erkend
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]erkend (comparative erkender, superlative erkendst)
Declension
[edit]Declension of erkend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | erkend | |||
inflected | erkende | |||
comparative | erkender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | erkend | erkender | het erkendst het erkendste | |
indefinite | m./f. sing. | erkende | erkendere | erkendste |
n. sing. | erkend | erkender | erkendste | |
plural | erkende | erkendere | erkendste | |
definite | erkende | erkendere | erkendste | |
partitive | erkends | erkenders | — |
Participle
[edit]erkend
Declension
[edit]Declension of erkend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | erkend | |||
inflected | erkende | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | erkend | |||
indefinite | m./f. sing. | erkende | ||
n. sing. | erkend | |||
plural | erkende | |||
definite | erkende | |||
partitive | erkends |