normalny

See also: normalnÿ

Kashubian

Etymology

Borrowed from Polish normalny. By surface analysis, norma +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔrˈmal.ni/
• Rhymes: -alni
• Syllabification: nor‧mal‧ny

Adjective

normalny (not comparable, derived adverb normalno)

1. normal, regular (as one should be; according to norms or rules or to a regular pattern)

   Synonyms: przënôléżny, razny

2. normal (typical, ordinary; most common)

   Synonym: zwëczajny

Declension

Declension of normalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	normalny		normalnô	normalné	normalny	normalné
genitive	normalnégò		normalny	normalnégò	normalnëch
dative	normalnémù		normalny	normalnémù	normalnym
accusative	normalnégò	normalny	normalną	normalné	normalnëch	normalné
instrumental	normalnym		normalną	normalnym	normalnyma
locative	normalnym		normalny	normalnym	normalnëch

Further reading

• Jan Trepczyk (1994) “normalny”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “normalny”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French normal +‎ -ny. By surface analysis, norma +‎ -alny. First attested in 1777. Compare Silesian normalny.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔrˈmal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: nor‧mal‧ny

Adjective

normalny (comparative normalniejszy, superlative najnormalniejszy, derived adverb normalnie)

1. normal, regular (as one should be; according to norms or rules or to a regular pattern)

   Antonyms: anormalny, nienormalny

2. normal (typical, ordinary; most common)

   Synonyms: naturalny, zwyczajny, zwykły

   Antonyms: anormalny, nienormalny

3. normal (usual, healthy; not sick or ill or unlike oneself)
4. normal (of a price, not reduced due to disabilities, age, etc.)

   Coordinate terms: ulgowy, zniżkowy

   1. (nominalised) normal fare ticket
5. normal, typical (usually of negative things, having all the traits of something that object normally has)

   Synonym: zwyczajny

6. (obsolete) normal; model (serving as a pattern)

   Synonym: wzorowy

Declension

Declension of normalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	normalny		normalna	normalne	normalni	normalne
genitive	normalnego		normalnej	normalnego	normalnych
dative	normalnemu		normalnej	normalnemu	normalnym
accusative	normalnego	normalny	normalną	normalne	normalnych	normalne
instrumental	normalnym		normalną	normalnym	normalnymi
locative	normalnym		normalnej	normalnym	normalnych

Derived terms

adjectives

• anormalny
• nienormalny

 

nouns

• normalna
• (obsolete) szkoła normalna

 

adverbs

• anormalnie
• nienormalnie

 

verbs

• normalnieć impf

 

Related terms

adjectives

• anormatywny
• normatywny

 

adverbs

• anormalnie
• nienormalnie

 

nouns

• anormalność
• anormatywność
• nienormalność
• norma
• normalizacja
• normik

 

verbs

• normalizować impf
• normować impf

 

Descendants

• → Kashubian: normalny

Further reading

• normalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• normalny in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “normalny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “normalny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 407
• Bańkowski, Andrzej (2000) “normalny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Silesian

Etymology

Borrowed from German Normal + -ny. By surface analysis, norma +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /nɔrˈmal.nɪ/
• Rhymes: -alnɪ
• Syllabification: nor‧mal‧ny

Adjective

normalny (comparative normalniyjszy, superlative nojnormalniyjszy, derived adverb normalnie)

1. normal, regular (as one should be; according to norms or rules or to a regular pattern)
2. normal (typical, ordinary; most common)
3. normal (usual, healthy; not sick or ill or unlike oneself)

Declension

Declension of normalny

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative		normalny	normalne	normalnŏ	normalni	normalne
genitive		normalnego		normalnyj	normalnych
dative		normalnymu		normalnyj	normalnym
accusative	animate	normalnego	normalne	normalnõ	normalnych	normalne
	inanimate	normalny
instrumental		normalnym		normalnōm	normalnymi
locative		normalnym		normalnyj	normalnych
vocative		normalny	normalne	normalnŏ	normalni	normalne

Derived terms

nouns

• normalność

 

Further reading

• Henryk Jaroszewicz (2022) “normalnŏ”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 102