Gran Premio de Italia de 1990

O Gran Premio de Italia de 1990 (oficialmente Coca-Cola 61° Gran Premio d'Italia) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 9 de setembro de 1990 en Monza. Foi a duodécima carreira da tempada de Fórmula Un de 1990. A carreira foi o 60º Gran Premio de Italia e o 55º que se celebrou en Monza.

Modelo:Competición deportivaGran Premio de Italia de 1990
Nome oficialCoca-Cola 61° Gran Premio d'Italia Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio de Italia Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1990 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento53 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto de Monza (Monza) 45°37′14″N 9°17′22″L / 45.620555555556, 9.2894444444444 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude5,793 km Editar o valor en Wikidata
PaísItalia Editar o valor en Wikidata
Data9 de setembro de 1990 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoAyrton Senna Editar o valor en Wikidata
Pole positionAyrton Senna Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaAyrton Senna Editar o valor en Wikidata

O piloto brasileiro Ayrton Senna nun McLaren-Honda logrou a pole position e logo liderou todas as voltas, gañando a carreira por seis segundos sobre o seu rival ao título, o piloto francés Alain Prost que pilotaba o Ferrari. Senna tamén logrou a volta rápida da carreira, logrando un Grand Slam. Co compañeiro austríaco de Senna, Gerhard Berger, o podio foi idéntico ao do anterior Gran Premio.

Cerca do final da primeira volta, Derek Warwick estrelouse co seu Lotus-Lamborghini na Parabólica, golpeando o garda raíl a unha velocidade estimada de 225 km/h. A carreira detívose na segunda volta e reiniciouse sobre a distancia orixinal. Warwick, admitiu que fora a súa propia culpa simplemente abrirse demasiado na Parabólica, resultou ileso do mesmo xeito que un comisario de pista que tivo que tomar medidas de fuxida rápida para evitar os restos que saíron despedidos cando o coche golpeou a vala. De feito, Warwick correu polo pit lane ata os boxes de Team Lotus e saíu de novo no coche de reposto co resto dos participantes.[1]

A vitoria de Senna sobre Prost ampliou a brecha de puntos do campionato a 16 puntos, a maior brecha entre os dous de toda a tempada ata ese momento.

Clasificación

editar

Pre Clasificación

editar
Pos Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 14   Olivier Grouillard Osella-Ford 1:26.947
2 31   Bertrand Gachot Coloni-Ford 1:27.594 +0.647
3 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:27.773 +0.826
4 18   Yannick Dalmas AGS-Ford 1:28.113 +1.166
5 33   Roberto Moreno EuroBrun-Judd 1:28.703 +1.756
6 34   Claudio Langes EuroBrun-Judd 1:35.061 +8.114
7 39   Bruno Giacomelli Life 1:55.244 +28.297

Cualificación

editar
Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 27   Ayrton Senna McLaren-Honda 1:22.972 1:22.533
2 1   Alain Prost Ferrari 1:23.497 1:22.935 +0.402
3 28   Gerhard Berger McLaren-Honda 1:23.239 1:22.936 +0.403
4 2   Nigel Mansell Ferrari 1:23.141 1:23.720 +0.608
5 4   Jean Alesi Tyrrell-Ford 1:24.159 1:23.526 +0.993
6 5   Thierry Boutsen Williams-Renault 1:24.042 1:23.984 +1.451
7 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 1:24.253 1:24.555 +1.720
8 19   Alessandro Nannini Benetton-Ford 1:25.567 1:24.583 +2.050
9 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 1:24.699 1:24.987 +2.166
10 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 1:26.170 1:25.556 +3.023
11 12   Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 1:26.110 1:25.629 +3.096
12 11   Derek Warwick Lotus-Lamborghini 1:25.728 1:25.677 +3.144
13 29   Éric Bernard Lola-Lamborghini 1:25.927 1:26.154 +3.394
14 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 1:26.449 1:26.081 +3.548
15 23   Pierluigi Martini Minardi-Ford 1:26.330 1:26.516 +3.797
16 16   Ivan Capelli Leyton House-Judd 1:26.712 1:26.735 +4.179
17 8   Stefano Modena Brabham-Judd 1:26.950 1:27:997 +4.417
18 30   Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 1:27.074 1:26.962 +4.429
19 21   Emanuele Pirro Dallara-Ford 1:27.790 1:26.964 +4.431
20 26   Philippe Alliot Ligier-Ford 1:27.153 1:27.043 +4.510
21 10   Alex Caffi Arrows-Ford 1:27.828 1:27.410 +4.877
22 9   Michele Alboreto Arrows-Ford 1:27.784 1:27.448 +4.915
23 14   Olivier Grouillard Osella-Ford 1:27.541 1:28.228 +5.008
24 18   Yannick Dalmas AGS-Ford 1:28.564 1:27.673 +5.140
25 22   Andrea de Cesaris Dallara-Ford 1:27.772 1:27.749 +5.216
26 25   Nicola Larini Ligier-Ford 1:28.626 1:27.937 +5.404
27 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford 1:28.107 1:28.256 +5.574
28 24   Paolo Barilla Minardi-Ford 1:28.258 1:28.521 +5.725
29 7   David Brabham Brabham-Judd 1:28.382 1:30.446 +5.849
30 31   Bertrand Gachot Coloni-Ford 1:28.952 1:30.140 +6.419

Carreira

editar
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 27   Ayrton Senna McLaren-Honda 53 1:17:57.878 1 9
2 1   Alain Prost Ferrari 53 + 6.054 2 6
3 28   Gerhard Berger McLaren-Honda 53 + 7.404 3 4
4 2   Nigel Mansell Ferrari 53 + 56.219 4 3
5 6   Riccardo Patrese Williams-Renault 52 + 1:25.274 7 2
6 3   Satoru Nakajima Tyrrell-Ford 52 +1 volta 14 1
7 20   Nelson Piquet Benetton-Ford 52 +1 volta 9
8 19   Alessandro Nannini Benetton-Ford 52 +1 volta 8
9 10   Alex Caffi Arrows-Ford 51 +2 voltas 21
10 22   Andrea de Cesaris Dallara-Ford 51 +2 voltas 25
11 25   Nicola Larini Ligier-Ford 51 +2 voltas 26
12 9   Michele Alboreto Arrows-Ford 50 Trompo 22
13 26   Philippe Alliot Ligier-Ford 50 +3 voltas 20
NC 18   Yannick Dalmas AGS-Ford 45 Non Clasificado 24
Ret 16   Ivan Capelli Leyton House-Judd 36 Motor 16
Ret 30   Aguri Suzuki Lola-Lamborghini 36 Eléctrico 18
Ret 14   Olivier Grouillard Osella-Ford 27 Rodamento da roda 23
Ret 15   Maurício Gugelmin Leyton House-Judd 24 Motor 10
Ret 8   Stefano Modena Brabham-Judd 21 Motor 17
Ret 5   Thierry Boutsen Williams-Renault 18 Suspensión 6
Ret 11   Derek Warwick Lotus-Lamborghini 15 Embrague 12
Ret 21   Emanuele Pirro Dallara-Ford 14 Trompo 19
Ret 12   Martin Donnelly Lotus-Lamborghini 13 Motor 11
Ret 29   Éric Bernard Lola-Lamborghini 10 Embrague 13
Ret 23   Pierluigi Martini Minardi-Ford 7 Suspensión 15
Ret 4   Jean Alesi Tyrrell-Ford 4 Trompo 5
NSC 17   Gabriele Tarquini AGS-Ford
NSC 24   Paolo Barilla Minardi-Ford
NSC 7   David Brabham Brabham-Judd
NSC 31   Bertrand Gachot Coloni-Ford
NSCP 33   Roberto Moreno EuroBrun-Judd
NSCP 34   Claudio Langes EuroBrun-Judd
NSCP 39   Bruno Giacomelli Life
fonte:[2]

Líderes por volta

editar

Posicións logo da carreira

editar
  • Texto en negra indica quen aínda ten unha oportunidade teórica de converterse en Campión do Mundo.
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1990
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1990
Carreira seguinte:
Gran Premio de Portugal de 1990
Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1989
Gran Premio de Italia Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1991
  1. Warwick Flips at Monza and Walks Away – 1990 Italian GP
  2. "1990 Italian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 21 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Véxase tamén

editar