koić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kojiti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔ.it͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: ko‧ić

Verb

koić impf (perfective ukoić)

1. (transitive) to soothe

   Synonyms: łagodzić, uspokajać, uśmierzać

2. (transitive) to calm (e.g., nerves)

   Synonyms: uspokajać, zaciszać

3. (transitive) to alleviate

   Synonyms: łagodzić, przynosić ulgę, uśmierzać

4. (transitive) to comfort

   Synonyms: pocieszać, utulać

5. (reflexive with się, literary) to get comforted

Conjugation

Conjugation of koić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		koić
present tense	1st	koję			koimy
	2nd	koisz			koicie
	3rd	koi			koją
	impersonal	koi się
past tense	1st	koiłem, -(e)m koił	koiłam, -(e)m koiła	koiłom, -(e)m koiło	koiliśmy, -(e)śmy koili	koiłyśmy, -(e)śmy koiły
	2nd	koiłeś, -(e)ś koił	koiłaś, -(e)ś koiła	koiłoś, -(e)ś koiło	koiliście, -(e)ście koili	koiłyście, -(e)ście koiły
	3rd	koił	koiła	koiło	koili	koiły
	impersonal	kojono
future tense	1st	będę koił, będę koić	będę koiła, będę koić	będę koiło, będę koić	będziemy koili, będziemy koić	będziemy koiły, będziemy koić
	2nd	będziesz koił, będziesz koić	będziesz koiła, będziesz koić	będziesz koiło, będziesz koić	będziecie koili, będziecie koić	będziecie koiły, będziecie koić
	3rd	będzie koił, będzie koić	będzie koiła, będzie koić	będzie koiło, będzie koić	będą koili, będą koić	będą koiły, będą koić
	impersonal	będzie koić się
conditional	1st	koiłbym, bym koił	koiłabym, bym koiła	koiłobym, bym koiło	koilibyśmy, byśmy koili	koiłybyśmy, byśmy koiły
	2nd	koiłbyś, byś koił	koiłabyś, byś koiła	koiłobyś, byś koiło	koilibyście, byście koili	koiłybyście, byście koiły
	3rd	koiłby, by koił	koiłaby, by koiła	koiłoby, by koiło	koiliby, by koili	koiłyby, by koiły
	impersonal	kojono by
imperative	1st	niech koję			kójmy
	2nd	kój			kójcie
	3rd	niech koi			niech koją
active adjectival participle		kojący	kojąca	kojące	kojący	kojące
passive adjectival participle		kojony	kojona	kojone	kojeni	kojone
contemporary adverbial participle		kojąc
verbal noun		kojenie

Related terms

nouns

• pokój
• spokój

 

Further reading

• koić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koić in Polish dictionaries at PWN