trapić

See also: trapič, and trápíc

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish trapić, from Old Czech trápiti, from Proto-Slavic *torpiti, causative of *tьrpěti. Displaced native Old Polish tropić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtra.pit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -apit͡ɕ
• Syllabification: tra‧pić

Verb

trapić impf (perfective strapić)

1. (transitive, literary) to bother, to trouble, to worry

   Synonyms: dręczyć, martwić, niepokoić

2. (transitive) to afflict, to grieve, to plague, to vex

   Synonyms: dokuczać, nękać, smucić

3. (reflexive with się) to be worried

   Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation

Conjugation of trapić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trapić
present tense	1st	trapię			trapimy
	2nd	trapisz			trapicie
	3rd	trapi			trapią
	impersonal	trapi się
past tense	1st	trapiłem, -(e)m trapił	trapiłam, -(e)m trapiła	trapiłom, -(e)m trapiło	trapiliśmy, -(e)śmy trapili	trapiłyśmy, -(e)śmy trapiły
	2nd	trapiłeś, -(e)ś trapił	trapiłaś, -(e)ś trapiła	trapiłoś, -(e)ś trapiło	trapiliście, -(e)ście trapili	trapiłyście, -(e)ście trapiły
	3rd	trapił	trapiła	trapiło	trapili	trapiły
	impersonal	trapiono
future tense	1st	będę trapił, będę trapić	będę trapiła, będę trapić	będę trapiło, będę trapić	będziemy trapili, będziemy trapić	będziemy trapiły, będziemy trapić
	2nd	będziesz trapił, będziesz trapić	będziesz trapiła, będziesz trapić	będziesz trapiło, będziesz trapić	będziecie trapili, będziecie trapić	będziecie trapiły, będziecie trapić
	3rd	będzie trapił, będzie trapić	będzie trapiła, będzie trapić	będzie trapiło, będzie trapić	będą trapili, będą trapić	będą trapiły, będą trapić
	impersonal	będzie trapić się
conditional	1st	trapiłbym, bym trapił	trapiłabym, bym trapiła	trapiłobym, bym trapiło	trapilibyśmy, byśmy trapili	trapiłybyśmy, byśmy trapiły
	2nd	trapiłbyś, byś trapił	trapiłabyś, byś trapiła	trapiłobyś, byś trapiło	trapilibyście, byście trapili	trapiłybyście, byście trapiły
	3rd	trapiłby, by trapił	trapiłaby, by trapiła	trapiłoby, by trapiło	trapiliby, by trapili	trapiłyby, by trapiły
	impersonal	trapiono by
imperative	1st	niech trapię			trapmy
	2nd	trap			trapcie
	3rd	niech trapi			niech trapią
active adjectival participle		trapiący	trapiąca	trapiące	trapiący	trapiące
passive adjectival participle		trapiony	trapiona	trapione	trapieni	trapione
contemporary adverbial participle		trapiąc
verbal noun		trapienie

Related terms

nouns

• strapienie
• utrapienie

 

Further reading

• trapić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trapić in Polish dictionaries at PWN