Saltar ao contido

Teoría do valor-traballo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Parte da serie sobre
Marxismo
Conceptos fundamentais
Alienación
Burguesía
Comunismo
Explotación
Forzas produtivas
Hexemonía cultural
Loita de clases
Materialismo dialéctico
Materialismo histórico
Medios de produción
Modo de produción
Plusvalía
Proletariado
Relacións de produción
Teoría do valor-traballo
Outras ligazóns
Marxismo
Economía marxista

A Teoría do valor-traballo (TVL, tamén teoría laboral do valor ou TLV) é unha teoría que considera que o valor dun ben ou servizo depende directamente da cantidade de traballo que leva incorporado.

Antecedentes

[editar | editar a fonte]

Adam Smith consideraba que o traballo era a unidade de medida exacta para cuantificar o valor. Para el o valor era a cantidade de traballo que un podía recibir a cambio da súa mercancía. Trátase da teoría do valor comandado ou adquirido. Aínda que non era o factor determinante dos prezos, estes oscilaban cara ao seu prezo de produción grazas ao xogo da oferta e a demanda.

Posteriormente David Ricardo desenvolveu unha teoría do valor-traballo incorporado na súa obra Principios de economía política e da imposición, de 1817. En devandito ensaio afirmaba que todos os custos de produción son custos laborais que se pagan dunha forma directa ou acumulándoos ao capital. Pensaba que os prezos dependerían da cantidade de traballo incorporado nos bens ou servizos.

Thomas Hodgskin, un socialista ricardiano, consideraba que a teoría do valor-traballo ricardiana tería lugar nunha economía estrita de libre mercado que provocase a desaparición do capitalismo.

A teoría do valor-traballo en Marx

[editar | editar a fonte]

A teoría do valor-traballo coñécese principalmente polos estudos respecto diso de Karl Marx, sendo un principio fundamental no pensamento económico do marxismo. Marx pensaba firmemente que só o traballo produce o valor, e na súa obra O capital desenvolveu esta tese. Para iso estableceu catro conceptos distintos de valor: individuais (serve para comparar o valor directo e o valor de produción), directos (só ten en conta a competencia intrasectorial), de produción (ten en conta a competencia intrasectorial e intersectorial) e efectivos (o prezo da realidade mercantil). Con todo, Marx non finalizou a análise matemática da cuestión.

Mediante esta teoría Marx chega á existencia do plusvalía, que consistiría a fonte da ganancia do posuidor de capital no modo de produción capitalista, e xorde do plustraballo ou o traballo máis aló do necesario para producir o valor da forza de traballo.

Actualidade

[editar | editar a fonte]

Na actualidade existen distintas correntes marxistas que fan distintas lecturas da teoría do valor traballo en Marx. Segundo a corrente maioritaria, o valor dun produto está formado polas horas de traballo efectivo realizadas por persoas de capacidade media que foron necesarias para a creación de devandito produto (o tempo de traballo socialmente necesario). Diversas escolas económicas criticaron esta teoría, por considerar que é imposible determinar cal é o traballo efectivo e cal é a capacidade media.

Segundo outra corrente, minoritaria dentro do marxismo, na que se poden atopar ao filósofo Felipe Martínez Marzoa e o economista Diego Guerrero, o valor traballo limítase aos valores de produción.

Mentres que para algúns marxistas o valor traballo só existe na sociedade capitalista, e non na socialista, para outros o valor traballo debe empregarse para determinar o valor dos produtos e servizos na sociedade socialista.

O autor mutualista Kevin Carson incluíu na teoría algúns conceptos das escolas marxinalistas.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]