Dihydralazyna

Dihydralazyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	(4-hydrazynyloftalazyn-1-ylo)hydrazyna
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	dihydralazini sulfas hydricus
inne	(ftalazyno-1,4(2H,3H)-diilideno)dihydrazyna
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C8H10N6
Masa molowa	190,21 g/mol
Wygląd	pomarańczowe igły po krystalizacji z wody
	Identyfikacja
Numer CAS	484-23-1
PubChem	10230
DrugBank	DB12945
SMILES
	C1=CC=C2C(=C1)C(=NN=C2NN)NN
InChI
	InChI=1S/C8H10N6/c9-11-7-5-3-1-2-4-6(5)8(12-10)14-13-7/h1-4H,9-10H2,(H,11,13)(H,12,14)
	InChIKey
	VQKLRVZQQYVIJW-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Temperatura rozkładu	ok. 180 °C; 233 °C (siarczan)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
Numer RTECS	TH8849900
Dawka śmiertelna	LD50 106 mg/kg (mysz, dootrzewnowo)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	C02DB01, C02LG01, C02LG51
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka
Okres półtrwania	4–5 h
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	z moczem
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dihydralazyna (łac. dihydralazinum) – organiczny związek chemiczny, lek hipotensyjny, pochodna hydrazynoftalazyny. Obniża przede wszystkim ciśnienie rozkurczowe rozszerzając bezpośrednio tętniczki obwodowe, rozszerza naczynia krwionośne^[3], zwiększa przepływ krwi oraz zmniejsza obciążenie następcze^[4].

Farmakokinetyka

Maksymalne działanie leku następuje po ok. 30 minutach, maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga po 1–1,5 godziny. Biologiczny okres półtrwania wynosi 4–5 godzin. Metabolizm dihydralazyny przebiega w wątrobie. Wydalanie następuje przez nerki^[4].

Wskazania

nadciśnienie tętnicze (zwykle w leczeniu skojarzonym z beta-blokerami)^[3].

Przeciwwskazania

Przeciwwskazania do stosowania dihydralazyny^[3]^[4]:

nadwrażliwość na lek
zaburzenia krążenia mózgowego
choroby serca
tętniak rozwarstwiający aorty

Działania niepożądane

Działania niepożądane obejmują^[3]^[4]:

brak apetytu
nudności
wymioty
biegunka
bóle i zawroty głowy
apatia
skłonności depresyjne
parestezje
stany gorączkowe
skórne odczyny alergiczne
zatrzymanie płynów w organizmie
zaburzenia układu krążenia
zmniejszenie liczby erytrocytów i stężenia hemoglobiny
obrzęki

Interakcje

Osłabia działanie leków z grupy sympatykomimetyków. Wzmacnia działanie m.in. leków hipotensyjnych, nasennych, uspokajających^[3].

Preparaty

Dihydralazinum – tabletki

Dawkowanie

Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Dorośli zwykle 25–75 mg na dobę w 2–3 dawkach, nie więcej niż 125 mg na dobę^[4].

Uwagi

Lek może upośledzać sprawność psychofizyczną, dlatego nie należy prowadzić pojazdów oraz obsługiwać urządzeń mechanicznych w trakcie jego przyjmowania. Przeciwwskazane jest stosowanie dihydralazyny w ciąży oraz w okresie karmienia piersią^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Dihydralazine, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 14, Whitehouse Station, New Jersey: Merck & Company, 2006, ISBN 978-0-911910-00-1, OCLC 938242785 (ang.).
↑ Dihydralazine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2016-01-04] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Frank Flake: Leki w medycynie ratunkowej i intensywnej terapii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban i Partner, 2005. ISBN 83-89581-22-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Merck-1] Dihydralazine, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 14, Whitehouse Station, New Jersey: Merck & Company, 2006, ISBN 978-0-911910-00-1, OCLC 938242785 (ang.).

[CID-2] Dihydralazine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2016-01-04] (ang.).

[Flake-3] Frank Flake: Leki w medycynie ratunkowej i intensywnej terapii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban i Partner, 2005. ISBN 83-89581-22-1.

[ILMP-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.

[1]

[2]

[3]

[4]