wstępować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[fstɛ̃mˈpɔvat͡ɕ], AS[fstẽmpovać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wstąpić)

(1.1) wejść gdzieś na krótko
(1.2) wchodzić gdzieś wyżej
(1.3) książk. wchodzić do wnętrza
(1.4) zostawać członkiem jakiejś organizacji, ugrupowania
(1.5) urz. stawać się elementem określonej relacji
(1.6) o uczuciu: ogarniać kogoś
(1.7) stawać się opanowanym przez coś lub kogoś
odmiana:
(1.1-7) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) We wtorki po szkole wstępuję do babci.
(1.1) Celina musi zawsze wstępować do tej samej drogerii?
(1.2) Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba[1].
(1.3) Hobbity bały się wstępować w mroczną gęstwinę.
(1.4) Poetka wstępowała do partii dwukrotnie.
(1.4) Dziewczęta zazwyczaj wstępowały do karmelitanek po maturze.
(1.5) Jej synowie wstępowali w związki małżeńskie rok po roku.
(1.6) Wstępowała w nich nadzieja, gdy tylko było z oddali słychać dźwięk dzwonów.
(1.7) Ile razy z nim rozmawiała, jakby diabeł w nią wstępował.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wstępować do apteki / babci / dziadków / kiosku / kościoła / rodziców / sklepu / rzeźnika
(1.2) wstępować na podium / podwyższenie / szczyt
(1.4) wstępować do partii / stowarzyszenia / zakonu / zgromadzenia / związku / ZHR
(1.5) wstępować w związek małżeński
synonimy:
(1.1) wpadać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wstęp mrz, wstępny mos, wstępniak mrz, wstępowanie n, wstąpienie n
czas. stąpać, wstąpić dk.
przym. wstępny
przysł. wstępnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dzieje Apostolskie 1,11, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Marian Wolniewicz).