Przejdź do zawartości

Andrzej Kosina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Kosina
Ilustracja
podchorąży podchorąży
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1898
Berehy Dolne

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1920
Głębokie

Przebieg służby
Lata służby

1919-1920

Siły zbrojne

Wojsko Polskie,

Jednostki

V Batalion Saperów

Stanowiska

dowódca plutonu saperów

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Andrzej Roman Kosina (ur. 28 lutego 1898 w Berehach Dolnych, zm. 5 lipca 1920 w Głębokiem) – podchorąży saperów Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Protoplastą rodu Kosinów był XVII-wieczny czeski powstaniec, Jan Kozina[1]. Andrzej Kosina urodził się 28 lutego 1898[2] jako syn Jana Macieja (1859–1943) i Pauliny, z domu Girtler von Kleeborn (1862–1945)[3][4]. Ojciec był inżynierem leśnictwa, pracował jako nadleśniczy w Galicji, mierniczy przysięgły, był wykładowcą na Wydziale Leśnictwa Politechniki Lwowskiej[3][4]. Pochodząca z austriackiej rodziny matka była absolwentką Konserwatorium Muzycznego we Lwowie, początkowo była pianistką[3]. Kosinowie mieli pięcioro dzieci, czterech synów: najstarszy Jan Józef (1894–1940, oficer dyplomowany, ofiara zbrodni katyńskiej), Stanisław (1896–1988, doktor praw, konsul), Andrzej (1898–1920), Piotr (1902–1939, inżynier leśnik, zginął od bomby podczas kampanii wrześniowej[5]) oraz córka Helena (1900–2000, nauczycielka języka polskiego, działaczka społeczna)[6][3][4] (1900–2000).

Andrzej Kosina w 1916 zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku[2][7]. Podczas nauki szkolnej działał w ruchu skautowym, w trakcie I wojny światowej w 1915 dokonał reaktywacji i był drużynowym I Drużyny Skautowej im. Stanisława Żółkiewskiego w Sanoku[8][9] (jego poprzednikami byli m.in. Jan Bratro, Tadeusz Piech)[10].

Podjął studia na Wydziale Matematyki Politechniki Lwowskiej. Od pierwszego roku studiów był asystentem Kazimierza Bartela[a].

Walczył na wojnie z bolszewikami. W stopniu podchorążego dowodził plutonem w 2 kompanii V batalionu saperów. 5 lipca 1920 w czasie odwrotu 2/V bsap z futoru Stodoliszcze (gmina Plisa) została zaatakowana przez kawalerię bolszewicką. Zginął bohaterską śmiercią prowadząc swój pluton do kontrataku pod Głębokiem. Za wykazaną w walce „nieustraszoną odwagę i zimną krew” został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych[11][b].

Ciało Andrzeja Kosiny nie zostało pochowane w oznaczonym grobie. Jego osobę upamiętniała tablica na Pomniku Poległych Saperów, nieistniejącym od końca II wojny światowej.

Bratankiem Andrzeja był syn Jana Józefa, Jan Juliusz (1924–1998).

  1. Paweł Kosina podał, że Andrzej Kosina podjął studia na Uniwersytecie Franciszkańskim we Lwowie, jednak Kazimierz Bartel był profesorem na Politechnice Lwowskiej.
  2. Paweł Kosina podał, że także wniosek o nadanie Orderu Virtuti Militari zostało zakończone nadaniem tego odznaczenia – Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele (cz. 3). „Góra Przemienienia”, s. 10, 24 (148) z 11 czerwca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.  i Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 34. ISBN 83-924210-0-0..

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Paweł Kosina. Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. „Góra Przemienienia”, s. 11, 22 (14) z 28 maja 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. 
  2. a b XXXIV. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1915/16. Sanok: Fundusz Naukowy, 1916, s. 52.
  3. a b c d Adam Klisko: Aby więcej wiedzieć. niedziela.pl. [dostęp 2014-02-24].
  4. a b c Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny. Życiorys patronki. sanok.civ.pl. [dostęp 2014-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2014)].
  5. Leśnicy, którzy ponieśli śmierć w latach wojny i prześladowań w okresie 1938-1949 na terenie Małopolski Wschodniej i powojennej Rzeszowszczyzny. krosno.lasy.gov.pl. [dostęp 2014-11-16].
  6. Pozostaną w pamięci. Helena Kosina (1900-2000). Pożegnanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (435), s. 7, 10 marca 2000. 
  7. Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-07-05].
  8. Alojzy Zielecki, Rozwój ruchu niepodległościowego, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 474.
  9. Alicja Wolwowicz, Zarys dziejów sanockiego harcerstwa, [w:] 95 lat sanockiego harcerstwa 1911–2006, Sanok 2006, s. 7.
  10. Alojzy Zielecki. Polski ruch niepodległościowy w Sanoku i regionie na tle wydarzeń krajowych przełomu XIX i XX wieku. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 199-200, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  11. Dzień Inżynierji Wojskowej. Jednorazowe wydawnictwo pisma „Na Widnokręgu S.P.J” poświęcone uroczystości odsłonięcia pomnika poległych saperów, Warszawa 1933, s. 80, Andrzej Kosina figuruje jako podchorąży X Batalionu Saperów, odznaczony Krzyżem Walecznych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]