kombinować
kombinować (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. skombinować)
- (1.1) łączyć różne części w spójną całość
- (1.2) pot. zdobywać dzięki sprytowi
- (1.3) pot. wyciągać wnioski na podstawie jakichś danych
czasownik przechodni niedokonany (dk. wykombinować)
- (2.1) pot. szukać wyjścia z sytuacji, zastanawiać się nad rozwiązaniem problemu
- (2.2) pot. sprytnie, na granicy uczciwości lub nieuczciwie załatwiać interesy
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)
- (3.1) pot. majstrować w czymś
- (3.2) pot. nawiązywać intymne relacje
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) komponować, łączyć, zespalać, zestawiać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kombinat mrz, kombinacja ż, kombinator mos, kombinowanie n
- przym. kombinacyjny, kombinowany
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) combine
- bułgarski: (1.1) комбинирам
- francuski: (1.1) combiner
- hiszpański: (1.1) combinar
- niemiecki: (1.1) kombinieren
- włoski: (1.1) combinare
- źródła: