Przejdź do zawartości

Eunice Barber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eunice Barber
Ilustracja
Eunice Barber podczas mistrzostw świata w Osace (2007).
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1974
Freetown

Wzrost

175 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata
złoto Sewilla 1999 siedmiobój
złoto Paryż 2003 skok w dal
srebro Paryż 2003 siedmiobój
srebro Helsinki 2005 siedmiobój
srebro Helsinki 2005 skok w dal
Reprezentacja  Sierra Leone
Igrzyska afrykańskie
złoto Harare 1995 skok w dal

Eunice Barber (ur. 17 listopada 1974 w Freetown[1]) – francuska lekkoatletka, wieloboistka, skoczkini w dal, do 1999 roku reprezentantka Sierra Leone. Dwukrotna mistrzyni świata, uczestniczka mistrzostw Europy i halowych mistrzostw świata, wielokrotna triumfatorka Pucharu Europy i Światowego Finału IAAF. Uczestniczka igrzysk olimpijskich w Barcelonie, Atlancie, Sydney i Atenach.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Spędziła swą młodość w Sierra Leone, po raz pierwszy przyjechała do Francji w 1990 roku na zaproszenie tamtejszego komitetu olimpijskiego. Trzy lata później na stale zamieszkała we Francji, przede wszystkim z powodu trwającej wówczas wojny domowej w Sierra Leone[2][3].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1992 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie. Startowała w trzech konkurencjach – w biegu na 100 m przez płotki zajęła 7. miejsce w grupie eliminacyjnej z czasem 15,01; w skoku w dal również odpadła w eliminacjach, na których finalnie zajęła 14. miejsce z rezultatem 5,55 m; natomiast w siedmioboju uzyskała końcowy rezultat 4530 pkt. i z tym wynikiem zajęła 26. miejsce w gronie wszystkich wieloboistek[4][5][6].

Rok później zadebiutowała na mistrzostwach świata w Stuttgarcie, w ich ramach startowała wyłącznie w siedmioboju i nie zdołała go ukończyć. Na kolejnych mistrzostwach świata (rozgrywanych w Göteborgu) zajęła 4. miejsce w konkurencji siedmioboju, na igrzyskach afrykańskich zaś wywalczyła złoty medal w konkurencji skoku w dal[7][8].

Była uczestniczką igrzysk olimpijskich w Atlancie, w trakcie których wystąpiła w trzech konkurencjach. Na eliminacjach zakończyła start w konkurencji skoku w dal (zajęła w grupie 6. miejsce z wynikiem 6,45 m[a][9]) oraz sztafety 4 × 100 m (sierraleońska ekipa została w tej fazie rozgrywek zdyskwalifikowana), natomiast w konkurencji siedmioboju uzyskała końcowy wynik 6342 pkt. plasujący ją na 5. miejscu[10].

W 1997 roku brała udział w mistrzostwach świata rozgrywanych na hali (w Paryżu) oraz na stadionie (w Atenach), jednak nie zdobyła na nich żadnego medalu[7]. Dwa lata później zaczęła reprezentować Francję na zawodach lekkoatletycznych[11]. Pierwszym sukcesem osiągniętym przez Barber po tej zmianie było zdobycie złotego medalu na mistrzostwach świata w Sewilli (w konkurencji siedmioboju)[7].

W swym trzecim starcie olimpijskim, który miał miejsce w Sydney, reprezentowała Francję w konkurencji siedmioboju. Zawodów w tej konkurencji nie ukończyła z powodu kontuzji[12][13].

Siedmioboju nie ukończyła także na mistrzostwach świata w 2001 roku. Przede wszystkim nie zaliczyła żadnej próby w pchnięciu kulą, w związku z czym zdecydowała się wycofać z dalszych startów[14]. Dwa lata później zaś wywalczyła dwa medale mistrzostw świata w Paryżu, w konkurencji siedmioboju zdobyła srebrny medal, natomiast w konkurencji skoku w dal otrzymała tytuł mistrzowski[7].

Na igrzyskach olimpijskich w Atenach nie startowała w konkurencji siedmioboju ze względu na kontuzję[15]. Mimo to wystąpiła w konkurencji skoku w dal, zajmując w grupie eliminacyjnej 16. miejsce z wynikiem 6,37 m[16][b][17].

Rok później powróciła do wysokiej formy, między innymi zdobywając dwa tytuły wicemistrzyni świata na czempionacie w Helsinkach – w skoku w dal (pierwotnie Barber zdobyła brązowy medal, ale za doping została później zdyskwalifikowana Rosjanka Tatjana Kotowa) oraz w siedmioboju (walkę o złoty medal tak jak dwa lata wcześniej przegrała ze Szwedką Caroliną Klüft)[18][19].

W 2009 roku zaczęła przygotowania, z francuską reprezentacją bobslejową, do występu w zimowych igrzyskach olimpijskich w Vancouver[20].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zawody Miasto Miejsce Konkurencja Wynik
1992 Igrzyska olimpijskie Hiszpania Barcelona 26. siedmiobój 4530
7. H bieg na 100 m ppł 15,01
14. H skok w dal 5,55
Mistrzostwa świata juniorów Korea Południowa Seul 14. siedmiobój 5048
1993 Mistrzostwa świata Niemcy Stuttgart DNF siedmiobój N/A
1995 Mistrzostwa świata Szwecja Göteborg 4. siedmiobój 6340
Igrzyska afrykańskie Zimbabwe Harare złoto skok w dal 6,70
1996 Igrzyska olimpijskie Stany Zjednoczone Atlanta 5. siedmiobój 6342
6. H skok w dal 6,45
DSQ H sztafeta 4 × 100 m N/A
1997 Halowe mistrzostwa świata Francja Paryż 6. pięciobój 4558
NM H skok w dal N/A
Mistrzostwa świata Grecja Ateny DNF siedmiobój N/A
15. H skok w dal 6,19
1999 Puchar Europy Francja Paryż srebro skok w dal 6,82
Puchar Europy w wielobojach Czechy Praga złoto siedmiobój 6505
Mistrzostwa świata Hiszpania Sewilla złoto siedmiobój 6861
6. QF bieg na 100 m ppł 13,09
2000 Igrzyska olimpijskie Australia Sydney DNF siedmiobój N/A
2001 Puchar Europy Niemcy Brema srebro skok w dal 6,71
Mistrzostwa świata Kanada Edmonton DNF siedmiobój N/A
2003 Puchar Europy Włochy Florencja złoto skok w dal 6,76
Mistrzostwa świata Francja Paryż srebro siedmiobój 6755
złoto skok w dal 6,99
Światowy Finał IAAF Monako Monako złoto skok w dal 7,05
2004 Igrzyska olimpijskie Grecja Ateny 16. H skok w dal 6,37
2005 Mistrzostwa świata Finlandia Helsinki srebro siedmiobój 6824
srebro skok w dal 6,76
Światowy Finał IAAF Monako Monako brąz skok w dal 6,51
2006 Puchar Europy Hiszpania Malaga złoto skok w dal 6,61
Mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg DNF siedmiobój N/A
2007 Puchar Europy Niemcy Monachium złoto skok w dal 6,73
Mistrzostwa świata Japonia Osaka 8. H skok w dal 6,51
Źródło: [7][8]

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
  • bieg na 100 m – 11,52 (20 lipca 2006, Nancy)
  • bieg na 200 m – 23,53 (3 lipca 1999, Praga)
  • bieg na 800 m – 2:10,55 (27 maja 2001, Götzis)
  • bieg na 100 m ppł – 12,78 (4 sierpnia 2001, Edmonton)
  • skok wzwyż – 1,93 (21 sierpnia 1999, Sewilla)
  • skok w dal – 7,05 (14 września 2003, Monako) NR
  • pchnięcie kulą – 14,12 (12 czerwca 2007, Noisy-le-Grand)
  • rzut oszczepem – 53,10 (15 lipca 2005, Angers)
  • rzut oszczepem (stary model) – 52,44 (10 sierpnia 1995, Göteborg)
  • siedmiobój – 6889 pkt. (5 czerwca 2005, Arles) NR
Halowe
  • bieg na 60 m – 7,36 (13 stycznia 2000, Liévin)
  • bieg na 200 m – 24,01 (13 stycznia 2000, Liévin)
  • bieg na 800 m – 2:18,17 (7 marca 1997, Paryż)
  • bieg na 60 m ppł – 8,11 (22 stycznia 2000, Sindelfingen)
  • skok wzwyż – 1,80 (7 marca 1997, Paryż)
  • skok w dal – 6,86 (15 lutego 1998, Bordeaux)
  • pchnięcie kulą – 13,05 (7 marca 1997, Paryż)
  • pięciobój – 4558 pkt. (7 marca 1997, Paryż) NR

Źródło: [7]

  1. W dniu rozgrywania zawodów zajęła 7. miejsce w grupie, została później przesunięta o jedną pozycję wyżej z powodu dyskwalifikacji za doping reprezentantki Bułgarii Iwy Prandżewej.
  2. W dniu rozgrywania zawodów zajęła 17. miejsce w grupie, została później przesunięta o jedną pozycję wyżej z powodu dyskwalifikacji za doping reprezentantki Stanów Zjednoczonych Marion Jones.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Eunice Barber. olympedia.org. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  2. Nick Davies: The new Barber of Seville remembers her roots. worldathletics.org, 1999-08-24. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  3. Simon Turnbull: Athletics: The one who got away; FIRST NIGHT: EUNICE BARBER. independent.co.uk, 1999-08-28. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (1999-08-28)]. (ang.).
  4. Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Women's 100 metres Hurdles Round One. sports-reference.com. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-07)]. (ang.).
  5. Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Women's Long Jump Qualifying Round. sports-reference.com. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-26)]. (ang.).
  6. Athletics at the 1992 Barcelona Summer Games: Women's Heptathlon. sports-reference.com. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-24)]. (ang.).
  7. a b c d e f Eunice BARBER | Profile | World Athletics. worldathletics.org. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  8. a b Eunice Barber. athleticspodium.com. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  9. Long Jump, Women (1996 Summer Olympics). olympedia.org. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  10. Official Report of the Centennial Olympic Games, v.3. digital.la84.org. s. 87, 91, 104. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-08)]. (ang.).
  11. The Commonwealth Yearbook 2015 - Sierra Leone. commonwealthofnations.org, 2015-10-02. s. 2. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-28)]. (ang.).
  12. Athletics. Official Report of the XXVII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2001-07-01. s. 528. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
  13. Heptathlon world champ pulls out. tribuneindia.com, 2000-09-25. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-27)]. (ang.).
  14. 800 Metres | Results | Edmonton (Commonwealth Stadium) 2001 | World Athletics Championship. worldathletics.org. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  15. Barber out of heptathlon. eurosport.com, 2004-08-16. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  16. Athletics. Official Report of the XXVIII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2004-08-29. s. 332. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-13)]. (ang.).
  17. Long Jump, Women (2004 Summer Olympics). olympedia.org. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
  18. 2005 10th IAAF World Championships - Helsinki - Women's Long Jump. sport-olympic.gr. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-02-08)]. (ang.).
  19. Kluft denies Barber in heptathlon. edition.cnn.com, 2005-08-07. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  20. Lekkoatletka bobsleistką. sport.tvp.pl, 2009-10-04. [dostęp 2023-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-18)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]