Ẓāʾ
litera alfabetu arabskiego
Ẓāʾ (ظ) – siedemnasta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ðˁ], tj. faryngalizowanej spółgłoski szczelinowejmiędzyzębowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od arabskiej litery ط.
| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ظ |
|---|---|
| Postać początkowa |
ظـ |
| Postać środkowa |
ـظـ |
| Postać końcowa |
ـظ |
| Podstawowy alfabet | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
W języku polskim litera ẓāʾ jest transkrybowana za pomocą litery Z[2].
W arabskim systemie liczbowym literze ẓāʾ odpowiada liczba 900.
Postacie litery
edytuj| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ظ | ـظ | ـظـ | ظـ |
Kodowanie
edytuj| Znak | ظ | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Zah | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1592 | U+0638 |
| UTF-8 | 216 184 | d8 b8 |
| Odwołania znakowe SGML | ظ | ظ |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
- ↑ Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.