Saltar ao contido

Saving Private Ryan

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Saving Private Ryan
Logo do filme.
Ficha técnica
Título orixinalSaving Private Ryan
DirectorSteven Spielberg
ProdutorIan Bryce
Mark Gordon
Gary Levinsohn
Steven Spielberg
GuiónRobert Rodat
IntérpretesTom Hanks
Tom Sizemore
Edward Burns
Barry Pepper
Adam Goldberg
Matt Damon
MúsicaJohn Williams
FotografíaJanusz Kamiński
MontaxeMichael Kahn
DistribuidoraDreamWorks
Paramount Pictures
Estrea24 de xullo de 1998
Duración169 minutos
OrixeEstados Unidos de América Estados Unidos
XéneroDrama, Histórico
Orzamento$70 000 000[1]
Recadación$481 840 909
Na rede
IMDB: tt0120815 Filmaffinity: 824508 Allocine: 18598 Rottentomatoes: m/saving_private_ryan Mojo: savingprivateryan Allmovie: v163037 TCM: 335178 Metacritic: movie/saving-private-ryan TV.com: movies/saving-private-ryan BNE: XX4045913 Netlix: 21878564 Editar o valor en Wikidata

Saving Private Ryan é un filme estadounidense de 1998 dirixido por Steven Spielberg, cuxa historia é unha adaptación dun suceso real.

É destacable precisar que esta película recadou en portelo, soamente en Estados Unidos, 500 millóns de dólares e, xa que logo, é considerada como unha das películas con maior recadación da historia. 9 anos despois da súa estrea, aínda é considerada por moitos como a mellor película bélico-dramática que se fixo, grazas á maxia de Steven Spielberg quen durante toda a súa vida soñara con realizar un proxecto coma este.

Logo deste filme, Spielberg interesouse no desembarco de Normandía e coproduciu xunto con Tom Hanks, a miniserie televisiva Band of Brothers (Irmáns de Sangue), estreada en 2001.

A película transcorre durante a segunda guerra mundial. Tralo desembarco de Normandía, o capitán Miller recibe a orde de atopar ao soldado James Francis Ryan e levalo de volta a casa. Isto débese a que o Xefe de Estado do Exército pretende evitarlle a pena á nai de Ryan de perder a catro fillos (xa perdeu tres na guerra), logo de ler unha carta escrita por Abraham Lincoln.

Miller diríxese con oito homes ó lugar onde, supostamente, o soldado Ryan saltou en paracaídas coa 101 Aerotransportada. Durante a misión, Miller e os seus homes chegan a unha cidade que está sendo atacada polos alemáns, no que un decimado pelotón estadounidense se defende. Conseguen acabar cos atacantes, pero no transcurso da batalla, Cappazzo, da compañía de Miller, morre ó intentar salvar unha nena.

Pola noite, nunha igrexa, os soldados cóntanse a súa vida, pensando en que, nesta misión, poden atopar a morte. Finalmente, a compañía de Miller chega a un campamento da 101, onde preguntan por Ryan sen éxito. Continuando a marcha, Miller e os seus homes chegan a unha estación de radar, que logran tomar, perdendo a outro home. É aquí onde fan prisioneiro a un soldado nazi quen, tras suplicar pola súa vida, marcha cos ollos vendados, posto a entregarse á primeira patrulla aliada que atope. Tras emboscar a un camión eiruga dos alemáns, con axuda de soldados da 101, Miller dá co sodado Ryan, que se nega a irse, a pesar de que morreron dous homes por el, dado que ten que quedar a defender unha ponte que é vital para os Aliados.

Personaxes

[editar | editar a fonte]

Galardóns e nomeamentos

[editar | editar a fonte]
  • 1998: 5 Oscars: Director, fotografía, montaxe, son e efectos sonoros. 11 nomeamentos.
  • 1998: 2 Globos de Ouro: Mellor película: Drama e director. 5 nomeamentos.
  • 1998: 2 premios BAFTA: Mellores efectos visuais, son. 10 nomeamentos.
  • 1998: Nomeado ó Cesar: Mellor filme estranxeiro.
  • 1998: Círculo de críticos de Nova York: Mellor filme.

O suceso real

[editar | editar a fonte]

O tenente coronel Father Francis Sampson escribiu un libro coas súas memorias chamado Look Out Below! (ISBN 1-877702-00-5), publicado en 1958, onde narra sobre a 101ª División Aerotransportada e sobre o sarxento Frederick Niland, de quen se basearon para crear o personaxe do soldado Ryan.

Segundo o relato, Niland descendeu con algúns paracaidistas da 101ª División Aerotransportada moi lonxe do punto de reunión e marcharon á localidade de Carentan para reunirse co resto da división. Alí, o tenente coronel Sampson avisoulle sobre a morte dos seus tres irmáns (dous en Normandía e o outro no Extremo Oriente). Decatado da famosa morte dos irmáns Sullivan o tenente coronel Sampson tamén lle arranxou unha viaxe ao Reino Unido, de onde posteriormente partiu para retornar a Tonawada, Nova York e reunirse cos seus pais Michael e Augusta Niland.

O suceso real ten 5 diferenzas do filme, por ser adaptación:

  1. Niland era sarxento e Ryan un soldado raso.
  2. Niland reuniuse el mesmo coa súa división, Ryan foi buscado por un escuadrón en zona de combate.
  3. A Niland sobrevivíanlle ambos os pais, a nai de Ryan era viúva.
  4. Os pais de Niland recibiron os tres telegramas sobre os seus fillos mortos sucesivamente, a nai de Ryan recibiu os tres xuntos no momento.
  5. O irmán de Niland que supostamente morreu en Extremo Oriente, pero estaba vivo e era prisioneiro de guerra, posteriormente foi repatriado.

Miscelánea

[editar | editar a fonte]
  • Algunhas localizacións do filme foron:
O Cemiterio ós soldados estadounidenses caídos durante a Segunda Guerra Mundial, onde se filmaron a primeira e última escena.
A localidade irlandesa de Curracloe, Wexford, onde se filmou a escena do Día D.
A localidade inglesa de Hatfield, Hertfordshire.
  • Os combates do filme inspiraron á creación de videoxogos, que trataron de recrear o Día D, son:
1. Medal of Honra: Allied Assault.
2. Medal of Honra: Frontline.
3. Call of Duty.
4. Return to Castle Wolfenstein.
5. Day of the Defeat.
6. e ata Unreal Tournament.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Alex Kershaw. The Bedford Boys: One American Town's Ultimate D-Day Sacrifice. Dá Capo Press, 2003. ISBN 0-306-81355-6. (en inglés)

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]