Przejdź do zawartości

Aleksandra Zabielina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandra Zabielina
Александра Забелина
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1937
Moskwa

Data i miejsce śmierci

27 marca 2022
Moskwa

Wzrost

157 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Rzym 1960 szermierka
(floret druż.)
złoto Meksyk 1968 szermierka
(floret druż.)
złoto Monachium 1972 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Londyn 1956 floret druż.
złoto Paryż 1957 floret ind.
złoto Filadelfia 1958 floret druż.
złoto Turyn 1961 floret druż.
złoto Gdańsk 1963 floret druż.
złoto Moskwa 1966 floret druż.
złoto Montreal 1967 floret ind.
złoto Ankara 1970 floret druż.
złoto Wiedeń 1971 floret druż.
srebro Budapeszt 1959 floret druż.
srebro Turyn 1961 floret ind.
srebro Buenos Aires 1962 floret druż.
srebro Moskwa 1966 floret ind.
srebro Montreal 1967 floret druż.
srebro Hawana 1969 floret druż.
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Aleksandra Iwanowna Zabielina (ros. Александра Ивановна Забелина, ur. 11 marca 1937 w Moskwie[1], zm. 27 marca 2022 tamże[2]) – rosyjska florecistka reprezentująca ZSRR, trzykrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Rzymie w 1960 roku wspólnie z Walentiną Rastworową, Tatjaną Pietrienko, Ludmiłą Sziszową, Walentiną Prudskową i Galiną Gorochową wywalczyła złoto w turnieju drużynowym. Indywidualnie odpadła w ćwierćfinałach. Na rozgrywanych osiem lat później igrzyskach olimpijskich w Meksyku reprezentacja ZSRR w składzie: Jelena Biełowa, Galina Gorochowa, Aleksandra Zabielina, Swietłana Czirkowa i Tatjana Samusienko (Pietrienko) zdobyła drużynowo złoty medal. W rywalizacji indywidualnej tym razem odpadła w drugiej rundzie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 razem z Biełową, Gorochową, Czirkową i Samusienko zdobywając kolejny złoty medal w zawodach drużynowych. W zawodach indywidualnych dotarła do ćwierćfinałów.

Podczas mistrzostw świata w Londynie w 1956 roku Wiwietta Jagodina, Emma Jefimowa, Tamara Jewpłowa, Walentina Rastworowa, Nadieżda Szytikowa i Aleksandra Zabielina zwyciężyły w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywała także złote medale na mistrzostwach świata w Filadelfii (1958), mistrzostwach świata w Turynie (1961), mistrzostwach świata w Gdańsku (1963), mistrzostwach świata w Moskwie (1966), mistrzostwach świata w Ankarze (1970) i mistrzostwach świata w Wiedniu (1971) oraz srebrne na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1959), mistrzostwach świata w Buenos Aires (1962), mistrzostwach świata w Montrealu (1967) i mistrzostwach świata w Hawanie (1969). Ponadto czterokrotnie zdobywała medale indywidualnie: złote na MŚ 1957 i MŚ 1957 oraz srebrne na MŚ 1961 (za Heidi Schmid z RFN) i MŚ 1966 (za Olgą Szabó-Orbán) i brązowy na MŚ 1966 (za Tatjaną Pietrienko)[3].

W latach 1957–1959, 1962, 1968 i 1972 zdobywała indywidualne mistrzostwo ZSRR. Po zakończeniu kariery pracowała jako trener w Moskwie. Odznaczona Orderem „Znak Honoru”, Medalem „Za pracowniczą dzielność” i Medalem „Za pracowniczą wybitność”[4].

Starty olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Rzym 1960
  • floret drużynowo – złoto
Meksyk 1968
  • floret drużynowo – złoto
Monachium 1972
  • floret drużynowo – złoto

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]