Artemisia Gentileschi

Artemisia Gentileschi
	;
Biografía
Nacemento	8 de xullo de 1593 ; Roma (Estados Pontificios)
Morte	1653 (59/60 anos); Nápoles (Casa dos Austria)
Pintora de cámara
Datos persoais
Grupo étnico	Pobo italiano
Actividade
Campo de traballo	Pintura
Lugar de traballo	Roma (1622–1626); Florencia (1610–1620); Venecia ; Xénova ; Nápoles
Ocupación	pintora, artista
Membro de	Accademia delle Arti del Disegno
Xénero artístico	Retrato, pintura relixiosa, Pintura de historia e pintura mitolóxica
Movemento	Caravaggismo
Catálogo crítico	Orazio and Artemisia Gentileschi (en) (2001); Artemisia Gentileschi and the Authority of Art (en) (1999)
Profesores	Orazio Gentileschi (pt)
Obra
	Obras destacables (década de 1610) Judite e sua criada (pt) ; (1613) Xudit decapitando a Holofernes (Artemisia Gentileschi, Nápoles); (1615) Alegoria da inclinação (pt) ; (1615) Autorretrato como mártir feminino (pt) ; (1636) Adoração dos magos (pt) ; (1649) Suzana e os idosos (Brno) (pt) ;
Familia
Cónxuxe	Pierantonio Stiattesi
Pais	Orazio Gentileschi e Prudenzia di Ottaviano Montoni
Irmáns	Francesco Gentileschi
	Sinatura
Descrito pola fonte	The Great Theatre of Dutch Painters (en) , (sec:Artemisia Gentileschi); Women Painters of the World (Pintoras do Mundo) (pt) , (sec:Gentileschi, Artemisia); English Female Artists (en) , (sec:Gentileschi, Artemisia, i. 21)

Artemisia Lomi Gentileschi, nada en Roma o 8 de xullo de 1597 e finada en Nápoles contra 1654, foi unha pintora caravaggista italiana coñecida como Artemisia. Filla do pintor toscano Orazio Gentileschi (1563-1639) , viviu na primeira metade do século XVII. Agostino Tassi foi o seu mestre de debuxo.

O seu pai, seguidor do naturalismo tenebrista de Caravaggio,^[1] cedeulle en herdanza o seu obradoiro,^[1] e influíuna cunha forte acentuación dramática, produto das obras de Caravaggio e cargada de efectos teatrais. Este elemento estilístico contribuíu á difusión do caravaggismo en Nápoles, cidade á cal se trasladou en 1630.

Obra

Artemisia era a súa propia axente e administradora da súa obra, na que predominan as mulleres-símbolo, como por exemplo Lucrecia, Batxeba, Xudith ou Cleopatra, enfocadas dende un punto de vista feminino.^[1] Por exemplo, no seu cadro Susana e os vellos, un nu que pintou con dezasete anos, non escolle como era habitual o intre do baño de Susana, senón no que marcha arrepiada polas olladas luxuriosas dos vellos.^[1]

Outro exemplo é a súa Xudit en Xudit decapitando a Holofernes, nin nova, nin vulnerable ou feble, senón unha muller forte de mediana idade concentrada e que sabe o que fai, e que ademais é axudada por unha criada cómplice.^[1] A súa experiencia vital tivo unha grande influencia na súa produción. Tivo predilección por temas que xa pintaban Caravaggio, Rembrandt e Rubens.^[1]

Recoñecemento

O documental Artemisia Gentileschi, la pintora guerrera recupera a súa figura.^[2]

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Mujeres artistas de la historia, Michelle Brugués Widner, dDONA, páxs. 76-77, abril-maio 2011, B-4987-2006 (en castelán)
↑ Gómez, Berta (2021-02-10). "‘Artemisia Gentileschi, pintora guerrera’: el documental que rescata la figura de la artista sin sensacionalismo". ElDiario.es (en castelán). Consultado o 2021-02-11.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Biografía de Artemisia (en italiano)

Este artigo sobre arte é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[brugues-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 Mujeres artistas de la historia, Michelle Brugués Widner, dDONA, páxs. 76-77, abril-maio 2011, B-4987-2006 (en castelán)

[2] Gómez, Berta (2021-02-10). "‘Artemisia Gentileschi, pintora guerrera’: el documental que rescata la figura de la artista sin sensacionalismo". ElDiario.es (en castelán). Consultado o 2021-02-11.

[1]

[2]