, uczestnik spotkań gwiazd NBA. Laureat nagrody dla zawodnika, który poczynił największy postęp.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu uczelni Eastern Illinois Duckworth przystąpił do draftu NBA w 1986. Został w nim wybrany z numerem 33 przez klub San Antonio Spurs. Jego debiut nie należał do udanych. Po rozegraniu zaledwie 14. spotkań sezonu regularnego został wytransferowany do Portland Trail Blazers, w zamian za Waltera Berry'ego[1]. Dopiero tam było mu dane pokazać swoje możliwości. Kontuzji doznał bowiem najpierw podstawowy środkowy Blazers – Sam Bowie, który złamał nogę, a następnie jego zmiennik Steve Johnson. W ten sposób Duckworth trafił nieoczekiwanie do składu wyjściowego zespołu z Oregonu. W swoim pierwszym pełnym sezonie w Portland notował średnio 15,8 punktu i 7,4 zbiórki[1], co zaowocowało przyznaniem mu nagrody – NBA Most Improved Player Award, dla zawodnika, który poczynił największy postęp[2]. Podczas kolejnych rozgrywek jego statystyki wzrosły jeszcze bardziej, legitymował się średnimi 18,1 punktu oraz 8 zbiórek. Jego postawa zapewniła mu pierwszy w karierze udział w meczu gwiazd NBA. Po raz kolejny wystąpił w nim dwa lata później (1991).

W 1990 oraz 1992 Blazers awansowali do finałów NBA. W obu jednak przypadkach musieli uznać w nich wyższość rywali, przegrywając najpierw z Detroit Pistons (1–4), a następnie z Chicago Bulls (2–4)[3].

24 czerwca 1993 roku Duckworth został wysłany do Waszyngtonu, w przeciwnym kierunku powędrował natomiast jeden z bliźniaków Grant, Harvey[1]. Problemy z nadwagą powodowały, iż jego efektywność spadała, co powodowało coraz większe ograniczanie czasu gry. W rezultacie po dwóch sezonach spędzonych w barwach Bullets wylądował w Milwaukee. Problemy zdrowotne spowodowały, że wystąpił w zaledwie ośmiu spotkaniach sezonu zasadniczego[1]. Próbował powrócić podczas rozgrywek 1996/1997 już jako gracz Clippers, ale bez większych sukcesów. Był to jego ostatni sezon w karierze.

Po zakończeniu kariery sportowej pracował przez lata dla klubu Trail Blazers.

Zmarł 25 sierpnia 2008 w wyniku kardiomiopatii przerostowej połączonej z ustaniem pracy serca[4]. Zdarzenie miało miejsce w pokoju hotelowym, w Gleneden Beach. Duckworth był w trakcie trasy do Oregonu, gdzie miał być głównym prowadzącym obozu koszykarskiego dla dzieci z ramienia klubu Trail Blazers.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrz turnieju Mid-Continent Conference (1985)[4]
  • MVP turnieju Mid-Continent (1986)
  • Zaliczony do składu Mid-Continent Conference First Team (1986)
  • Wybrany do Galerii Sław Eastern Illinois University – EIU Hall of Fame (1993)[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Kevin Duckworth – Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  2. a b Most Improved Player. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. a b Finals Champions and MVPs. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  4. a b c EIU Legend Kevin Duckworth Passes Away. eiupanthers.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]