wściekły

Polish

Etymology

From wściec +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɕt͡ɕɛ.kwɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛkwɘ
• Syllabification: wście‧kły

Adjective

wściekły (comparative wścieklejszy, superlative najwścieklejszy, derived adverb wściekle)

1. furious, livid (angry)

   Synonyms: see Thesaurus:zły

2. rabid (affected with rabies)
3. (colloquial) fierce, unrelenting
4. very bright, garish

Declension

Declension of wściekły (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wściekły		wściekła	wściekłe	wściekli	wściekłe
genitive	wściekłego		wściekłej	wściekłego	wściekłych
dative	wściekłemu		wściekłej	wściekłemu	wściekłym
accusative	wściekłego	wściekły	wściekłą	wściekłe	wściekłych	wściekłe
instrumental	wściekłym		wściekłą	wściekłym	wściekłymi
locative	wściekłym		wściekłej	wściekłym	wściekłych

Derived terms

nouns

• wścieklica
• wścieklizna
• wściekłość

 

Related terms

verbs

• wściec
• wściekać

 

Verb

wściekły

1. third-person plural nonvirile past of wściec

Further reading

• wściekły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wściekły in Polish dictionaries at PWN